Bitwa pod św. Wawrzyńcem

Bitwa pod św. Wawrzyńcem Opis obrazu Bitwa pod św. Wawrzyńcem1 color.jpg. Ogólne informacje
Przestarzały Od maja 1942 do listopada 1944
Lokalizacja Zatoka św. Wawrzyńca
Wynik Zwycięstwo Kanady
Wojujący
Kanada  Rzesza Niemiecka
  • Kriegsmarine

    • Druga wojna światowa

    Bitwy

    Bitwa o Atlantyk

    Front zachodnioeuropejski

    Front Europy Wschodniej

    Kampanie afrykańskie, bliskowschodnie i śródziemnomorskie

    Wojna na Pacyfiku

    Wojna chińsko-japońska

    Teatr amerykański

    Battle of St. Lawrence (lub Battle of St Lawrence Zatoki ) jest epizod z bitwy o Atlantyk , że w przeciwieństwie, od 1942 do 1944 roku , gdy okręty podwodne ( U-Booty ) niemiecki admirał Karl Dönitz do Royal Canadian Navy i jego sojusznicy w rzece i zatoce św. Wawrzyńca . Po raz pierwszy od 1812 roku statki wroga weszły na wewnętrzne wody Kanady, aby zabić.

    Kontekst

    Podczas II wojny światowej niemieckie okręty podwodne pod dowództwem Wielkiego Admirała Karla Dönitza zaatakowały konwoje alianckie, które zaopatrywały Wielką Brytanię z Ameryki Północnej . Nazwano to „bitwą o Atlantyk”. Ze strategicznego punktu widzenia Niemcy uznali, że bardziej opłaca się zakłócać ruch morski na poziomie Świętego Wawrzyńca, przez który przepływało więcej towarów niż ze wszystkich portów wschodniego wybrzeża Kanady. W rzeczywistości w 1939 r. Port w Montrealu wyeksportował więcej niż wszystkie inne porty na wschodnim wybrzeżu Kanady razem wzięte. Blokując ten komercyjny dostęp, Niemcy zamknęli drogę do 25% transportu towarowego, na którym polegali alianci podczas inwazji na Europę.

    Ponadto Zatoka Świętego Wawrzyńca ma tylko dwie drogi wyjścia:

    Przygotowania obronne

    W 1940 r. Władze kanadyjskie zdecydowały, w obliczu groźby inwazji Wehrmachtu na Wielką Brytanię , o przekształceniu małego portu Gaspé ( Quebec ) w bazę morską, w której mieszczą się statki Królewskiej Marynarki Wojennej . W przemówieniu odbywającym sięMarzec 1942Premier William Lyon Mackenzie King już ogłaszał swoje obawy przed przybyciem niemieckich okrętów podwodnych do Zatoki i rzeki Świętego Wawrzyńca i dodał do zadania kanadyjskiej marynarki wojennej polegającej na eskortowaniu konwojów na Atlantyku o ochronę konwojów wzdłuż wybrzeży Kanady. Baza Gaspé nosiła nazwę HMCS Fort Ramsey i została zainaugurowana w dniu1 st maja 1942. Miała tylko jeden statek, 18-metrowy HMCS Venning. Ponadto na wybrzeżach Gaspésie , Bas-Saint-Laurent i Côte-Nord rozmieszczono przybrzeżne urządzenia obserwacyjne . W Mont-Joli (Quebec) utworzono również wojskowe lotnisko treningowe .

    Lato-jesień 1942

    W nocy z 11 na 12 maja 194215 kilometrów na północ od Pointe-à-la-Frégate ( Cloridorme ), U-Boot U-553 przydzielony do niemieckiej operacji Drumbeat pod dowództwem kapitana Karla Thurmanna zaatakował i zatopił Nicoya , brytyjski statek handlowy, który przewoził zaopatrzenie z Montreal, zabijając sześciu członków załogi. Następnego dnia, u wybrzeży Rivière-de-la-Madeleine , wysłał holenderski statek wyczarterowany przez brytyjski Departament Transportu Wojennego, Leto , zabijając dziesięciu marynarzy.

    W kolejnych dniach po atakach Royal Canadian Air Force (RCAF) wysłany wzmocnień do Mont-Joli i przeniósł 117 th Squadron (Bomber-Reconnaissance) wyposażonego Canso i Catalina w North Sydney (Nova Scotia) . Oddział został zainstalowany w Gaspé.

