500 franków banknot Pascal

500 franków Pascal Charakterystyka

Oficjalne kraje użytkownika	Francja
Wartość	500 franków
Szerokość	180 mm
Wysokość	97 mm
Funkcjonalność związana z bezpieczeństwem	znak wodny

Z przodu

Z przodu

Projekt	Blaise Pascal , Saint-Jacques-la-Boucherie , Clermont-Ferrand
Twórca	Lucien Fontanarosa , Robert Armanelli
Data utworzenia	4 stycznia 1968

Z powrotem

Z powrotem

Projekt	Blaise Pascal , opactwo Port-Royal
Twórca	Lucien Fontanarosa , Claude Durrens
Data utworzenia	4 stycznia 1968

Chronologia

500 franków Molière 500 franków Pierre i Maria Curie

Do 500 Pascal franków jest francuski banknot stworzony na4 stycznia 1968 i wydany dnia 7 stycznia 1969przez Banque de France w miejsce 500 franków Moliera . Po nim nastąpiło 500 franków Pierre'a i Marii Curie .

Historyczny

Jeden z najwyższych nominałów wydawany przez Banque de France, był drukowany od 1968 do 1994 roku i pozostawał w obiegu do 1997 roku . Był wymienialny z Banque de France do France28 lutego 2007wobec 76,22  euro . Banque de France oszacował, że15 stycznia 2009, w posiadaniu osób fizycznych nadal znajdowało się 2,67 mln biletów, mimo że nie były one prawnym środkiem płatniczym od 12 lat.

Jego łączny nakład to 1 030 000 000 egzemplarzy.

Opis

Nota została zilustrowana przez Lucien Fontanarosa ( 1.912 - 1.975 ) i grawerowanie przez Roberta Armanelli i Claude Durrens .

Dominujące odcienie to żółty i jasnobrązowy.

Z przodu: w centrum miasta, Blaise Pascal oparłszy głowę na ręku, aw tle po lewej stronie wieży dzwon z Saint-Jacques-la-Boucherie kościoła ( wieży Saint-Jacques ) w Paryżu i po prawej stronie, Kościół Notre-Dame-of-Prosperity w Clermont-Ferrand . Portret Pascala jest inspirowany tym wykonanym czerwoną kredą przez Jeana Domata w latach 1644-1645.

Z tyłu: pośrodku ten sam portret Pascala, następnie w tle gołębnik i kaplica opactwa Port-Royal .

Znak wodny przedstawia maskę pośmiertną Pascala.

Wymiary to 180×97  mm .

Uwagi

• Notatka ta była potocznie nazywana paschałem .
• W 1980 roku zlecono Pierrette Lambert projekt banknotu 500-frankowego „Medieval Art”, motyw, który testowano również w 1983 roku na niewydanym banknotze 1000-frankowym, ponieważ przyspieszyłby ucieczkę gotówki. . W 1986 roku Lambert zrealizował bardzo zaawansowany projekt winiety „500 franków Anny Bretanii i Renesansu”, który również został anulowany, po rozpatrzeniu o wartości 1000 franków.
• Niezwykła trwałość tego banknotu sprawia, że ​​jest on jedynym, który ociera się o wszystkie inne banknoty denominowane w „nowych frankach”.
• 11 marca 1984na planie telewizyjnego show Sept sur sept piosenkarz Serge Gainsbourg zapalił róg 500-frankowego banknotu zapalniczką, pozornie pozostawiając go do wypalenia: zgasił płomień, gdy z biletu zostało tylko 26%. To po to, by zaprotestować przeciwko temu, co mu zostało po „  zagarnięciu podatków  ”.

Zobacz również

Uwagi

1. Te różne daty i następujące po nich dane pochodzą z oficjalnego kalendarza Banque de France określającego kreacje, emisje i wypłaty wszystkich francuskich banknotów. Online 2012 15 maja.
2. "ostatnich dniach Pascal" , Le Monde , 28 stycznia, 2007.
3. Artyści banknotów Banque de France
4. „Claude Durrens czyli sztuka grawerowania”, artykuł Pierre'a Julliena, Le Monde , 2 kwietnia 2005.
5. „Rysunek we krwi Jeana Domata” (ok. 1644-45?) , W Justinien, Corpus juris civilis (1583). Paryż, BNF - na terenie Uniwersytetu Saint-Étienne.
6. "  1000 Francs Medieval Art Type 1980 Billet Banque de France  " (dostęp 2 lutego 2021 )
7. Szkice Pierrette Lambert na stronie internetowej Banque de France , online.

Bibliografia i źródła

• Carnavalet Museum: Sztuka biletów. Banknoty Banque de France 1800-2000 , Banque de France / Paris-Musées, 2000 ( ISBN  978-2879004877 ) .
• Claude Fayette: Notatki z Banku Francji i Skarbu Państwa (1800-2002) , C. Fayette Éd., 2003 ( ISBN  978-2951634312 ) .
• Tristan Gaston-Breton: Niezbędny bilet. Małe i wielkie historie banknotów we Francji , Le Cherche midi, 2007 ( ISBN  978-2-7491-0444-7 ) .
• M. Kolsky, J. Laurent i A. Dailly: Les Billets de France, 1707-2000 , coll. „Historia francuskiego pieniądza papierowego”, Les éditions du Landit, 2009.