Pochodzenie kulturowe | Algieria ( Oranie ) |
---|---|
Typowe instrumenty | Gasba i galal |
Popularność | Algierski Zachód |
Podgatunki
Zurbanizowany Bedoui
Gatunki pochodne
Tradycyjne rajdy
Gatunki pokrewne
Oran Bedoui lub Bedoui wahrani (w języku arabskim : البدوي الوهراني), zwany także Gharbi wiejska algierski gatunek poetycko-muzyczne z regionu Oranie , jest ona oparta na poezji melhoun .
Bedoui oznacza „wiejski” przed zakwalifikowaniem tradycyjnego gatunku śpiewanego z akompaniamentem muzycznym z udziałem dwóch flecistów gasba i galala .
Wahrani zostało przetłumaczone i zrozumiane w odniesieniu do regionu Oranie, a nie w odniesieniu do miasta Oran . Rzeczywiście, Bedoui powszechnie odnosi się do wsi i wiejskości, gatunek Bedoui ma w Algierii trzy style : bedoui wahrani, bedoui saharyjskie ( aiyai ) i bedoui chaoui . Ponadto gatunek ten był również nazywany riffi i gharbi wśród wykonawców drugiego podgatunku.
Terminy rodzajowe z powrotem do XVI th century , korzenie i tym melhoun był melodia z powrotem do wspierania dalszych postępów w plemiennej Arab , wprowadzają ich językiem pre-Islamic Beduinów i śpiewy w centralnej Maghrebie . Arabizowane plemiona Berberów przyjmują te melodie przywiezione przez plemiona z Arabii , ale zintegrują je za pomocą własnych instrumentów, takich jak gasba i gallal .
Bedoui różni się od miejskich hawzi , które również posługują się śpiewanymi tekstami poetyckimi, regułami pisania i konstrukcji poetyckiej oraz sposobami mówienia (wymowa, akcentowanie i rytmy) i którego akompaniament zapożyczony jest z nouby , podczas gdy bedoui towarzyszy tradycyjny musical orkiestracja. Jednak poeci hawzi są również śpiewani w stylu Bedui, a niektóre wiersze Beduinów są śpiewane w hawzi.
Staje się gatunkiem osiadłych nomadów, którzy utworzą klasę chłopską, której reprezentuje wyrafinowaną sztukę elit z czasów tureckich i jest grana podczas corocznej waady . Jego obszar geograficzny często wykraczał poza Oranie , stan Abdelkader pozwolił na pojawienie się tego gatunku, który został podniesiony do rangi muzyki oficjalnej obok andaluzyjskiej nouby . Prawie wszyscy bardowie i kantorzy tego poetycko-muzycznego gatunku pochodzą z Sufi zaouias .
Następnie, w okresie kolonialnym, stał się bezpieczną przystanią dla ludności powstałej w wyniku exodusu ze wsi . Na początku wieku XX -go wieku , zna swoje pierwsze nagrania. Okres międzywojenny charakteryzował się pojawieniem zurbanizowanej Bedoui te piosenki poeci w większości przypadków wykonywane w kawiarniach, zwłaszcza w Oranie . W tego rodzaju pieśni zaświadczamy o zapożyczeniach, warstwach i ingerencji w język francuski .
W latach pięćdziesiątych zapożyczył rytmy i formy konstrukcyjne z muzyki współczesnej. Wokale skracają się, aby sprostać wymogom powielania fonograficznego, co prowadzi do redukcji tradycyjnych utworów. W tym okresie nastąpiła również profesjonalizacja wykonawców i muzyków, którzy pojawili się w radiu i teatrach.
Zurbanizowany bedoui, przekształca się na poziomie rytmicznym pod rosnącym wpływem pieśni orientalnej, rozmnaża się w mniej lub bardziej udanych, mniej lub bardziej efemerycznych substytutach, których raï jest jednym z awatarów, formą, którą przybiera w zarezerwowane kwartały. Oran bedoui jest rzeczywiście źródłem współczesnego raï , teksty chouyoukh i chikhât były używane przez aktorów raï od lat 80. , często bez ich przypisywania.
Oran Bedoui jest mniej zróżnicowana w swoich trybach muzycznych i skalach niż dwóch innych podgatunków z algierskim Bedoui , charakteryzuje się prymatu Qasida z melhoun , muzyka obsługuje tylko piosenkę. Jest to przede wszystkim efekt swoistej arabsko-berberyjskiej syntezy muzycznej .
Jest on podzielony na melodii, charakterystycznych dla każdego obszaru, wyznaczonego przez określenie HWA (powietrze) i dzieli się mniej więcej rytmiczne trybów: bsaïli , guebli , mkhazni , mazouni i AMRI . Istnieje jednak podobieństwo między skalami muzycznymi w różnych stylach. Jest grany na pięciu różnych rytmach, wśród których: tanqar (wolny), hamza (nieco bardziej żywiołowy) i allaoui (najbardziej rozpowszechniony z bardzo szybkim tempem i generatorem tańca).
Formy regionalne różnią się lokalnym akcentem, a wymowa, guebli (z południa), składa się z pieśni z tekstami, niemal medytacyjnej bez perkusji, podczas gdy bsaïli gra się bez gasby , z towarzyszeniem tylko gali . Mazouni spread do Oran Wschodniej; aamri w obszarze pomiędzy Sidi Bel Abbes i AJN TUMUSZANAT ; i mechzni na obrzeżach miast Oran , Mascara i Mostaganem .
Baladi charakterystyczne dla każdego miasta, jest formą mekhzni który został wpływem gatunków miejskich, lub który jest rozgrywany za pomocą nowoczesnych instrumentów bez mylić z wahrani gatunku .
Instrumenty muzyczne używane w Oran bedoui to gasba ( flet ) i gallal na perkusję , ten ostatni jest używany tylko w tym podgatunku bedoui, w przeciwieństwie do aiyai i bedoui chaoui, które używają bendiru .
Rytm tekstu jest drukowany przez wokalistę, zaznaczając mizane (tempo) galalem, u boku, fleciści na ogół podążają za dwoma. Pierwsza nazywa się erquiza (podstawowa, główna), a druga, r'dif (druga).
Krajowy Festiwal Pieśni Beduinów i poezji popularnej w Aïn Tédelès .
Przykład istotnego utworu z repertuaru Bedui z gatunku zurbanizowanego, Bia daq el mor :
Youm ed-djemaa sobt chayfa tebki aande l'qbor
bia deq el mor
bessif el insan yahzan oua h'moumah tenzad
tuma ntaqtelha wa salatha belhbib el machhor
qoltelha aidi qassitek ya rawdet le'yad
qalat khi mat khalani mahgour
men wahchah manali sabr toht mene ltenhed
„Pewnego piątku przed grobem zobaczyłem płaczącą kobietę
życie na
pewno mnie bolało , że ta istota jest pokonana przez rozmiar smutków, o
które poprosiłem ją, po jej ukochanej
, powiedziałem jej, żeby opowiedziała twoją historię o świąteczny kwiatku
, powiedziała, że mój brat nie żyje i zostawił mnie samego
Tęsknię za nim tak bardzo, że nie znajduję ani cierpliwości, ani wytchnienia ”