Benassal
| Benassal Benasal (es) | ||||
 Heraldyka |
||||
.jpg) Ulica Kulla i wieża więzienna. | ||||
| Administracja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | Hiszpania | |||
| Wspólnota autonomiczna | Wspólnota Walencka | |||
| Województwo |
 Prowincja Castellón
|
|||
| Hrabstwo | Alt Maestrat | |||
| Dzielnica Judic. | Castellón de la Plana | |||
|
Mandat burmistrza |
Baudilio Martínez Monferrer ( PP ) 2011 |
|||
| Kod pocztowy | 12160 | |||
| Demografia | ||||
| Miły | Benassalenc, benassalenca | |||
| Populacja | 1063 mieszk. (2020) | |||
| Gęstość | 13 mieszk./km 2 | |||
| Geografia | ||||
| Informacje kontaktowe | 40 ° 23 ′ 00 ″ północ, 0 ° 08 ′ 00 ″ zachód | |||
| Wysokość | 830 m |
|||
| Powierzchnia | 7958 ha = 79,58 km 2 | |||
| Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: Wspólnota Walencji
| ||||
| Znajomości | ||||
| Stronie internetowej | www.benassal.es | |||
Benassal w Walencji i oficjalnie ( Benasal w języku kastylijskim ) jest gminą w Hiszpanii w prowincji Castellón we Wspólnocie Walenckiej . Znajduje się on w comarca z Alt Maestrat oraz w obszarze przeważnie językowej Walencji .
Geografia
- Lokalizacja Benassal
- we Wspólnocie Walenckiej .
- w hrabstwie Alt Maestrat .
Gminne gminy : Villafranca del Cid , Ares del Maestre , Vilar de Canes , Culla i Vistabella del Maestrazgo , wszystkie w prowincji Castellón
Historia
Miasto pochodzenia arabskiego, została odzyskał w 1234 roku, kiedy don Blasco de Alagón wziął Culla zamek ze wszystkimi jego przybudówkami, w tym benasal, któremu udzielono pierwszego Carta Puebla z3 stycznia 1239. Wieś przeszła następnie w ręce jej córki Constanzy i jej męża, Guillema d'Anglesoli. Syn tego ostatniego w 1303 r. Sprzedał całe terytorium Zakonowi Świątyni i po rozwiązaniu tego zakonu objął panowanie Zakonu Montesa . Historycznie była częścią Setena de Culla .
Podczas wojny o sukcesję stanął po stronie Filipa V i Don Carlosa podczas wojen karlistów . Później, po wojnie domowej , powrót do normalności był powolny i trudny.
Dziedzictwo
Zabytki sakralne
- Kościół Wniebowzięcia NMP , z XVIII th wieku. Zachował barokowy portal, a także ważną kolekcję dzieł złotniczych, religijnych i średniowiecznych ozdób, takich jak „lecho de la Virgen” (łoże Dziewicy), ołtarz ołtarza i Ostatnią Wieczerzę stworzone przez rzeźbiarza José. Gozalbo. Wykonane z żelaza.
Pomniki cywilne
- Historyczne centrum .
- Wieża Więzienna .
Uwagi i odniesienia
- Oficjalny od 8 maja 2015 (wcześniej Benasal).
- (ca) Empar Minguet i Tomàs , Els processos de normalització lingüística en l'ambiticipal valencià , Valencia, Universitat de València ,2005, 1 199 s. ( ISBN 84-370-6368-X ) , str. 387
- Ustawa 4/1983 z dnia 23 listopada 1983 r. Dotycząca używania i nauczania języka walenckiego