Bitwa pod Wenden

Bitwa pod Wenden

Ogólne informacje
Przestarzały 19–23 czerwca 1919 r
Lokalizacja Cēsis , Łotwa
Wynik Decydujące zwycięstwo Estonii i Łotwy
Wojujący
Estonia Łotwa
 Rząd Łotwy pro-niemiecki
Dowódcy
Ernst Põdder  (en) Nikolai Reek Jorģis Zemitāns (en)

  		Alfred Fletcher
Zaangażowane siły
3 e  Dywizja estońska  (w)  :
piechota 5759
kawaleria 65
Ciężkie karabiny maszynowe 98
karabiny maszynowe lekkie 106
Artyleria 23
3 pociągi
pancerne 3 pojazdy opancerzoneBrygada Łotewska
Piechotapółnocna750
Ciężkie karabiny maszynowe 8
Lekkie karabiny maszynowe 20		 Piechota 5500–6300
Kawaleria 500–600
Ciężkie karabiny maszynowe 50
Lekkie karabiny maszynowe 90
Artyleria 42–48
Straty
405 rannych, 110 zabitych,
43 rannych, 13 zabitych		 Nieznany

Wojna o niepodległość Estonii ,
wojna o niepodległość Łotwy

Współrzędne 57 ° 18 ′ 47 ″ północ, 25 ° 16 ′ 29 ″ wschód Geolokalizacja na mapie: Europa
(Zobacz sytuację na mapie: Europa) Bitwa pod Wenden
Geolokalizacja na mapie: Łotwa
(Zobacz sytuację na mapie: Łotwa) Bitwa pod Wenden

Bitwa Wenden lub Bitwa Cēsis ( łotewski  : kaujas Cesu , estoński  : Võnnu lahing ), to zderzenie, które odbyło się w Cēsis (w języku niemieckim Wenden ) w czerwcu 1919 roku i która stanowi punkt zwrotny w wojnie o niepodległość Estonii oraz łotewska wojna o niepodległość . Po gwałtownych starciach siłom estońskim, wspomaganym przez łotewską brygadę, udaje się odpierać niemieckie ataki i rozpocząć kontrofensywę, która pozwala odpierać siły niemieckie.

Kontekst

Łotwa do wybuchu I wojny światowej była prowincją Imperium Rosyjskiego . Po rozpadzie Cesarstwa Rosyjskiego i klęsce Niemiec, a następnie zawieszeniu broni11 listopada 1918, Łotewskie partie spotkać i zadeklarować niepodległość Łotwy na18 listopada. Karlis Ulmanis zostaje szefem rządu. Rząd bolszewicki, który przejął władzę w Rosji, natychmiast zareagował na niemiecką klęskę: łotewscy harcownicy zebrali się w sprawie bolszewickiej najechali Łotwę i szybko zajęli Łatgalię i Inflanty . W bolszewicy głosić17 grudnia 1918łotewski Republika Radziecka pod przewodnictwem pēteris stučka . Rząd Ulmanisa, który schronił się w Libau , ostatniej enklawie nieobytowanej przez bolszewików, na początku stycznia miał tylko 300 ludzi, którzy stawili opór Armii Czerwonej. Postanawia, wbrew opinii części Rady Narodowej, zaapelować do Niemców, obiecując wolontariuszom obywatelstwo Łotwy i ziemię. Są ich liczne i wzmocnione przez rozgromione jednostki niemieckiej armii z Żelaznej Dywizji , utworzonej w celu odparcia sił bolszewickich; dołącza do nich Baltische Landeswehr, zrzeszająca ludność germańsko-bałtycką. Siła tych dwóch jednostek sięgnęła 10 000 ludzi. Niemiecki generał Rüdiger von der Goltz objął ich prowadzenie i wyparł wojska bolszewickie z Kurlandii i Zemgale, podczas gdy łotewski batalion składający się z 1600 ludzi, który do tej pory został odcięty od rządu tymczasowego przez natarcie Armii Czerwonej, odepchnął ten jeden na północ Dźwiny z pomocą wojsk estońskich, z którymi zawarł sojusz. Ale Rüdiger von der Goltz i niemiecko-bałtyccy baronowie, potajemnie wspierani przez nowy niemiecki rząd, decydują się na obalenie łotewskiego rządu tymczasowego i powołanie marionetkowego rządu na czele z pastorem Andrievsem Niedrą, preludium do państwa rządzonego przez niemieckojęzyczny. Rząd Ulmanisa musi znaleźć schronienie na statkach sojuszniczej koalicji (brytyjskiej i francuskiej), która organizuje blokadę Libau. Dywizja Żelazna wróciła do ofensywy i szybko zyskała przewagę nad zdezorganizowanymi i słabo wyszkolonymi żołnierzami bolszewickimi. Plik23 kwietnia 1919wojska niemieckie zajmują Rygę , gdzie dokonali masakry wszystkich podejrzanych o sympatię bolszewików, powodując 4000 ofiar śmiertelnych, w odwecie za masakry dokonane przez Czerwonych na wielu obywatelach niemieckich przed ich ucieczką.

