Benoît-Joseph Marsollier

Benoît-Joseph Marsollier Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 1750
Paryż
Śmierć 21 kwietnia 1817
Wersal
Pogrzeb Cmentarz Saint-Louis w Wersalu
Pseudonimy M. Mars ... des V ...., Autor dramatu Jenni, M. Benoit, Chevalier Du Grand Nez, Stary człowiek czasami młody, M. N ***, M. *** N., MMDV
Narodowość Francuski
Zajęcia Speleolog , dramaturg , librecista , pisarz
Inne informacje
Gatunek artystyczny Opera komiczna
Różnica Kawaler Legii Honorowej
Podstawowe prace
Nina , L'Irato ( d ) , The Two Little Savoyards

Benoît-Joseph Marsollier , Lord of Vivetières , jest dramaturg i libretta z francuskich oper komicznych urodzonych w 1750 roku w Paryżu , zmarł22 kwietnia 1817w Wersalu .

Biografia

Zgodnie z jego chrztem z 17 stycznia 1750 r. W kościele Saint-Eustache w Paryżu, był szlachcicem z urodzenia przez swojego ojca, Benoîta Marsolliera, „giermka, sekretarza-radcę króla, rodu i korony Francji oraz jej finansów”. . Jego matką jest Anne Marie Jeanne André de Durville. Nie ożenił się i nie ma potomków.

Czasami pożycza pseudonim „Chevalier Du Grand Nez”, jak w publikacji Connoisseur .

Znany przede wszystkim jako żyznej libretta do oper komicznych , których muzyka została skomponowana przez Gaveaux , Mehul a zwłaszcza Nicolas Dalayrac , Marsollier miał większość z nich występowała w teatrach Feydeau i Favart .

Według Gustave'a Vapereau, który precyzuje, że analizuje Rabbe'a na własną rękę: „Styl jego sztuk jest zaniedbany, ale naturalny: fabuła jest generalnie dobrze prowadzona. Są ładne sceny, dowcip, delikatność i uczucie zjednoczone z komiksem. ” .

W 1810 roku F∴ Moulon de La Chesnaye, były czcigodny z Loge Les Neuf Sœurs , w swojej pochwali dla Dalayrac wskazał, że Marsollier był masonem.

W 1814 roku za Ludwika XVIII został członkiem Legii Honorowej.

Zmarł 22 listopada 1817 roku w swoim domu w Wersalu i został pochowany na cmentarzu Saint-Louis w Wersalu .

Jego siostrzenica, Anne-Marie de Montgeroult, hrabina Hautpoul , opublikowała w 1825 r. Oeuvres Choisies de Marsollier .

Potholing

Benoît-Joseph Marsollier des Vivetières jest pierwszym odkrywcą, który wyruszył na wyprawę do Balsamu Wróżek lub Grotte des Demoiselles ,7 czerwca 1780 następnie 15 lipca 1780.

Odkrycie odbywa się w dwóch etapach. Pierwsza, środa, 7 czerwca 1780 r., Obejmowała osiem osób, a brak środków okazał się niepełny. Rzeczywiście, Marsollier opisuje siebie, który utknął na kwadrans na złej drabinie sznurowej i szybko się wyczerpał. Ten strach skłania grupę do zawrócenia.
Następnie bohaterowie organizują drugą wyprawę, w sobotę 15 lipca 1780 r., W której bierze udział około dwudziestu osób, w tym uczonych, ich służba i miejscowi mieszkańcy. Przejścia są wyposażone na czterdzieści osiem godzin. Nie bez kilku akrobacji odkrywa się kilka pomieszczeń i „Każdy krok przyciąga nowe pochwały. ” . Na przykład pokój jest opisany jako „duży jak połowa Gangesu; nasze oczy nie mogły zmierzyć jego wysokości ani głębokości. ” . Zbiornik, który łączy w sobie stalaktyty, stalagmity i wiele związków geologicznych o różnych kształtach, fascynuje grupę. Znaleziono nawet czaszkę, którą uczestnicy uważają za niesioną przez wodę. Pod koniec dziesięciogodzinnego pobytu ekspedycja sporządziła „meldunek o naszym zejściu i środkach zastosowanych do jego osiągnięcia, włożyliśmy go do dobrze zapieczętowanej butelki, [...] blaszane pudełko zawierało nasze imiona, my [...] przymocowaliśmy ołowianą tabliczkę, na której wypisane są nasze imiona. ” .