    Plik 6 lipcakonwój QS-15 ( Quebec - Sydney ) został zaatakowany przez U-132 kapitana Ernsta Vogelsanga i zobaczył, że trzy z jego dwunastu statków zatonęły w mniej niż trzydzieści minut. Dwa to statki brytyjskie ( Dinaric i Hainaut ), a drugi to grecki ( Anastassios Pateras ). Okręt podwodny był ścigany przez statek eskortowy, trałowiec klasy Bangor, HMCS Drummondville dowodzony przez porucznika JP Frasera, który przeprowadził serię ataków granatami nurkującymi. Cztery myśliwce Curtiss Kittyhawk z 130 -go Dywizjonu w Mont-Joli rozpoczęła się w poszukiwaniu łodzi podwodnych. Dowódca eskadry JAJ Chevrier, który dowodził tą misją, nigdy nie wrócił, jego samolot zaginął.

    Kapitan Vogelsang i jego U-132 zatopili brytyjski statek Frederika Lensen, na którym zginęło czterech marynarzy handlowych20 lipca na zachód od Pointe-à-la-Frégate.

    Plik 31 lipcadowódca 113 e eskadra Yarmouth , niedocenionych Norville E. Małe, lokalizuje U-754 w South Yarmouth, Nova Scotia na pokładzie jego Lockheed Hudson i zaatakować pistolet i granat anty-podmorskich -marine z wielką precyzją, zanim okręt podwodny mógł nurkować. Następuje ogromna podwodna eksplozja, a łódź podwodna znika w głębinach, zabierając ze sobą 43 członków załogi. Chociaż zatonięcie U-754 miało miejsce poza Zatoką Świętego Wawrzyńca, zdarzenie to zasługuje na wzmiankę, ponieważ jest to pierwszy okręt podwodny wroga zatopiony przez samolot Dowództwa Powietrznego na wschód od RCAF.

    W sierpniu admirał Karl Dönitz rozmieszcza trzy okręty podwodne w Cieśninie Belle Isle, aby zaatakować konwoje materiałów do budowy amerykańskiej bazy lotniczej w Goose Bay ( Labrador ) oraz te zmierzające z Sydney na Grenlandię . Były tam między innymi U-517 kapitana Paula Hartwiga i U-165 kapitana Eberharda Hoffmana.

    Plik 27 sierpniadwa konwoje SG-6 (Sydney-Grenlandia) i LN-6 (Quebec-Goose Bay) wpływają do Cieśniny Belle Isle. U-517 storpedowany i zatonął Stany Zjednoczone personelu przewoźnika Chatham który niósł 562 pasażerów. Trzynastu ludzi zginęło pomimo wysiłków US Coast Guard i korwety HMCS Trail pod porucznikiem GS Hall. Następnego dnia statek handlowy Laramie został storpedowany i uszkodzony przez U-165, podczas gdy U-517 zatopił amerykański statek Arlyn z dziewięcioma marynarzami. Te dwa statki były częścią konwoju SG-6.

    We wrześniu, część 113 -go Dywizjonu Yarmouth (Nova Scotia) , wyposażonej w Hudson, jest wolnostojący w Chatham (New Brunswick) dla okrętów podwodnych polowań.

    Plik 3 września, laker Donald Stewart zostaje wysłany na dno wraz z trzema członkami swojej załogi. HMCS Weyburn , korweta dowodzona przez porucznika Toma Golby'ego, zaatakowała U-517 , ale nie trafiła. Kilka godzin później, Digby na 10 th Squadron ( Gander ) pilotowany przez porucznika JH Sanderson z Royal Canadian Air Force rzucił granaty na łodzi podwodnej, ale bez uszkodzeń.

    Grecki statek handlowy Aeas z konwoju QS-33 został zatopiony6 wrześniaprzez U-165 . W tym ataku zginęły dwie osoby. Następnej nocy uzbrojony jacht HMCS Racoon, który wyruszył w pogoń za okrętem podwodnym, został trafiony i zatonął z trzydziestoma siedmioma marynarzami na pokładzie. Następnego dnia U-517 zaatakował resztę konwoju. Greckie budynki Mount Pindus i Mount Taygetus zatonęły z dwoma ofiarami śmiertelnymi w pierwszym i pięciu w drugim. Następnie Oaktor , kanadyjski statek handlowy, zatonął wraz z trzema marynarzami.

    Plik 9 września, o zamknięciu St. Lawrence dla statków transatlantyckich decyduje rząd kanadyjski. Siedemnaście korwet opuściło St. Lawrence na inwazję na Afrykę Północną . W związku z tym kontynuowany jest tylko transport przybrzeżny. Zawsze 9, Lt. RS Keetley pod 113 -go Dywizjonu atak łodzi podwodnej U-165 bez wielkiej szkody dla niego.

    U-517 wysyła podstawy Charlottetown , Corvette, The11 września. Było dziesięć ofiar, ludzie byli świadkami zatonięcia od czasu strajku.

    Plik 15 września, konwój SQ-36, eskortowany przez HMS  Salisbury z Royal Navy, został zaatakowany przez U-Boots U-165 i U-517 . U-165 spływał Joannis , zaś U-517 wysyła podstawy Saturnus i Inger Elisabeth . Porucznik RS Keetley 113 th Squadron zaatakowany U-517 następnego dnia, ale nie udało się go osiągnąć.

