| Stylistyczne początki |
rock and roll disco Jit-jive chimurenga |
|---|---|
| Pochodzenie kulturowe |
1983 Zimbabwe |
| Typowe instrumenty |
gitara elektryczna gitara basowa wokal Instrument perkusyjny |
| Popularność | Zimbabwe |
W Bhundu Chłopcy byli zespołem Zimbabwe że wykonano mieszankę chimurenga muzyki z amerykańskiego rock „n” roll , disco , country i pop wpływy . Ich styl spopularyzował Jit-jive , bardzo popularny w Afryce. Bhundu Boys odnieśli międzynarodowy sukces i wywarli wpływ na Nehorekę i Mokoombę. Brytyjski DJ Andy Kershaw (as) powiedział o nich, że byli "... grupą popową najbardziej naturalną, najłatwiejszą i najbardziej przyciągającą wzrok, jaką kiedykolwiek słyszałem"; John Peel z BBC po raz pierwszy załamał się, kiedy zobaczył zespół występujący na żywo. John Peel z BBC zakochał się w zespole, kiedy po raz pierwszy zobaczył ich występy na żywo. John Peel z BBC załamał się łzami po raz pierwszy, kiedy zobaczył zespół występujący na żywo.
Nazwa pochodzi od Bhundu (co oznacza „krzak” lub „dżungla”), w odniesieniu do młodych chłopców, którzy pomagali partyzantom nacjonalistycznym w wojnie z białą mniejszością w ówczesnej Rodezji w latach siedemdziesiątych XX wieku. Wokalista Biggie Tembo (Biggie Rodwell Tembo Marasha) pochodził z Bhundu.
Bhundu Boys nagrali swój pierwszy singiel w studiu Shed Studios (in) , które wyprodukowało setki płyt w Harare na1 st luty 1983, w ramach kampanii Studio mającej na celu sponsorowanie większej ilości lokalnej muzyki. Bhundu Boys osiągnęli szczyt muzycznej sceny Zimbabwe w wytwórni Rugare Shed Studio, z czterema nagraniami, które zajęły pierwsze miejsce: („Baba munini Francis”, „Wenhamo Haaneti”, „Hatisitose” i „Tsvimbodzemoto”) w latach 1981–1984 .
Zostali zauważeni w Wielkiej Brytanii w 1986 roku przez Owena Eliasa i muzyka Championa Douga Veitcha (we) , co zwróciło uwagę DJ-a Johna Peela i Andy'ego Kershawa, którzy stworzyli promujący album Shabhini, wydany przez wytwórnię Discafrique w 1986 roku. trasa koncertowa zorganizowana przez Eliasa i szkockiego projektanta graficznego Gordona Muira, który został ich managerem.
Grupa z siedzibą w Hawick w Szkocji przez rok podróżowała po Wielkiej Brytanii, chwalona przez Erica Claptona, Elvisa Costello i Madonnę. W 1987 roku, kiedy Elias wydał drugi brytyjski album Tsvimbodzemoto, nakładem Discafrique, Bhundu Boys nie odnowili kontraktu z Shed Studios, woląc zwrócić się do Warner Music Group . Grupa występowała w Ameryce Północnej, Australii i Hongkongu, jednak ich debiutancki album WEA True Jit, wyprodukowany przez Robina Millara, został negatywnie przyjęty.
Po komercyjnej porażce drugiego albumu zostali zwolnieni przez firmę WEA. Ich lider Biggie Tembo, który zdobył sławę w mediach, był zazdrosny o swojego gitarzystę Rise Kagona. Tembo opuścił grupę w 1990 roku po kłótni na lotnisku Harare. Zespół kontynuował, ale nigdy więcej nie miał tej samej publiczności. Zespół kontynuował, ale bez talentu pisarskiego i wokalnego Tembo, zespół nigdy więcej nie uzyskał takiego samego odbioru przez prasę muzyczną ani przez publiczność. Trzech członków zmarło z powodu komplikacji związanych z AIDS: David Mankaba (zm. 1991), jego następca Shepherd Munyama (zm. 1992) i Shakespear Kangwena (zm. 1993).
Tembo próbował powrócić, współpracując z grupą z Bristolu, Startled Insects, ale bezskutecznie. Wracając do Zimbabwe na początku lat 90., próbował sam stworzyć więcej muzyki w Shed Studios, w tym dwa albumy (Baba of Jit i Out of Africa), z których żaden nie został prawidłowo wydany ani opublikowany. Tembo zachorował na depresję, został praktykującym chrześcijaninem, ostatecznie powiesił się w szpitalu psychiatrycznym w 1995 roku, gdzie został pocięty za gwałtowne eksplozje.