Dystrybucja oprogramowania Berkeley

Dystrybucja oprogramowania Berkeley
Symulacja ekranu logowania 4.3 BSD na VAX-11/780 (University of Wisconsin): możemy czytać "4.3 BSD UNIX" i "4.3 + NFS".
Symulacja ekranu logowania 4.3 BSD na VAX-11 /780 ( University of Wisconsin ): możemy czytać "4.3 BSD UNIX" i "4.3 + NFS".
Rodzina Unix
Języki język angielski
Typ rdzenia monolityczny
Stan projektu skończone
Platformy VAX
Firma /
Deweloper 		Ken Thompson i Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley
Licencja Opłata licencyjna AT&T do 1988 roku
Stany źródłowe wolne oprogramowanie od czerwca 1989
Napisane w VS
Pierwsza wersja 1979
Najnowsza stabilna wersja NetBSD , FreeBSD (2014)
Metoda aktualizacji wolny
Środowisko biurowe SunOS potem Solaris (1991)
Poprzedni Wersja Unix 6 Pojedyncza specyfikacja systemu Unix następujący

Berkeley Software Distribution lub BSD „zbiór oprogramowania Berkeley” w języku francuskim, to system operacyjny pochodzi z Uniksa i pochodzących na University of California w Berkeley .

Historyczny

Dystrybucja Berkeley Software rozpoczęła się w 1977 roku w postaci pakietu oprogramowania dla systemu UNIX w wersji 6 , która przede wszystkim zawierał kompilator o Pascalu i wydawca dawny przodek VI . W połowie 1978 roku, druga wersja została wydana, zwany 2BSD , która obejmowała ulepszeń do kompilator Pascala, vi i termcap, jak również powłoki C . 2BSD był rozwijany do 2.11BSD, którego ostatnia łatka (447) została wydana 31 grudnia 2008.

Pojawienie się VAX , dla którego jedynym dostępnym systemem UNIX był 32 / V , który nie korzystał z funkcji pamięci wirtualnej oferowanej przez VAX, skłoniło studentów Berkeley do opracowania Virtual VAX / Unix , a następnie wGrudzień 1979, 3BSD , składający się ze standardowych narzędzi 32 / V, nowo dodanej obsługi pamięci wirtualnej, a także programów dostarczanych z 2BSD.

W 1979 roku DARPA starała się ujednolicić systemy operacyjne używane przez amerykańskie komputerowe centra badawcze podłączone do DARPAnet. Następnie Berkeley zaproponował opracowanie ulepszonej wersji 3BSD w celu rozwiązania tego problemu. W 1980 roku wydano 4BSD , które obejmowało między innymi wsparcie dla najnowszych VAX, nowy system poczty elektronicznej i nowocześniejszy system plików , a także interpreter LISP jako dodatek do wszystkich programów już zawartych w 3BSD. Ta wersja została uznana za zbyt wolną i szybko doprowadziła do wydania 4.1BSD, które zawierało zoptymalizowane jądro .

4.2BSD , wydane w 1983 roku , zawierało jedną z najwcześniejszych implementacji TCP / IP , a także Berkeley Fast File System . Ta wersja stała się niezwykle popularna, więc wielu użytkowników Systemu V przeszło na 4.2BSD, czekając na zaimplementowanie tych funkcji. 4.3BSD , następne wydanie, ponownie zawierało szybsze jądro, a także nowy system TCP / IP. W 1988 roku 4.3BSD-Tahoe był bardziej przenośną wersją 4.3BSD, w której oddzielono pliki niezależne od architektury i tym podobne.

Pod koniec lat 80-tych BSD zdecydowało się przekształcić w wolne oprogramowanie , koncepcję całkiem nową.

Jednym z pierwszych wolnych (Open Source) przepisuje, że warstw sieciowych, opublikowanych po raz pierwszy w czerwcu 1989 roku, a która szybko zostanie wykorzystane przez GNU projektu pod GNU / Linux .

Pomiędzy czerwcem 1989 a czerwcem 1991 roku kod AT&T (który obejmował płatność za licencje) został zastąpiony wolnym kodem, czyniąc BSD jednym z pierwszych w pełni wolnych systemów operacyjnych , obok GNU / Linux , innego wariantu UNIX.

Pomiędzy 1992 a styczniem 1994 r. AT&T pozwała BSD, uznając, że bezpłatne przepisanie programów pierwotnie AT&T nie wystarczyło do unieważnienia jej licencji. Pozew zakończył się w styczniu 1994 roku, dając Berkeley prawie pełne wsparcie (tylko kilka plików uznanych za własność intelektualną AT&T musiało zostać przerobionych). W latach 1992–1994 pozew poważnie utrudnił rozwój BSD, a potencjalni użytkownicy obawiali się, że w przypadku potwierdzenia licencji AT&T będą zmuszeni do płacenia tantiem. To właśnie w tym okresie nowe jądro Linuksa (choć początkowo mniej rozwinięte), w połączeniu z narzędziami GNU , miało wolną rękę na serwerach UNIX i zyskało przewagę, którą zachowało od tamtej pory.

Opis

Systemy BSD są generalnie przeznaczone do użytku na serwerach , ale istnieje kilka odmian przeznaczonych specjalnie dla komputerów osobistych. Są znani ze swojej organizacji i wydajności w wybranych obszarach: niezawodność jako serwer dla FreeBSD , przenośność dla NetBSD i bezpieczeństwo dla OpenBSD .

Ich bardzo wysoka stabilność pozwala im pracować bez zatrzymywania się lub ponownego uruchamiania przez wyjątkowo długie okresy (kilka lat).

W świecie Uniksa paradygmaty BSD są często przeciwstawiane paradygmatom Systemu V ( POSIX ), które są bardziej popularne, zwłaszcza w Linuksie .

Podobnie jak Linux z Tux , rodzina BSD ma maskotkę  : demona BSD .

Potomków

Nadal używanymi potomkami tej rodziny są:

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. "  2.11 BSD Patch 446 + 447; poprawki dla ulrem, umount, tar, tcsh, ps, vmstat, apropos, pstat, rk  ” .
  2. jak pokazuje ta statystyka .
  3. Eric Lévénez, „  Historia systemu UNIX  ” .