Przestarzały | 23 listopada do 2 grudnia 1952 r |
---|---|
Lokalizacja |
Na San (północny wietnam ) |
Wynik | Zwycięstwo Unii Francuskiej |
Francja, stan Wietnamu |
Việt Minh |
Generał Gilles | Vo Nguyen Giap |
500 zabitych i rannych | 3000 zabitych i rannych |
Bitwy
![]() ![]() |
Bitwa Na Sanu jest epizodem w Indochin wojny , które na koniec 1952 roku, pestki z siłami Unii Francuskiej wobec komunistycznych sił z Viet Minh .
Na początku października 1952 roku Na San było tylko placówką w prowincji Son La, która miała krótkie lądowisko. Miasto jest przedstawione jako dorzecze o wymiarach 5 km na 2 km otoczone grzbietami w celu ochrony i ukrycia toru.
Pod koniec listopada Dakota wraz z cywilami i żołnierzami przetransportuje wojska i materiały pozwalające na utworzenie okopanego obozu dostatecznie ufortyfikowanego, aby umożliwić bezpośrednią konfrontację z dywizjami Viet Minh, które przetaczają się po Tajlandii.
W październiku 1952 roku generał Giap , który rozmyślał nad serią niepowodzeń z poprzedniego roku, podczas bitew pod Vĩnh Yên , Mao Khê , Day i Nghia Lo , postanowił wznowić ofensywę w kraju tajskim i oczyścić drogę do południe. Następnie angażuje trzy ze swoich dywizji (308, 312 i 316), które przekraczają Rzekę Czerwoną na początku miesiąca.
14 października przyczółki Nghia Lo zostały zaatakowane i szybko zajęte. 16 The General Linares wykonana spadochronu 6 th PCB z Bigeard na You LE , 40 km na północny zachód od Nghia Lo. Batalion musi utrzymać miasto i stanowić awangardę ewentualnego ataku na Gia Hoi.
17 po południu, cała dywizja 308 napaść lanca dwa główne elementy Nghia Lo które są bronione przez dwóch tajlandzkich przedsiębiorstw wzmocnione goum 5 th Tabor. „Wysokie” stanowisko Nghia Lo zostało zdobyte tego samego wieczoru, podczas gdy „niskie” stanowisko utrzymało się do rana.
Ogólne Salan , przed określeniem swojego przeciwnika, po czym zdecydował się ewakuować małych stanowisk w regionie i skoncentrować swoje siły na Na San że ma wystarczającą pasa startowego, aby umożliwić utworzenie obozu warownego.
Powstanie okopanego obozuSalan przesyła zlecenie Garrison niż Uyen i 6 th PCB do wycofania się do San Na dotrą z wielkim trudem w dniu 24 października. Powierzył dowodzenie okopanym obozem pułkownikowi Gillesowi i kazał ustawić GOMRN w celu obrony i przed atakami.
Oprócz pasa startowego, z którego mogą korzystać samoloty transportowe, Na San jest idealnie położony na RP 41 i ma podwójną zaletę - jest otoczony szczytami umożliwiającymi obronę i jest blisko Hanoi drogą powietrzną (45 minut do Dakoty). .
Salan miał wtedy założony transport powietrzny, który od 16 października do 30 listopada miał przewozić 15 000 ludzi (11 batalionów), 6 baterii artyleryjskich, 2500 ton ładunku i 125 pojazdów. W tym celu wykorzystano 655 wojskowych Dakota, 702 cywilnych samolotów Dakota i 116 samolotów transportowych Bristol 170 .
Operacja dywersyjna „Lorraine”Dowiedziawszy się o obecności dużego składu wyposażenia i amunicji w Phu Doan, na północny wschód od Na San, generał Salan postanawia zyskać na czasie i rozpocząć dywersyjną operację, którą powierza generałowi de Linarès. Operacja, zwana Lorraine , trwa od 28 października do 14 listopada i obejmuje trzy grupy mobilne (GM1, GM3 i GM 4 pułkowników Boisredon, Moneglia i Kergaravat) oraz grupę powietrznodesantową (GAP 1 pułkownika Ducournau).
Łup to 250 ton amunicji, 1500 sztuk broni wszystkich kalibrów i 4 ciężarówki Mołotowa. Ponadto co najmniej jeden pułk Dywizji 308, TD 36, musiał zostać skierowany, aby przeciwstawić się operacji.
