Przestarzały | Jesień 1621 |
---|---|
Lokalizacja | Liaodong , Chiny |
Wynik | Strategiczne zwycięstwo późniejszej dynastii Jin |
Później dynastia Jin | Dynastia Ming |
Nurhachi | Mao Wenlong |
nieznany | 197 marynarzy 4 statki |
nieznany | nieznany |
Bitwy
Zjednoczenie Jürchenów - Fushun - Qinghe - Sarhu - Kaiyuan - Tieling - Xicheng - Shen-Liao - Zhenjiang - She-An - Guangning - Ningyuan - Korea (1627) - Ning-Jin - Jisi - Dalinghe - Wuqiao - Lüshun - Korea ( 1636) - Song-Jin - Bunt chłopów - Pekin - Szanhai
Bitwa o Fort Zhenjiang jest konflikt zbrojny między Jürchens w późniejszej dynastii Jin i Chińczyków z dynastii Ming .
Jesienią 1621 r. Generał Mao Wenlong, który służył dynastii Ming, zajął Fort Zhenjiang, który znajduje się na granicy terytoriów Jin i koreańskiego królestwa Joseon . Udało mu się odeprzeć wielokrotne ataki żołnierzy Jin, zanim się wycofał. Po odbiciu go, Nurhaci woli wydać rozkaz spalenia fortu, zamiast ryzykować, że Ming ponownie go przejmuje.
Plik 7 maja 1618, Nurhachi , Khan późniejszego Jin, otwarcie buntuje się przeciw dynastii Ming, którego był teoretycznie wasalem, ogłaszając jego siedmiu wielkich powoduje podrażnienia , które są powody do odrzucenia kurateli Ming nad Mandżurii .
Przygotowując się do buntu przez długi czas, Nurhaci kontynuował zwycięstwa nad wojskami chińskimi i pokonał wojska Ming w bitwach pod Fushun , Qinghe , Sarhu , Kaiyuan i Tieling . Po sprowadzeniu klanu Yihe, jego ostatnich rywali z ludu Jurchen do walki , zdobywając Xicheng, ich stolicę , ukończył podbój Liaodong , zajmując wiele miast i niszcząc kilka armii Ming podczas bitwy o Shen-Liao . Po zwycięstwie przeniósł swoją stolicę do Liaoyang , dawnej siedziby władzy Ming w Liaodong.
Krótko po zakończeniu tej bitwy, generał Mao Wenlong z armii Ming rozpoczął atak na terytorium późniejszego Jina ze swojej bazy na wyspie Ka („Pidao”) w pobliżu ujścia rzeki Yalu. Wenlong współpracuje z jednostkami Królestwa Joseon i skutecznie atakuje kilka placówek Jin.
Mając 197 ludzi na 4 statkach, Wenlong przybywa na wyspę Zhu, gdzie rekrutuje cywilów niezadowolonych z przejęcia władzy przez Jin w regionie. Następnie wysyła szpiegów do Fortu Zhenjiang, gdzie nawiązują kontakt z cywilami i przygotowują sygnały do otwarcia drzwi, gdy będą gotowi. Przygotowania te opłaciły się, ponieważ Fort Zhenjiang został łatwo zajęty przez wojska Ming, a kilkudziesięciu żołnierzy garnizonu zostało zabitych podczas operacji. Ponieważ zapasy Ming przybywają z morza, Mao Wenlong udaje się przez jakiś czas utrzymywać fort przed atakami Jinów.
Początkowo generał miał nadzieję, że dwór Ming wzmocni swoją pozycję, wysyłając go drogą morską od 30 000 do 50 000 dodatkowych żołnierzy, ale wobec braku posiłków zdecydował się wycofać na wyspę Ka.
Kiedy Nurhaci odzyskał fort po odejściu wojsk chińskich, wolał wydać rozkaz spalenia go, zamiast ryzykować, że Ming ponownie go zajmie.
Po wycofaniu się na wyspę Ka, generał Mao Wenlong zaczął używać jej jako osobistej bazy operacyjnej w 1622 r. W 1628 r. Jego armia liczyła 26 000 żołnierzy. Początkowo zależny od dostaw z Chin i dobrej woli Koreańczyków do wyżywienia swoich żołnierzy, Wenlong szybko założył osady rolnicze na koreańskim wybrzeżu. Po schwytaniu Lüshun przez Manchus, Wenlong czuje się wolny od wszelkich zobowiązań i zaczyna przekształcać Ka w niezależne królestwo morskie, czerpiąc swoje zasoby z handlu. Zabójstwo Mao Wenlonga w 1629 r. Nie zakończyło istnienia jego królestwa, które przetrwało do 1636 r., Kiedy to wojska dynastii Qing najechały wyspę, aby wykorzystać ją jako tylną bazę do „ ataku na królestwo Joseon .