Bitwa Fornostem jest fikcyjny konflikt zbrojny przez legendarnego brytyjskiego pisarza J. RR Tolkiena , której kurs jest relacjonowanych w dodatkach The Lord of the Rings
W roku 1974 w Trzeciej Ery Czarnoksiężnik z Angmaru najechał ziemie Dúnedainów Północnej i zdobył miasto Fornostem jako Król Arvedui uciekł z jego rycerskości do spustoszenia północy, powodując upadek królestwa. Z Arthedain .
Wszystko było dobrze dla Czarnoksiężnika, kiedy rok później potężna flota dużych statków przybyła do Szarej Przystani i wysadziła dużą armię z Gondoru dowodzoną przez generała Eärnura , syna króla Gondoru. Elfy od Lindon jak również przeżyły Northern Dunedaini dołączył do nich w pomszczenie upadku Arthedain.
Bitwa o Fornost nie miała miejsca w samym mieście, ale na równinach na zachód od Fornostu, między północnymi wzgórzami a jeziorem Evendim , gdzie armia Gondoru rozdzieliła się i dołączyła do Glorfindela, który przybył z armią wysłaną przez Elronda z Rivendell . W ten sposób armia Angmara zaatakowana z flank została zniszczona i rozproszona.
Bitwa następnie opuściła równiny Fornost, gdy Czarnoksiężnik zebrał swoje siły i wycofał się do Carn Dûm , oblężonego przez Eärnur i Glorfindel.
Po długim pościgu Czarnoksiężnik znalazł się sam przeciwko Kapitanom Zachodu: sprowokował Eärnura, ale to Glorfindel zaatakował go na swoim koniu Asfaloth . The Witch-King bał uprawnień Elf i „schronił się w nocy . ” Glorfindel wypowiedział wtedy swoje słynne proroctwo, ogłaszając, że Wiedźma-Król nie zostanie zabity ludzkimi rękami. (Rzeczywiście zginie w roku 3019 trzeciego wieku podczas bitwy na polach Pelennoru , z ręki Eowyn , siostrzenicy króla Teodena de Rohana ).
Bitwa pod Fornostem miała konsekwencje dla historii Śródziemia, których nie odgadł od razu, ponieważ kiedy Czarnoksiężnik uciekł na południe, schronił się w Mordorze i zajął Minas Ithil , które przemianował na Minas Morgul. Czarnoksiężnik nigdy nie zapomniał o swojej porażce, a wiele lat później, kiedy Eärnur został królem Gondoru, dwukrotnie rzucił mu wyzwanie. Za pierwszym razem Eärnur go zignorował, ale za drugim razem król bez spadkobiercy nie posłuchał rady i pomaszerował do Minas Morgul, gdzie został wzięty do niewoli przez Nazgula . Bitwa pod Fornostem pośrednio doprowadziła w ten sposób do upadku królów Gondoru, czego konsekwencje wciąż odczuwano podczas Wojny o Pierścień .