Bitwa pod Cherbourgiem

Bitwa pod Cherbourgiem Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Plan bitwy Ogólne informacje
Przestarzały od 6 czerwca do 30 czerwca 1944 r
Lokalizacja Cherbourg, Francja
Wynik Zwycięstwo aliantów
Wojujący
Sojusznicy Stany Zjednoczone Wielka Brytania

Rzeszy Niemieckiej
 
Dowódcy
Omar Bradley , Manton S. Eddy , Joseph Lawton Collins , Matthew Ridgway


Friedrich Dollmann , Karl-Wilhelm von Schlieben , Walter Hennecke

Zaangażowane siły
Nieznany około 40 tys
Straty
2800 zabitych,
5700 zaginionych,
13500 rannych
około 7 000 do 8 000 zabitych
około 39 000 więźniów

Druga wojna światowa

Bitwy

Bitwa o Normandię

Operacje lądowania ( Neptun )

Sektor anglo-kanadyjski

Sektor amerykański

Koniec bitwy o Normandię i wyzwolenie Zachodu

Pamięć i upamiętnienia

Współrzędne 49 ° 38 ′ 20 ″ północ, 1 ° 37 ′ 30 ″ zachód Geolokalizacja na mapie: Manche
(Zobacz lokalizację na mapie: Manche) Bitwa pod Cherbourgiem
Geolokalizacja na mapie: Normandia
(Zobacz lokalizację na mapie: Normandia) Bitwa pod Cherbourgiem
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Bitwa pod Cherbourgiem

Bitwa o Cherbourg jest epizodem w Bitwie o Normandię , podczas II wojny światowej . Zaczyna się na początku z desantu w Normandii na6 czerwca 1944 na koniec 1 st lipcawraz z zajęciem portu w Cherbourgu przez wojska amerykańskie i kapitulacją ostatnich niemieckich obrońców. To zdobycie jest niezbędne dla zaopatrzenia wojsk alianckich zaangażowanych na froncie zachodnim .

Plany sojusznicze

Kiedy alianci planowali lądowanie w północno-zachodniej Europie i otwarcie nowego frontu, stratedzy uznali, że konieczne jest szybkie zajęcie portu głębokowodnego, aby zapewnić dobrą logistykę zaopatrzenia frontu. Rzeczywiście, taki port daje możliwość zapewnienia bezpośredniego korytarza dostaw ze Stanów Zjednoczonych. Bez tego portu sprzęt musi przepłynąć przez Wielką Brytanię, aby zostać wyładowany, wodoszczelny i przeładowany na statki desantowe, w ograniczonej liczbie i pojemności, przed wysłaniem do Francji. Jednak od czasu wylądowania w Dieppe w 1942 r. Alianci nie planują już czołowego zajęcia dużego portu. Te z Wału Atlantyckiego są zbyt silnie bronione, zwłaszcza na atak morski.

Kiedy wybór plaż do lądowania zatrzymuje się w Normandii, Cherbourgu, na północ od półwyspu Cotentin , jedyny port głębinowy w pobliżu staje się jednym z celów aliantów w dniach następujących po wylądowaniu. Aby umożliwić zaopatrzenie żołnierzy w oczekiwaniu na zajęcie portu, alianci zaplanowali budowę dwóch sztucznych portów, portów Mulberry , a także wyładunek barkami bezpośrednio na plażach.

W swoich początkowych planach alianci powstrzymali się od lądowania bezpośrednio na Cotentin, ponieważ region ten był oddzielony od innych miejsc lądowania doliną Douve , zalewaną przez Niemców w celu zapobieżenia ewentualnej interwencji powietrznej. Jednak po mianowaniu go na stanowisko naczelnego dowódcy operacji wyzwolenia ziemi w styczniu 1944 r. Brytyjski generał Bernard Montgomery podjął pomysł lądowania na Cotentin: chciał w ten sposób rozszerzyć front, aby uniemożliwić aliantom. wojska przed wycofaniem się znajdują się otoczone na wąskiej działce terytorium i ułatwiają szybkie zajęcie Cherbourga i jego portu .

