Narodziny |
9 września 1899 Brassó , Austro-Węgry |
---|---|
Śmierć |
8 lipca 1984 Beaulieu-sur-Mer , Francja |
Pogrzeb | Cmentarz Montparnasse |
Imię i nazwisko | Gyula Halász |
Narodowość | węgierski potem francuski |
Zajęcia | Fotograf |
Inne zajęcia | Rysownik , filmowiec , malarz , rzeźbiarz , medalier i pisarz |
Trening | Węgierski Uniwersytet Sztuk Pięknych (1918-1919) |
Tata | Gyula Halász ( d ) |
Rodzeństwo | Kalmán Halász ( d ) |
Małżonka | Gilberte Brassaï ( d ) (od1948) |
Nagrody |
Legia Honorowa , Krajowa Nagroda Główna w dziedzinie Fotografii |
Paryż nocą , Graffiti , Henry Miller naturalnej wielkości , Sekretny Paryż lat trzydziestych |
Brassai , pseudonim od Gyula Halásza , urodzony9 września 1899, w Braszowie i zmarł dnia died8 lipca 1984, w Beaulieu-sur-Mer ( Alpes-Maritimes ), jest węgierskim fotografem , naturalizowanym Francuzem, także projektantem , malarzem , rzeźbiarzem , medalistą i pisarzem .
Gyula Halász urodził się 9 września 1899 roku w Brassó w Transylwanii , wówczas integralną częścią Królestwa Węgier (od 1920 Bra : ov , w Rumunii ), jako syn Gyuli Halász (hu) , redaktora i publicysty oraz matki pochodzenia ormiański . Jego rodzina przeniosła się do Paryża w 1903, gdzie dołączyła do ojca, który w latach 1903-1904 wykładał literaturę na Sorbonie . Jako młody człowiek, Gyula Halász studiował malarstwo i rzeźbę na Węgierskim Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Budapeszcie , zanim wstąpił do kawalerii austro-węgierskiej, by służyć tam podczas I wojny światowej .
W 1920 r. wyjechał do Berlina, gdzie pracował jako dziennikarz, studiując w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie-Charlottenburgu. Halász przeniósł się w 1924 do Paryża. Samotnie nauczył się francuskiego, czytając dzieła Marcela Prousta . Osiadł na Montparnasse , w sercu artystycznego Paryża lat 20. , zaprzyjaźnił się z Henrym Millerem , Léon-Paul Fargue i Jacques Prévert . Karierę wznowił jako dziennikarz. Później pisał, że fotografia pomogła mu uchwycić nocne życie Paryża, piękno ulic i ogrodów, deszcz czy blask.
Korzystając z miejsca urodzenia, Gyula Halász ukuła w 1923 r. pseudonim Brassaï, co oznacza „z Brassó”. Pod tym nazwiskiem wyróżnia się jako ten, który potrafił uchwycić w swoich fotografiach esencję miasta, publikując w 1932 roku pierwszą kolekcję zatytułowaną Paryż nocą , która spotkała się z wielkim sukcesem, a nawet nadała mu przydomek „ Paryż nocą ”. oko Paryża” Henry'ego Millera w jednym ze swoich esejów. Rozpoczyna serię „Graffiti”.
W 1931 uwiecznił bal do połowy Wielkiego Postu w wesołym miasteczku Parisian Magic City . Latarnia nocy homoseksualnych w Paryżu, odbył się bal na dużym parkiecie z orkiestrą, na 1 st piętrze n o 188, University Street .
Oprócz zdjęć z półświatka i ponurego Paryża, Brassaï interesował się także życiem towarzyskim, intelektualistami, tańcem i operą. Fotografował wielu współczesnych, takich jak Salvador Dalí , Pablo Picasso , Henri Matisse , Alberto Giacometti , a także kilku głównych pisarzy tamtych czasów: Jean Genet , Henri Michaux .
Jest także autorem fotografii modowych, w tym serii na zamówienie Carmel Snow , projektanta Christiana Diora . Jedna z jego fotografii z serii Graffiti zostanie wykorzystana na okładce kolekcji Jacquesa Préverta, Paroles , w 1946 roku.
W 1956 roku jego film " Dopóki będą bestie" zdobył nagrodę w Cannes . W 1960 opublikował Graffiti , owoc trzydziestu lat badań, regularnie wznawiany, w którym proponuje graffiti jako formę brutalnej , prymitywnej, efemerycznej sztuki. Picasso bierze w nim udział. To bez wątpienia pierwszy raz, kiedy graffiti zostało wymienione jako sztuka. Oprócz prac fotograficznych Brassaï napisał siedemnaście książek i liczne artykuły, w tym Histoire de Marie , opublikowane ze wstępem Henry'ego Millera .
W 1974 roku został mianowany Chevalier des Arts et des Lettres , zanim w 1976 otrzymał insygnia Kawalera Legii Honorowej . Zdobył pierwsze Narodowe Grand Prix dla Fotografii dwa lata później w Paryżu.
Żył na n ° 16 Gotthard ulicy . Brassaï jest pochowany w Paryżu na cmentarzu Montparnasse . Istnieje fundacja Brassaï i ogród .