Bretania | |
![]() Makieta Bretanii w Muzeum Morskim w Brześciu . | |
Inne nazwy |
Rewolucyjna Bretania |
---|---|
Rodzaj | Statek linii |
Historia | |
Służył |
Francuska Królewska Marynarka Wojenna Republiki |
Sponsor | Królestwo Francji |
Stocznia | Brześć |
Zamówione | 1762 |
Leżał kil | 1764 |
Uruchomić | 24 maja 1766 |
Status | Wycofany ze służby i zniszczony w 1796 roku |
Załoga | |
Załoga | 1000 mężczyzn na 1100 mężczyzn i 19 oficerów |
Charakterystyka techniczna | |
Długość | 56 metrów |
Mistrz | 15 metrów |
Wersja robocza | 7,5 metra |
Napęd | Żagiel |
Funkcje wojskowe | |
Uzbrojenie | 100 do 110 pistoletów |
Kariera | |
Flaga | Francja |
Port macierzysty | Brześć |
UK jest do okrętów wojennych po francusku w 1766 roku do służby 1796 Jest to okręt liniowy w pierwszej kolejności , 100 pistoletami na trzech pokładach . Został uruchomiony w okresie patriotycznego wybuchu po klęskach wojny siedmioletniej .
Był okrętem flagowym francuskiej floty podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych i wyróżnił się podczas bitwy o Ouessant w 1778 roku. W następnym roku Bretania była okrętem flagowym floty francusko-hiszpańskiej, ale nie odniosła spodziewanego sukcesu.
Wraz z rewolucją francuską statek został przemianowany na Rewolucyjny . Poważnie uszkodzony w 1794 r., Statek został odholowany do Brześcia i ostatecznie zburzony w 1796 r.
W siedmioletniej wojny (1756-1763) zakończył się ciężkim francuskiej klęski. French Navy poniósł ciężkie porażki, a nie dysponuje flotą godne tej nazwy. Aby przywrócić dobre fundamenty marynarce wojennej, różne organy państwowe zaoferowały Ludwikowi XV osiemnaście statków . Jednym z nich jest bretański okręt liniowy , oferowany monarchii przez państwa Bretanii , które w ten sposób zamierzają dać królowi Francji okręt flagowy swojej floty. Darowizna ta jest również odpowiedzią na prośbę księcia Choiseul , sekretarza stanu do spraw zagranicznych, wojny i marynarki wojennej, który zwrócił się do tych organów państwowych o odbudowę floty kraju. Z tej prośby zrodził się prawdziwy szał i siedemnaście okrętów liniowych i fregata dołączyło do Królewskiej Marynarki Wojennej.
Dlatego też Bretania rozważają z kolei uruchomienie statku, który jest większy niż statki oferowane przez inne wnioskowane organy. Propozycję złożył biskup Rennes , Henry-Louis-René Desnos, the1 st Wrzesień 1762podczas spotkania państw, a pomysł budowy 100-działowego statku uzyskał aprobatę zgromadzenia. Wsparcie króla zapewnia również wysłanie listu i zwrot pełnego wdzięczności. Pod kierownictwem biskupa Saint-Brieuc powołano komisję odpowiedzialną za nadzór nad projektem, która uzyskała zgodę księcia Aiguillon na pożyczenie miliona funtów .
Książę Choiseul był jednak niechętny co do wielkości statku. Statki trzypokładowe były w tym czasie coraz rzadziej używane we francuskiej marynarce wojennej. W związku z tym ustala pewną liczbę warunków dotyczących stateczności statku i jego pojemności pożywienia, co powinno pozwolić na wykarmienie tysiąca ludzi przez sześć miesięcy. Ponadto koncepcja Bretanii oznacza odejście od innych statków oferowanych królowi. Rzeczywiście, drugi korpus był zadowolony z przekazania pieniędzy Królewskiej Marynarce Wojennej, która finansuje budowę, a Bretania chcą samodzielnie kierować budową swojego statku.