Atak na Na SanCzołgów 322 TD 88 próbuje wykorzystać punkcie podparcia N O 8 (PA n o 8) w środkowej części urządzenia. Została przesunięta przez 11 th spółka z III / 5 th REI, dowodzony przez kapitana Marcel Letestu, za PA, i przez 5 th firmy na 3 rd BPC, który przybył jako wzmocnień. Drugi atak tej samej nocy będzie miał taki sam wynik.
Noc 30 listopadaPunkty wsparcia 22 bis i 24, położone odpowiednio na zachód i wschód od okopanego obozu, zostały zaatakowane przez 9 batalionów. Podczas gdy 22 bis , bronione przez kompanię BT 2, szybko uległy batalionowi 115 (TD 165), kompanii BT 3 i sekcji II / 6 e RTM, stawiały opór TD 102 na PA 24 przez trzy godziny.
1 st grudniaPułkownik Gilles, który nie może opuścić tych dwóch stanowisk, które dominują w bazie w rękach Viet Minh, wzywa swoje oddziały interwencyjne o świcie. Tak więc, po przygotowaniu artyleryjskim na dwie spółki z 2 nd BEP ruszył i szybko inwestować, na początku rano, PA 22 bis . Dla PA 24, walka jest trudniejsza, pozycja nie zostanie przejęty przez 3 rd BPC do początku po południu, po siedmiu godzinach walki.
Noc 1 st 2 grudniaTo ogólny atak na Na San. Główny wysiłek Viet Minh skupia się na zachód PA 21 bis i na wschód PA 26. 147 mężczyzn z 10 th spółka z 5 th REI Lt Bonnet i Bachelor of Lt wszystkim dwa zabity podczas walki, są odporne na pięć kolejnych napaści TD 209 wzmocniony batalionem TD 88 na PA 21 bis . Na wschodnim końcu, 3 rd batalion 3 rd REI z komandorem Favreau, 560 mężczyzn, będzie też odpychają cztery ataki z TD 174.
Okopany obóz stawiał opór, Giap przyznaje się do porażki 4 grudnia i wycofuje swoje dywizje.
Podczas bitwy francuskie dowództwo po raz pierwszy zastosowało nową taktykę zwaną „ jeżem ”. Jest to koncepcja obrony składająca się z głównego słupa otoczonego kilkoma pozycjami zbrojnymi zwanymi punktami wsparcia (PA). Celem jest „stworzenie wokół lotniska silnej jednostki z punktami wsparcia pokonanymi przez artylerię, chroniąc ziemię przed atakiem wroga”.
Ta taktyka, która doprowadziła do zwycięstwa Francji w bitwie pod Na San, stała się później standardem obrony, aż do pokonania Dien Bien Phu .
Salan pisze w swoich wspomnieniach: „Bez tego [sił powietrznych] Na San nie byłoby możliwe i przegrywałem bitwę na północnym zachodzie”.
Podobnie generał Koenig w ruchu powie: „Salan, wszystko było w wsparciu z powietrza! ”. W tej samej pracy podziękował pułkownikowi Debernardy i generałom Chassinowi i Dechaux oraz złożył im hołd. Rzeczywiście, oprócz transportu powietrznego do założenia okopanego obozu i jego zaopatrzenia, obronę zapewnią w dzień iw nocy Kaper , B 26 , Hellcat i SB2C Helldiver lotnictwa morskiego i armia powietrzna. .
Pułkownik Gilles
Laimay, potem grupa LansadePodpułkownik Ducournau
Kapitanie Crousillac
Jednak generał Yves Gras szacuje, że „z 29 batalionów, które weszły do kampanii na północnym zachodzie pięć tygodni wcześniej, tylko 13 zostało zebranych do decydującego starcia”.
Stając się bezużytecznym, okopany obóz Na San zostanie ewakuowany w sierpniu 1953 roku.
Ewakuacja w An Khê z podobnego stanowiska doprowadziła do katastrofalnej bitwy na przełęczy Mang Yang pod koniec wojny w 1954 roku.
Kilkadziesiąt zabitych lub rannych
Według najbardziej wiarygodnych i najnowszych szacunków, straty komunistyczne „ sięgają liczby od 3000 zabitych do 7000 według najbardziej prawdopodobnych szacunków ”, z których znaczna część jest spowodowana przez powietrzne wsparcie armii. Lotnictwo i artyleria obsługiwana przez Legię Cudzoziemską, według pułkownika Oliviera Fort, L'artillerie des stratagèmes , Economica editions, 222 strony, 2016, strona 191.