| Narodziny |
W kierunku 1240 Dania |
|---|---|
| Śmierć |
W kierunku 1284 Dania |
| Trening | Uniwersytet Paryski |
| Czynność | Filozof |
| Okres działalności | XIII th century |
| Pracował dla | Uniwersytet Paryski |
|---|---|
| Religia | Kościół Katolicki |
| Zakon religijny | Zakon Kaznodziejów |
| Ruch | Millinerzy |
Boecjusz z Dacji i Boecjusz Dacii jest filozofia średniowieczna duńskiego lub szwedzkiego z XIII th wieku (zmarł około 1284 ).
Boecjusz urodził się w pierwszej połowie XIII -go wieku. Prawdopodobnie zajmował stanowisko kleryka świeckiego i kanonika diecezji Linköping . Przeniósł się do Francji, aby uczyć filozofii na Uniwersytecie Paryskim . Tam połączył siły z Sigerem de Brabant , z którym dzielił niezwykłą ścieżkę zawodową, kontynuując przez kilka lat nauczanie sztuk wyzwolonych jako magister, zamiast rozpoczynać wyższe studia (teologię lub medycynę) lub znaleźć nie-uniwersytet praca. W 1277 został skazany przez Étienne'a Tempiera za przywódcę ruchu awerroistowskiego . Boecjusz następnie uciekł z Paryża z Sigerem i odwołał się do papieża Mikołaja III . Był przetrzymywany w kurii papieskiej w Orvieto , a następnie wstąpił do dominikanów z Dacji.
Boecjusz był uczniem Awerroesa i pisał o logice , filozofii przyrody , metafizyce i etyce , chociaż niektóre z jego prac nie zachowały się.
Jej centralnym punktem jest to, że filozofia musi podążać za swoimi wnioskami, niezależnie od ich możliwego konfliktu z wiarą religijną. Dla Boecjusza filozofia jest najwyższą ludzką działalnością, aw tym świecie tylko filozofowie osiągają mądrość; w swojej książce O suwerennym dobru lub O życiu filozoficznym oferuje żarliwy arystotelesowski opis „suwerennego dobra” człowieka jako racjonalnej kontemplacji prawdy i cnoty .
Wśród kontrowersyjnych wniosków, o których mówił, była niemożliwość stworzenia ex nihilo . Według Boecjusza nie można wykazać rozumem, że świat miał początek, ponieważ rozum naturalny zna tylko pokolenie i ignoruje stworzenie, co jednak jest prawdą. Podobnie ogłasza niemożliwe zmartwychwstanie ciał według przyczyn naturalnych, ale chrześcijanin wie, że jest to możliwe „według wyższej przyczyny, która jest przyczyną całej natury”. Ponieważ świat nie zaczął się od przyczyn naturalnych, opinia fizyka, ograniczona do przyczyn, nie może zatem zaprzeczyć stworzeniu świata.
Odnośnie wieczności świata, która jest herezją, Boecjusz uważa, że filozofia i wiara nie są ze sobą sprzeczne. Podobnie jak Siger z Brabancji , Boecjusz rozpatruje, co zależy od Boga, a co od natury, jako dwa odrębne porządki, naturalny i nadprzyrodzony. Reguły, które ograniczają i krępują porządek naturalny nie są więc wiążące dla porządku nadprzyrodzonego.
Dlatego Boecjusz pozostaje chrześcijaninem i starał się pogodzić swoje przekonania religijne ze swoim stanowiskiem filozoficznym, przypisując studiowanie świata i natury ludzkiej filozofii, a przypisując nadprzyrodzone objawienie i cuda boskie religii. Został skazany za podtrzymywanie doktryny podwójnej prawdy , choć uważał, by nie przedstawiać wniosków filozoficznych sprzecznych z prawdami religijnymi.
Jako gramatyk był jednym z głównych przedstawicieli nurtu modystycznego .