Różne projekty i problemyRozpoczęto kilka projektów budowy Bretanii w celu obniżenia kosztów i uzyskania dobrej jakości. Pierwszy projekt przypisuje się Antoine Groignard . Ten chciał zbudować statek ze 116 działami, czemu Choiseul odmawia . Architekt zaproponował wówczas statek 100 pistoletów z możliwością dodania 16 w kubryku , wszystko za cenę 1,236,860 funtów , 13 zoli i 7 denarów . Inny inżynier, Geffroy the Elder, zaproponował inny projekt, z którego niewiele pozostało, poza spodziewanymi kosztami 920 971 funtów, 16 solów i pensa.
Aby dowiedzieć się jaka cena jest najbardziej realistyczny i to, co jest najbardziej odpowiednie potrzeby projektu, steward z Brest Hocquart jest odpowiedzialny za siebie ofertę. Ze swojej strony szacuje koszty na 1143 299 funtów, 16 solów i 9 denarów, co okazuje się być bliższe kosztom oszacowanym przez Groignarda. Zjednoczone Bretanii preferują projekt ten ostatni, ale także przyciągają niskie ceny oferowanych przez Geoffroy l'Aine. Stawia się im jednak trudniejszy wybór: to rzeczywiście kwestia wyboru portu, w którym zbudują Bretanię . Stany wolą port Lorient , ale oficerowie króla nalegają na wybór Brestu, argumentując w szczególności, że obiekty Lorient są nieodpowiednie dla statku tej wielkości.
Ostatecznie zbudowany w Brześciu statek jest finansowany z pożyczki, której spłata odsetek będzie kosztować prowincję 20 000 funtów rocznie, a jednocześnie jest duża i pomaga w utrzymaniu działalności gospodarczej, ponieważ prawie wszystkie dostawy pochodzą z regionu.
40 000 stóp sześciennych drewna jest dostarczanych przez lasy bretońskie w ramach kontraktu o wartości 400 000 funtów z La Cornillière; żagle są produkowane w Rennes w fabryce Le Bois, która zatrudnia 400 wyspecjalizowanych pracowników; małe żagle pochodzą z Locronan ; żelazo kuźni Paimpont ; wózki armat Lorient; tylko drewno potrzebne na maszt pochodzi z Rygi w Inflantach .
Brytania walczyć z pierwszą bitwę Ouessant w 1778 jako okręt flagowy na hrabiego Orvilliers . Tam zmierzył się z HMS Victory, który, podobnie jak on, brał udział w jego pierwszej bitwie morskiej (oba statki opuściły stocznie prawie w tym samym roku).
Podczas Rewolucji Francuskiej statek został przemianowany na Rewolucyjny .
W maju 1794 r. Brał udział w bitwie 13 roku preryjskiego II, zwanej także trzecią bitwą pod Ouessant. W trakcie walki zostaje poważnie uszkodzony i traci wszystkie maszty, ale udaje mu się uniknąć schwytania dzięki zamieszaniu wśród przeciwników.
Został odholowany do Rochefort przez statek liniowy Audacieux i eskortowany przez korwetę Unity .
W sumie naprawiony Rewolucjonista pod dowództwem Le Guarduna powrócił do Brześcia pod koniec 1794 roku . Pośpiesznie przezbrojony wziął udział w katastrofalnej kampanii Wielka Zima (od24 grudnia 1794 w 3 lutego 1795), tym razem wrócił do portu zbyt uszkodzony, aby go naprawić. Skazany, został zburzony w następnym roku.
Ostatecznie zbudowany w Brześciu, był jak na tamte czasy bardzo długi i mierzył 182 stopy, czyli około 55 metrów. Jej ładownie mogły przez cztery miesiące przewozić zapasy dla jej załogi liczącej ponad 1000 marynarzy.
Jego potężne uzbrojenie obejmowało słabą baterię 30 dział o masie 36 funtów , baterię pośrednią składającą się z 32 dział po 24 i górną baterię składającą się z 32 dział po 12 ; po długich dyskusjach skończyło się na planowaniu 6 dział po 6 na dziobie.
UK jest ogólnie uznawany za pierwszy prawdziwie udanego francuskiego trzy piętrowy i pokazując dobre cechy morza: dobra szybkość, dobra zwrotność, dobre osiągi pod żaglami, dobra bateria niższą wysokość. Miał jednak kilka poważnych wad, z których główną był brak szczelności.