Beriozovo
| Beriozovo (ru) Берёзово | |||
_(1785).png) Heraldyka |
Flaga |
||
 Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny | |||
| Administracja | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | Rosja | ||
| Region gospodarczy | Zachodnia Syberia | ||
| Okręg Federalny | Ural | ||
| Temat federalny | Khantys-Mansis | ||
| Orientacyjny | +7 34674 | ||
| Demografia | |||
| Populacja | 7050 mieszk. (2017) | ||
| Geografia | |||
| Informacje kontaktowe | 63 ° 56 ′ szerokości geograficznej północnej, 65 ° 02 ′ długości geograficznej wschodniej | ||
| Strefa czasowa |
UTC + 06:00 (OMST)
|
||
| Różnorodny | |||
| Fundacja | 1593 | ||
| Status | Gmina miejska od 1954 roku | ||
| Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Rosja
| |||
| Znajomości | |||
| Stronie internetowej | www.berezovo.ru | ||
| Źródła | |||
| Lista miast w Rosji | |||
Bieriozowo lub Berezovo (w języku rosyjskim : Берёзово ) jest miejska dzielnica autonomicznego okręgu Chanty-Mansyjsku w Rosji i centrum administracyjnym Raion Beriozowskij. W 2017 roku liczyła 7050 mieszkańców .
Geografia
Położona 1100 km na północ od miasta Tobolsk , zbudowana jest na trzech wzgórzach na lewym brzegu rzeki Severnaya Sosva, 42 km w górę rzeki od jej ujścia do rzeki Ob . Średnia roczna temperatury 4 ° C, w temperaturze co najmniej do -44 ° C .
Historia
Kiedy powstało w 1593 r. , Beriozowo było najpierw twierdzą, która później stała się miastem Bieriezow lub Beriozow ( ros . Берёзов ).
Cierpiało z powodu kilku konfliktów, zwłaszcza w 1719 i 1808 roku. Sławę miasto zawdzięcza przede wszystkim temu, że służyło jako miejsce wygnania i zatrzymania wielu znanych postaci rosyjskiej szlachty . Książę Aleksander Menshikov , ulubionym Piotra Wielkiego i Katarzyny I ponownie , zmarł również w emigracji w 1729 roku W 1730 roku, jego wrogiem i rywalem książę Dołgorukij , została internowana wraz z rodziną. W 1742 r. Wysłano tam generała Ostermanna z żoną i tam zmarł w 1747 r.
W mieście znajduje się katedra, w pobliżu której pochowana jest Maria Mienszikowa, córka Aleksandra Mienszykowa, którego ten ostatni próbował zaręczyć się z carem Piotrem II i kilkoma członkami rodziny Dołgorukowa . Sam Mienszykow zmarł tam w nędzy 2 listopada 1729. W XIX -tego wieku , Berezov był miejscem wygnania dla wielu dekabrystów . Na początku XX -go wieku , caratu zakazała jakieś rewolucyjne w tym mieście. Obecnie jest to gmina miejska .
Plik 21 września 1953otwór wiertniczy umożliwił pierwszy raz na Syberii, w Beriozowie, wytrysk gazu. Odkryta w miejscu, którego nawet nie było na liście i po kilku latach bezowocnych badań, kontrolę studni można było przeprowadzić tylkoLuty 1954poprzez skierowanie gazu do pochodni i zamknięcie otworu płytą cementową. To był początek, niemal przypadkowo, nowego wymiaru energetyki ZSRR , później Rosji.
Uwagi i odniesienia
Załączniki
Bibliografia
- Eric Hoesli , The Siberian Epic, Rosja w podboju Syberii i Dalekiej Północy , wydania Genewy, Syrtes i Paulsen,2018, 822 s. ( ISBN 978-2-940523-70-2 ) , str. 700-703.
Linki zewnętrzne
- (ru) Strona internetowa muzeum Beriozowo
-
(en) „Beriozovo”, w Encyclopædia Britannica , 1911 [
(en) Przeczytaj online na Wikiźródłach ]