    Plik 21 września, Trałowiec klasy Bangor HMCS Georgian eskortujący konwój QS-38 zauważył U-517, zanim zdążył wystrzelić torpedy i zaatakował, ale okręt podwodny mógł uciec.

    24 i 25 wrześniaU-517 doznał trzech ataków powietrznych przez samoloty z 113 -go Dywizjonu. Dwoma z tych ataków dowodził porucznik MJ Bélanger. Nikomu nie udało się zatopić łodzi podwodnej.

    Porucznik Bélanger nadal prowadził po 113 TH do ataku na29 wrześniaprzeciwko U-517 bez dalszych rezultatów.

    Plik 9 października, masowiec Carolus zatonął z jedenastoma członkami załogi po ataku na U-69.

    Waterton z konwoju BS-31 został zatopiony przez kapitana Hermanna Rasch w U-106 na11 października. Uzbrojony jacht HMCS Vison i urządzenia dla 117 -go Dywizjonu udało się zmusić go do powierzchni.

    Plik 14 październikaprom SS Caribou pod dowództwem kapitana Bena Tavernera, który kursował między Sydney a Port-aux-Basques (Nowa Fundlandia), został zatopiony przez U-69 . W tej tragedii zginęło sto trzydzieści siedem pasażerów i załogi. Babka HMCS , A trałowiec Bangor, dowodzony przez porucznika Jamesa Cuthbert próbował dotknąć łodzi podwodnej z granatami, ale nie powiodło się. Następnie udał się na pomoc rozbitkom.

    Plik 9 listopada, niemiecki szpieg został wylądowany na wybrzeżu w pobliżu Gaspé. Porucznik von Jarnowski został aresztowany niemal natychmiast w pociągu między Gaspé a Quebec. Będzie to ostatnie wydarzenie sezonu 1942, zanim rzeka pokryje się lodem.

    1943

    W 1943 roku Niemcy zainstalowali stację meteorologiczną na wybrzeżu Labradoru. To była stacja Martin Bay ( WFL-26 ).

    Plik 6 maja, próba ucieczki jeńców z okrętu podwodnego ( U-262 ) została udaremniona przez władze w rejonie North Point na Wyspie Księcia Edwarda .

    W czerwcu U-119 złożył miny w Halifaksie .

    Plik 28 września, kolejna nieudana próba ucieczki z więźniów, tym razem przez U-536 w Pointe de Maisonnette (Nowy Brunszwik).

    W U-220 laid kopalnie w Saint John w Nowej Funlandii w październiku.

    Jesień 1944

    W 1944 roku U-Boots zostały wyposażone w fajki i mogły ładować swoje baterie podczas nurkowania na peryskopie, co utrudniało ich wykrycie.

    Plik 14 października, fregata HMCS Magog została poważnie uszkodzona przez U-1223 w pobliżu latarni morskiej Pointe-des-Monts na północnym brzegu . Statek będzie mógł samodzielnie dotrzeć do Quebecu, ale mimo to po przybyciu zostanie uznany za zaginiony.

    U-1223 uszkodzony Fort Thompson ziarna zbożowe pobliżu Matane na2 listopada.

    Korweta HMCS Shawinigan zatonął z dziewięćdziesięciu jeden żeglarzy po ataku na U-1228 na 25 listopada .

    Plik 24 grudnia, U-806 zlewy HMCS Clayoquot , pogłębiarka Bangor klasy.

    1945

    U-190 zatonie ostatni statek Bitwy Wawrzyńca na16 kwietnianiedaleko Halifax. To jest HMCS Esquimalt , pogłębiarka Bangor. U-Boat wyruszy dalej do Królewskiej Marynarki Wojennej Kanady11 majai zostanie włączony do floty w czerwcu jako HMCS U-190 . Został zatopiony w 1947 roku w miejscu wraku Esquimalt .

    Galeria

    Uwagi i odniesienia

    1. Veterans Affairs Canada, The Battle of the Gulf of St. Lawrence , Remembrance Series, Her Majesty the Queen in Right of Canada, 2005, ( ISBN  0-662-69036-2 )
    2. Izba Gmin, debaty, 25 marca 1942, str.  1689 .
    3. cda.forces.gc.ca .
    4. Douglas 1986, s.  520 .
    5. Kapitan Paul Hartwig, po wojnie, zostanie wiceadmirałem Marynarki Wojennej Republiki Federalnej Niemiec .
    6. Chatham był pierwszy amerykański statek zniszczony w czasie II wojny światowej
    7. Statek zdolny do wejścia na śluzę Św. Wawrzyńca i dotarcia do Wielkich Jezior .

    Zobacz też

    Bibliografia

    Filmografia

    Linki wewnętrzne

    Linki zewnętrzne