Lądowanie

Wyboru dokonuje się na plaży Utah , na południowo-wschodnim wybrzeżu Cotentin. Ta plaża ma tę zaletę, że jest jedną z najmniej ufortyfikowanych w sektorze, ponieważ Niemcy uważają ją za niekorzystną do lądowania. Rzeczywiście, za nim stoją bagna lub tereny zalane, połączone z zapleczem kilkoma drogami. Dlatego alianci postanowili połączyć operację powietrzną, aby zejść z plaży i wylądować na plaży.

We wczesnych godzinach porannych 6 czerwca 194482 th i 101 th  amerykańskie dywizje powietrzu wylądował na Cotentin ( Albany i Boston operacji ). Chociaż spadochroniarze są dość rozproszone i poniósł ciężkie straty, uda im się właścicielem i utrzymać większość dróg potrzebnych, aby wyjść z plaż VII th amerykańskiego Korpusu od plaży Utah . 4 th  US Infantry Division wylądował na plaży Utah krótko po świcie, bez konieczności jej bemoan ciężkie straty.

W godzinach następujących po tym lądowaniu priorytetem wojsk amerykańskich rozładowywanych na plaży Utah jest połączenie z głównym korpusem sił alianckich wyładowanych dalej na wschód. W dniu 9 czerwca 1944 roku 101 th  zarządza Airborne Division przekroczyć zalany dolinę przywry  ; następnego dnia zajmuje Carentan i tym samym daje aliantom ciągły front.

Przekraczanie Cotentin

Ten sukces pozwala VII e Corps zacząć góry w kierunku zachodnim w celu obniżenia półwysep COTENTIN. Trzy nowe dywizje piechoty lądują w celu wzmocnienia korpusu. Jej dowódca, generał major Collins , był bezwzględny wobec swoich żołnierzy. Jeśli uważa, że ​​postęp jest zbyt wolny, zastępuje wojska na froncie lub zwalnia oficerów.

Po stronie niemieckiej pułki są niejednorodne i pochodzą z różnych dywizji, z których większość poniosła ciężkie straty w kontakcie z amerykańskimi wojskami powietrznodesantowymi w pierwszych dniach desantu. Niemal żadne opancerzone ani mobilne oddziały nie mogą zostać do nich wysłane jako posiłki ze względu na zagrożenie dla Caen dalej na wschód. Posiłki piechoty przybywają bardzo powoli i są rzucane do bitwy w niewielkich ilościach. Przeciwko nim teraz działa zalewanie dolin Douve i Merderet przez Niemców, ponieważ zapewnia ochronę południowej flanki Amerykanów.

Ponieważ 16 czerwcażadna naturalna przeszkoda nie utrudnia natarcia wojsk amerykańskich. Niemieckie dowództwo jest w całkowitym zamieszaniu. Dowódcy frontu (w tym Generalfeldmarschall Rommel ) wycofali się do fortyfikacji Wału Atlantyckiego w Cherbourgu, skąd mogli przetrwać długie oblężenie. Adolf Hitler ze swojej kwatery głównej w Prusach Wschodnich , mimo ogromnego ryzyka, nakazuje niemieckim żołnierzom utrzymać pozycje na swoich miejscach.

Późno 17 czerwcaHitler zgadza się na wycofanie wojsk, ale ustanawia nową linię obrony, nielogiczną, rozciągającą się na cały półwysep, na południe od Cherbourga. Rommel przeciwna tej kolejności, ale mimo to odrzuca ogólne Fahrmbacher , dowódca 84 -go  korpusu armii niemieckiej , podejrzewa próbować ignorować zleceń na Führera .

Naprzód na Cherbourga

W dniu 18 czerwca , 9 th  amerykańskiej Dywizji Piechoty osiągnął zachodnim wybrzeżu półwyspu, więc izolowanie 709 th i 243 TH  niemieckich dywizji piechoty na północ.

W 24 godziny, 4 th , 9 th i 79 th  US Infantry Division pojechał na północ na szerokim froncie bez większego sprzeciwu zachodniej części półwyspu i na wschodzie, około Montebourg , wroga, wyczerpany przez dziesięciu dniach walk, zawalonych . W Brix odkryto kilka pamięci podręcznych V1, a także instalację V2 .