Von der Goltz następnie skierował Landswehr i Dywizję Żelazną w kierunku Inflant , pod pretekstem wypędzenia bolszewików, ale w rzeczywistości do walki z siłami łotewskimi lojalnymi wobec rządu tymczasowego i ich estońskich sojuszników. W tym samym czasie 3 rd  estoński Division  (en) , który właśnie przejechał Armię Czerwoną z południowych Estonia zaliczek na Łotwie. Estonia broni rządu Ulmanisa, który uważa za jedyny prawowity. Plik5 czerwcaWalki między dwoma siłami rozpoczęły się i zakończyły następnego dnia zajęciem Cēsis przez Landeswehrę. Plik10 czerwca alianci uzyskują zawieszenie broni, ale 10 czerwca walki wznowiono po fiasku negocjacji.

Walka

Plik 19 czerwcaDywizja Żelazna atakuje estońskie pozycje w pobliżu Limbaži . Wczesnym walczyć z 3 -go  podziału estońskiej  (w) , która obejmuje Północną łotewski Brygada ma 5990 ludzi piechoty i 125 kawalerii . Siły niemieckie zgromadziły od 5500 do 6300 piechoty, od 500 do 600 kawalerii i miały znaczną przewagę w działach, karabinach maszynowych i moździerzach. Siły niemieckie osiągają ograniczone sukcesy w pobliżu Limbaži, ale zostają następnie odparte. Landeswehr rozpoczęła ogólną ofensywę21 czerwcai udaje mu się dokonać przełomu w pozycji 2 e  łotewskiego Pułku Cesis w pobliżu rzeki Rauna. Sytuacja jest tak krytyczna dla 3 -go  estoński podziału ale niemiecka ofensywa została zatrzymana przez interwencję trzy Pociągi pancerne estońskim i zwolenników batalionów Kuperjanov . Landeswehr nadal atakują w kilku punktach na czole zaś 3 th  estoński podział otrzymał posiłki. Plik23 czerwcaestoński generał Ernst Põdder wydaje następnie swoim żołnierzom rozkaz kontrataku po odparciu ostatniej niemieckiej ofensywy. Siły estońskie odpierają wojska niemieckie i odbierają miasto Cēsis . Niemcy rozpoczynają odwrót na południe.

Konsekwencje bitwy pod Wenden

Armia niemiecka musi wycofać się do Rygi. Podczas gdy traktat wersalski został ratyfikowany w dniu23 czerwcasojusznicy narzucają przywrócenie jego funkcji rządu tymczasowego i zakończenie zobowiązań. Członkowie Dywizji Żelaza, którzy nie urodzili się na Łotwie, muszą wrócić do Niemiec, podczas gdy niemieckie jednostki rodzimego pochodzenia zostaną przekazane pod dowództwo łotewskie. Ale von der Goltz nie poddaje się i postanawia oddać się na służbę wojskom Białych Rosjan. Przywraca w Kurlandii na korpus 24 000 mężczyzn, złożoną z niemieckich wolontariuszy, jednostki 6 th  niemiecki korpus 6000 mężczyzn z Wydziału żelaza. Pod pretekstem poparcia ofensywy białego rosyjskiego generała Nikołaja Youdenicza na Armię Czerwoną, mającej na celu zajęcie Piotrogrodu , zmusza swoje wojska do wkroczeniaPaździernik 1919w Rydze. Po zajęciu przedmieść bronionych przez skąpe wojska łotewskie, został ostatecznie odepchnięty ostrzałem floty alianckiej, która zirytowana niemiecką podwójną grą zdecydowała się interweniować. Wolny Korpus, odparty przez wojska łotewskie, a następnie pobity przez wojska litewskie11 listopadaschronić się w Prusach, zostawiając za sobą zniszczenia i morderstwa.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Główne ciało próbuje odzyskać Łatgalię.
  2. Ten dzień został nazwany na cześć legendarnego łotewskiego wojownika Lāčplēsisa (pogromcy niedźwiedzi).

Bibliografia

  1. (Et) pułkownika Jaan Maide, Opis Hotelu Eesti Vabadussõjast (1918-1920) (Przegląd estońskiej wojny Independence)
  2. * (lv) Inta Pētersone , Latvijas Brīvības cīņas 1918-1920: enciklopēdija. , Ryga, Preses nams,1999( ISBN  978-9984-00-395-5 , OCLC  43426410 , LCCN  2004370781 )
  3. S Champonnois et al: Historical Dictionary of Latvia op. cit. , s.  117-118
  4. S Champonnois et al: Historical Dictionary of Latvia op. cit. , s.  119-122
  5. Traksmaa, sierpień: Lühike vabadussõja ajalugu , strony 150-151. Olion, 1992
  6. Traksmaa, sierpień: Lühike vabadussõja ajalugu , strona 156. Olion, 1992
  7. Traksmaa, sierpień: Lühike vabadussõja ajalugu , strona 157. Olion, 1992
  8. Traksmaa, sierpień: Lühike vabadussõja ajalugu , strona 158. Olion, 1992
  9. Kaevats, Ülo: Eesti Entsüklopeedia 10 , strona 519. Eesti Entsüklopeediakirjastus, 1998
  10. S Champonnois et al: Historical Dictionary of Latvia op. cit. , s.  122-126 ° C

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły