Nektaryny jest owoc z brzoskwini ( Prunus persica var. Nucipersica ), różnorodność brzoskwini ( Prunus persica ). Jest drupe , które różni się od brzoskwiń i pavies jego downless skórze oraz z brzoskwiń i nektaryny jego przylegającej rdzenia . Miąższ nektaryny jest biały lub żółty, w zależności od odmiany. Jego skórka ma czerwono-pomarańczowy kolor przechodzący w bordowy.
Pożyczyłem od oksytańskiej prunhon z wulgarnym Łacińskiej * Prunea dla Pruna „śliwki”. Zaświadczone najpierw w języku francuskim w postaci brignon (1600), a na końcu brugnon (1680).
W połowie XIX -go wieku, termin nektaryny użyto aby wymienić wszystkie nektarynki. Słowo nektarynka weszło do języka francuskiego z języka hiszpańskiego. Termin nektaryna jest wtedy używany, gdy jądro przylega do miąższu, natomiast terminu nektaryna używa się, gdy jądro jest wolne. W języku angielskim i innych językach istnieje tylko termin nektaryna , niezależnie od zrostu jądra.
Naga skóra nektaryny, w porównaniu do puchu brzoskwini, jest cechą wynikającą z allelu recesywnego . Nektarynka jest zatem drzewem brzoskwiniowym, którego charakter wyraża się recesywnie . Ten recesywny allel ma inne cechy, takie jak kolor, poziom cukru, kwasowość, gęstość ...
Nierzadko zdarza się, że gałązka brzoskwini w naturalny sposób daje owoce o niepuszystej skórce, a na odwrót gałązka brugnonier daje owoce o puszystej skórce; mówimy o sporcie . Zauważając te spontaniczne mutacje, Charles Darwin zaproponował jako teorię naturalną selekcję puszystej skórki brzoskwini, która chroniłaby owoc przed owadami.
Dobór naturalny i dominujący charakter łowiska sprzyjały zatem wzrostowi liczby brzoskwiń na drzewach nektarynowych, aż do zastosowania na szeroką skalę sztucznej selekcji , przy czym ogrodnicy wybrali mozaikowość drzew brzoskwini.
Ponieważ nektarynka, w porównaniu do brzoskwini, miała prosty charakter recesywny, były nektaryny, w których były brzoskwinie. Podobnie jak w przypadku wędkarstwa, nektarynka pochodzi więc z Chin. Zostały przywiezione do Europy w I st wieku pne. AD .
Nektarynę zbiera się od lipca do września. Jest bogaty w witaminy A i C , beta-karoten i potas . Nie trzeba go obrać przed spożyciem.
Niebezpieczne jest spożywanie jądra, które zawiera bardzo toksyczny kwas cyjanowodorowy .
W 2008 roku, Francja jest 4 th producent Europejskiej (12%) za Włoszech (38%), Hiszpanii (27%) i Grecji (19%). W 2008 roku 96% francuskiej produkcji pochodziło z trzech regionów: Langwedocja-Roussillon (46%), Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże (31%) i Rodan-Alpy (19%).