W ciągu dwóch dni Cherbourg był w zasięgu ataku amerykańskich dywizji. Dowódca garnizonu niemieckiego gen. Leutnant von Schlieben liczy 21 000 ludzi. Jednak większość jego żołnierzy jest pośpiesznie rekrutowana z jednostek marynarki wojennej lub robotników albo ze zmęczonych i zdezorganizowanych jednostek bojowych, które wycofały się do Cherbourga. Brakuje żywności, paliwa i amunicji. Luftwaffe próbował zatankować, ale niebo Norman był w dużej mierze zdominowane przez samoloty alianckie i niemieckie samoloty przeważnie kilka przedmiotów spadła jak żelazo przechodzi do zwiększenia morale żołnierzy. Jednak von Schlieben odmówił poddania się, a admirał Hennecke zobowiązał się zburzyć port, aby nie mógł z niego korzystać alianci.

Collins rozpoczyna atak 22 czerwca . Opór jest silny, walki toczą się na ulicach i na morzu między pancernikami alianckimi a niemieckimi działami. Ale powoli, Amerykanie jazdy Niemców z ich bunkry i zrąbów . W dniu 26 czerwca The 79 th  podział zajmuje silną Roule , który góruje nad miastem i jego obronę, tym samym kończąc każdą zorganizowaną akcję wojsk niemieckich. Von Schlieben i Hennecke podpisać kapitulację na 4  P.M. w Château de Servigny . Wojska broniące fortyfikacji portowych i arsenału poddadzą się po kilku dniach, a część wojsk niemieckich poza fortyfikacjami będzie stawiać opór do czasu1 st lipca.

Konsekwencje

Niemcy, z powodu szybkości interwencji aliantów i niespójnych rozkazów Hitlera , ponieśli ciężką klęskę. Nie mniej niż 39 000 żołnierzy niemieckich zostało wziętych do niewoli po tym zwycięstwie aliantów. Na amerykańskiej stronie straty były ciężkie: około 135 oficerów i 2,838 mężczyzn dostępnych do 325 th  Pułku Piechoty i szybowców z 82 th  Dywizji Powietrznodesantowej , nie było 02 lipca, ponad 55 oficerów i 1245 mężczyzn następnie, w dniu 6 lipca 41 oficerów i 956 mężczyzn. Jego największa kompania myśliwych liczyła 57 ludzi, a najbardziej rannych tylko 12. Oczywiście przekroczenie gaju normańskiego było trudne i niebezpieczne. Niemcy tak sumiennie zburzyli i zaminowali port, że pierwsze statki zacumowały tam dopiero pod koniec lipca. Dopiero w połowie sierpnia port był częściowo zdatny do użytku. Choć Hennecke został wyróżniony przez krzyż rycerski przez Hitlera dla „wyczyn bez precedensu w dziejach obrony wybrzeża”, generał Friedrich Dollmann , dowódca niemieckiej 7. Armii , zmarł na atak serca (lub popełni samobójstwo, to powody, dla których jego śmierć nie została jasno ustalona) 28 czerwca po tym, jak dowiedział się, że schwytanie Cherbourga przyniosło mu sąd wojskowy .

Do wyzwolenia wejść do portu w Antwerpii w listopadzie 1944 r. Cherbourg był najbardziej aktywnym portem na świecie, skąd dopływało paliwo ( PLUTO ) na front oraz skąd wyjeżdżali walczący mężczyźni i kobiety. Transportem drogowym Red Ball Express i koleją Toot Sweet Express ). Stąd niemiecka determinacja, by zabronić jej dostępu. Statki, holowniki, dźwigi i inny sprzęt wrzucano do wody w basenach i porcie, a port stał się bezużyteczny. W listopadzie 1944 r. Utworzono lokalną komisję ds. Ponownego zanurzenia w Cherbourgu, której misją było dołożenie wszelkich starań, aby wypłynąć z mielizny i oczyścić wszystkie wejścia do portu. Po sześciu latach tytanicznej pracy przybycie liniowca Queen Elizabeth oznacza powrót Cherbourga do najbardziej prestiżowych portów transatlantyckich.

Po wojnie rząd niemiecki został zmuszony do wypłaty odszkodowań cywilom i rodzinom cywilów w Cherbourgu zabitych, głodnych lub bezdomnych w czasie wojny. Cherbourg jest cytowany w kolejności armii na2 czerwca 1945 ri powrócił do Francji przez Amerykanów 14 października.

Bibliografia

Galeria

Zobacz też

Źródło

Linki zewnętrzne