Marsollier poinformował Académie de Lyon o tej eksploracji. Otrzymał go w „pochlebny sposób”, co skłoniło jego autora do wydrukowania go w 1785 roku.

Pracuje

Daniny

Droga

W 1826 roku w Paryżu otwarto ulicę w tym samym czasie co rue Dalayrac jako ulicę wokół teatru Ventadour . Hala została zbudowana w tym roku na miejscu Hôtel de Lionne, aby pomieścić trupę Opéra-comique. Położona w drugiej dzielnicy, w 1829 roku otrzymała imię librecisty Marsolliera . Sala Ventadour mieści obecnie jedną z restauracji w Banque de France i jedną z hal sportowych .

Heraldyka

Jego herb brzmi: „Gules to zwężający się łuk Argent, przywódca tego samego. ” .

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Zdanie F∴ Moulon de La Chesnaye, które pojawia się jako przypomnienie (prawdopodobne pominięcie drukarki) na dole strony: „Le F∴ Marsollier des Vivetières, autor Nina , du Souterrain , Deux Petits Savoyards , de Gulnare , autorstwa Adolphe i Clara , i wiele innych przyjemnych dzieł, ozdobionych talentami Dalayrac ” . Por. Loża Dziewięciu Sióstr , pochwała pogrzebowa T∴ R∴ F∴ Dalayrac, rycerza cesarstwa, byłego dostojnika Loży Dziewięciu Sióstr, odczytana w tym warsztacie przez F∴ M. de la Chesnaye , Paryż, Adrien -Cesar Egron,1810, 16  s. W 8 ° ( BNF Wskazówki n O  FRBNF35157203 ) , str.  14 n.  *.
  2. Te imiona i nazwiska są powiązane. Tak więc raport z wyprawy "  M.  Marsolliera des Vivetières, doradcy Trybunału Obrachunkowego, pomocy i finansów w Montpellier" jest powiązany z zarzutem wydawania wytłoków złota, który brzmi: "Wersal,7 lutego 1773. Zwolnienie dla Benoît Josepha Marsolliera, […] doradcy Trybunału Obrachunkowego, Aydes and Finances of Montpellier, „[…] baptistaire du17 stycznia 1750[…] "  "
  3. Te dwie nazwy zostają zachowane.
  4. Le Koneser  : ożywienie, niesłusznie uważane za tworzenie nawet przez M me  la COMTESSE Hauptoul odbyła się M LLE  Montansier w teatrze w dniu 13 lipca 1791 roku został opublikowany przez innego wydawcę, (Paryż, Brunet, 1793).
  5. Ojciec Laure de Berny , kochanki Honoré de Balzac . Por. Gmina Wersal , księgi parafialne i księgi stanu cywilnego. Gmina Wersal. Parafia Saint-Louis: kolekcja departamentalna. Sygnatura 1112628 , Acts B. Dates 1777-1777 , Versailles, Departmental Archives of Yvelines ,24 maja 1777, 90 folio - (98 wyświetleń)  str. ( czytaj online ) , folio 36 (widok 42 po lewej).
  6. Dzieło było znane w kilku wydaniach w Paryżu i na prowincji:
  7. From the Two Blind of Bagdad (1782) Por. Nicole Wild i David Charlton 2005 , s.  214-215.

