Cardiff Boulevard

Cardiff Boulevard
Sytuacja
Informacje kontaktowe 47 ° 11 ′ 56 ″ północ, 1 ° 35 ′ 02 ″ zachód
Kraj Francja
Region Kraj Loary
Miasto Nantes
Okolice Bellevue- Chantenay - Sainte-Anne
Początek Quai Marquis-d'Aiguillon
Koniec Rondo Luizjany
Morfologia
Rodzaj Dok
Historia
Stare nazwy Boulevard de Bougainville
Geolokalizacja na mapie: Loara Atlantycka
(Zobacz sytuację na mapie: Loire-Atlantique) Cardiff Boulevard
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Cardiff Boulevard
Geolokalizacja na mapie: Nantes
(Zobacz sytuację na mapie: Nantes) Cardiff Boulevard

Bulwar Cardiff jest sposobem sąsiedztwa Bellevue - Chantenay - Sainte-Anne w Nantes we Francji .

Prezentacja

Łączy Quai Marquis-d'Aiguillon , na poziomie rue Marcel-Sembat i dawnego kamieniołomu Misery, na wschodzie, z rondem Louisiane, które zapewnia połączenie z bulwarem de la Liberté i rue Chevreul . Otwarta dla ruchu samochodowego i asfaltowa, ma dwa podwójne pasy ruchu oddzielone środkowym pasem rozdzielającym we wschodniej części trasy.

Określenie

Droga, wcześniej ochrzczeni „Boulevard de Bougainville” została nadana przez obrady rady gminy z dnia 23 marca 1964 roku, nazwa brytyjskiego miasta w Cardiff , stolicy Walii , pierwsze miasta, z którym miasto Nantes był miastem partnerskim.

Historia

Teren zajmowany dziś przez bulwar składał się z bloków domów i fabryk, które stopniowo zanikały wraz z budową linii kolejowej między Nantes a Saint-Nazaire w 1857 r., A następnie z drążeniem samej arterii w latach czterdziestych XX wieku na południe od torów kolejowych. . Zatem XX th  wieku , na miejscu dawnego karierze nędzy rozstrzygane kilka browarów , w tym w Meuse Browary , które zostały uznane w ciągu 1950 roku jako jednym z najważniejszych we Francji. Działalność piwowarska trwała do jej zamknięcia w 1985 roku. Większość budynków została zniszczona w 1987 roku, ostatnie budynki, takie jak duża hala i chata recepcyjna, wyburzono w 1995 roku.

Naprzeciwko, pozostaje budynek „Moulins de la Loire”, ogromny młyn mączny zbudowany w 1895 roku przez architektów Lenoira i Raoulxa, a także przez inżynierów z Lille E. i P. Sée (dealerów Hennebique ) w imieniu Paula Perrauda, młynarz mąki w Issé za budżet 85 000 franków. Budynek ten, długi na 63 metry, szeroki na 24 i wysoki na prawie 25 metrów, jest jedną z pierwszych konstrukcji żelbetowych wzniesionych na świecie i prawdopodobnie pierwszą tego typu w Nantes. Młyn będzie działał do drugiej wojny światowej pod nazwą „Société Anonyme des Grands Moulins de la Loire”. Następnie zostanie wydzierżawiony spółce „Coopérative agricole de Nantes” (stąd nazwa „budynek CAP 44”), zanim zostanie sprzedany i przekształcony w budynek biurowy w latach siedemdziesiątych .

Po utworzeniu tunelu kolejowego Chantenay szyny usunięto w latach pięćdziesiątych XX wieku . Przestrzeń opuszczona przez starą linię kolejową od tamtej pory pozostaje nieużytkiem.

Na północno-zachodnim krańcu znajduje się odlewnia Dejoie zainstalowana w tym miejscu od 1949 roku.

Przekształcenie kamieniołomu Miséry w publiczny ogród, tymczasowo zwany „ Ogrodem Nadzwyczajnym  ”, w którym w 2022 r. Będzie rosła  czapla , wymaga wyburzenia prawie wszystkich budynków graniczących z Loarą, aby otworzyć widok na rzekę. W tym celu stary parking Renault został zrównany z ziemią latem 2019 roku. Podczas gdy stary młyn w „Grands Moulins de Loire” zostanie pozbawiony niebieskiej okładziny i częściowo zniszczony, aby zachować większość swojej architektonicznej jakości.

Niezwykła architektura i budynki

Uwagi i odniesienia

  1. „  Boulevard de Cardiff  ” , w catalog.archives.nantes.fr , archiwa miejskie Nantes (dostęp 24 czerwca 2015 r . ) .
  2. „  Industrial meadow of Bas-Chantenay  ” , Patrimoine des Pays de la Loire (dostęp 24 czerwca 2015 ) .
  3. „  Carrières Miséry, a następnie Brasseries de la Meuse (zniszczone)  ” , Patrimoine des Pays de la Loire (przeglądano 21 czerwca 2015 r . ) .
  4. „  Kariera Miséry, niezwykły nawias w mieście  ” , Fragil.org (dostęp 24 czerwca 2015 ) .
  5. "  Moulins de la Loire obecnie biura  " , Patrimoine des Pays de la Loire (dostęp 24 czerwca 2015 ) .
  6. „  Quai du Marquis-d'Aiguillon  ” , sekcja „Pamięć o Butte” stowarzyszenia „Association of the Butte Sainte-Anne” (dostęp 19 czerwca 2015 ) .
  7. „  Fonderie Dejoie  ” , Patrimoine des Pays de la Loire (dostęp 24 czerwca 2015 ) .
  8. „  Wyburzenia rozpoczęły się przed przyszłym Heron Tree w Nantes  ” , na www.20minutes.fr (dostęp 8 sierpnia 2019 )
  9. „  W Nantes budynek Cap 44 nie zostanie zburzony, ale przekształcony  ” , na stronie www.20minutes.fr (dostęp 8 sierpnia 2019 r. )

Zobacz też

Powiązane artykuły