Bibliografia

  1. Robert de Roton i Jean de La Trollière ( pref.  M.  le duc de Lévis Mirepoix ), Decyzje Wielkiej Rady w sprawie dyspensy złotego znaku szlacheckiego , Paryż, Société du grand armorial de France (SGAF),1951, XXIII-543  s. , gr. w 8 ° ( BNF Wskazówki n O  FRBNF32586835 ) , str.  51-52.
  2. Abbé Lebeuf , Historia miasta i całej diecezji Paryża: Nowe wydanie opatrzone uwagami i kontynuowane do dnia dzisiejszego przez Hippolyte Cocheris , t.  4, Paryż, Auguste Durand ,1870, 352  pkt. , 4 obj. ; in-8 ° ( czytaj online ) , „Notes et additions. Passy ”, s.  295.
  3. Benoît-Joseph Marsollier 1825, t. 1, „Moja dramatyczna kariera”, s. 1 .
  4. Antoine-Alexandre Barbier , Słownik dzieł anonimowych i pseudonimowych: skomponowany, przetłumaczony lub opublikowany w języku francuskim i łacińskim, z nazwiskami autorów, tłumaczy i wydawców , t.  1, Paryż, Barrois starszy,1822, 2 II  wyd. ( 1 st  ed. 1806), XLVIII, 504  , str. , 4 obj. in-8 ° ( czytaj online ) , „C”, str.  211 kol. 1.
  5. Gustave Vapereau , Universal Dictionary of Literatures , Paryż, Librairie Hachette et C ie ,1876, XVI-2096  s. , 2 obj. ; 25 cm ( czytaj online ) , s.  1347 kol. 1.
  6. Lefebvre-Cauchy , "Marsollier des Vivetières: Benoit-Joseph" , w: Louis-Gabriel Michaud (red.), Uniwersalna, starożytna i współczesna biografia: lub Historia, w porządku alfabetycznym, publicznego i prywatnego życia wszystkich ludzi, którzy stali ze względu na ich pisma, czyny, talenty, cnoty lub zbrodnie , t.  27: Klacz - maj. , Paryż, Louis-Gabriel Michaud ,1820, 632  s. , 21 cm ( czytaj online ) , s.  264 kol. 1.
  7. Gmina Wersal , księgi parafialne i księgi stanu cywilnego. Municipality Versailles: kolekcja departamentalna. Sygn. 1112520 , Acts D. Dates 1817-1817 , Versailles, Departmental Archives of Yvelines ,23 kwietnia 1817, 182 folio - (166 wyświetleń)  s. ( czytaj online ) , „Act 241”, 41 st  folio (zobacz 62).
  8. Benoît-Joseph Marsollier, vol. 1 1825 , s.  XXIII.
  9. Benoît-Joseph Marsollier 1825 .
  10. Benoît-Joseph Marsollier des Vivetières 1785 , s.  na dyżurze.
  11. Robert de Roton i Jean de La Trollière ( pref.  M.  le duc de Lévis Mirepoix ), Decyzje Wielkiej Rady w sprawie dyspensowania złotego znaku szlacheckiego , Paryż, Société du grand armorial de France (SGAF),1951, XXIII-543  s. , gr. w 8 ° ( BNF Wskazówki n O  FRBNF32586835 ) , str.  51.
  12. Pierre Minvielle , Przewodnik po podziemnej Francja , Paryż, redaktor Tchou , Coll.  "Czarna prowadnice" ( N O  11)1970, 477,  str. 22 cm ( BNF Wskazówki n O  FRBNF35302749 ) , str.  102-105.
  13. Benoît-Joseph Marsollier des Vivetières 1785 , s.  na wezwanie, 9 i 17.
  14. Benoît-Joseph Marsollier des Vivetières 1785 , str.  19.
  15. Benoît-Joseph Marsollier des Vivetières 1785 , s.  22.
  16. Benoît-Joseph Marsollier des Vivetières 1785 , s.  5 n.  * .
  17. Félix Lazare i Louis Lazare , Słownik administracyjny i historyczny ulic Paryża i jego zabytków , Paryż, Felix Lazare,1844, VIII-702-24  s. , 2 godz. w 1 locie. ( czytaj online ) , s.  171-172.
  18. Robert de Roton i Jean de La Trollière ( pref.  M.  le duc de Lévis Mirepoix ), Decyzje Wielkiej Rady w sprawie zwolnienia ze złotego znaku szlacheckiego, op. cit. , s.  536.

Linki zewnętrzne