118 Baza lotnicza Mont-de-Marsan
Pułkownik Rozanoff
| Baza lotnicza 118Mont-de-Marsan Pułkownik Rozanoff | ||||||||||
| ||||||||||
 |
||||||||||
| Lokalizacja | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | |||||||||
| Miasto | Mont-de-Marsan | |||||||||
| Informacje kontaktowe | 43° 54 ′ 42 ″ północ, 0° 30 ′ 33 ″ zachód | |||||||||
| Powierzchnia | 670 ha | |||||||||
| Wysokość | 62 m (203 stopy ) | |||||||||
Geolokalizacja na mapie: Landes
| ||||||||||
|
||||||||||
| Informacje lotnicze | ||||||||||
| Kod IATA | XMJ | |||||||||
| Kod ICAO | LFBM | |||||||||
| Typ lotniska | Wojskowy | |||||||||
| Menedżer | Siły Powietrzne | |||||||||
Francuski Air Force 118 " Pułkownik Rozanoff " baza lotnicza znajduje się w Mont-de-Marsan w Landes działu .
Historyczny
Działalność lotnicza w Mont-de-Marsan rozpoczęła się w 1911 roku od zorganizowania pierwszego spotkania lotniczego na torze wyścigowym. W czasie I wojny światowej teren został przekształcony w teren wojskowy. Tam będą trenować piloci, tacy jak kapitan Guynemer.
W okresie międzywojennym stworzenie klubu lotniczego zostało zainicjowane przez kilku pełnych pasji młodych ludzi z Landes. Został zainaugurowany 5 stycznia 1928 roku . Rozwój działalności lotniczej doprowadził w 1934 roku do budowy nowego lotniska .
Na początku II wojny światowej , w 1939 roku, Mont-de-Marsan otrzymał przybudówkę od Szkoły Lotnictwa Salon-de-Provence. Od czerwca 1940 do sierpnia 1944 teren będzie zajęty przez Luftwaffe , która zbuduje tam betonowy pas startowy, który już zapowiada ostatni pas startowy.
W 1945 r. sztab Sił Powietrznych podjął decyzję o reorganizacji Centrum Eksperymentów Wojskowych Lotnictwa (CEAM) zniszczonego w Orleanie w 1940 r. Centrum zostało odbudowane w Mont-de-Marsan pod dowództwem pułkownika Constantina Rozanoffa .
Od 1958 roku BA 118 powierzono misję obrony przeciwlotniczej z utworzeniem na miejscu Centrum Operacji Obszarowych oraz Centrum Wykrywania i Kontroli (CDC) w 1969 roku.
Misja strategicznego odstraszania nuklearnego została powierzona bazie lotniczej Mont-de-Marsan w 1964 r. wraz z utworzeniem jednostek dedykowanych realizacji Mirage IV . Francja uzyskuje zatem status potęgi jądrowej.
W 1986 roku misja szkoleniowa bazy rozpoczęła się od przeniesienia Centrum Szkolenia Lotniczego i Obronnego (CICDA). W 2011 roku 118 baza lotnicza gościła 25 Mirage F1 z eskadry rozpoznawczej 2/33 z Reims, ostatniej eskadry, która wprowadziła Mirage F1 do użytku.
W 2012 roku SAMP-T „Mamba” został oddany do użytku, pułk myśliwców 2/30 Normandie-Niémen został przeniesiony do Rafale na BA 118 i rozpoczął się rozwój GAIO.
Eskadra myśliwska 3/30 „Lorraine”, również na Rafale, przybyła do Mont-de-Marsan na początku września 2016 r.
W 2019 roku BA 118 będzie gospodarzem NATO Tiger Meet od 13 do 24 maja, jednej z największych alianckich desek myśliwskich w roku, w której zgromadziło się prawie 60 Tygrysów, realizowanego przez eskadry NATO od 1961 roku. Ćwiczenie to ma kapitalne znaczenie w operacjach przygotowanie sił.
Generał
Baza lotnicza 118 jest jedną z największych baz francuskich sił powietrznych, o powierzchni prawie 700 ha i obwodzie 15 km .
Ponad 600 budynków mieści 66 jednostek i około 3500 osób, reprezentowanych w 55 specjalnościach i 50 branżach.
Inne cechy bazy, pas startowy o długości 3600 m i około pięćdziesięciu zaparkowanych samolotów.
BA 118 jest największym pracodawcą w Landach i jedną z wiodących organizacji publicznych w regionie Nowej Akwitanii. Jego położenie geograficzne jest strategicznym atutem tego miejsca, pomiędzy lotniczymi metropoliami Bordeaux i Tuluzą.
Jednostki
30 th Skrzydło Myśliwskie
Prawdziwe narzędzia systemu walki i skarbnica wiedzy Rafale, w 2015 r. rozpoczęto rozwój 30. eskadry. W jej skład wchodzą przede wszystkim pułk myśliwski Normandie-Niemen 2/30 , eskadra myśliwska 3/30 „Lorraine” i 15/ 30 eskadra wsparcia technicznego „Chalosse”.
Wojskowe Centrum Doświadczeń Lotniczych (CEAM)
Misją Wojskowego Centrum Eksperymentów Powietrznych (CEAM) jest badanie, eksperymentowanie i określanie przyszłych zastosowań testowanego nowego sprzętu. Tworzą ją „Brand Teams”, małe jednostki ekspertów specjalizujących się w danej dziedzinie oraz eskadry , większe jednostki. Podlega bezpośrednio Szefowi Sztabu Sił Powietrznych .
1 st września 2015 r wojskowe eksperymenty powietrza Centrum oficjalnie stał się ośrodkiem wiedzy wojskowej lotnictwa . „Ta nowa nazwa jest zgodna z pragnieniem Sił Powietrznych, aby rozwinąć Centrum Walki Powietrznej i skoncentrować swoich ekspertów wokół trzech filarów, które składają się na zdolność operacyjną pierwszej linii: doktryny, wyposażenia i wiedzy taktycznej myśliwca” .
Składa się ona z :
- 1/30 Côte d'Argent wojownikiem i eksperymentowanie w eskadra za rozwój i dokumentowanie nowych zbrojeń na kilka typów samolotów myśliwskich : ( Mirage 2000 , Rafale itd.)
- Programowanie i instrukcja Dywizjonu 07/330 Electronic Warfare (EPIGE) odpowiedzialnego za testowanie i programowanie systemów samoobrony dla statków powietrznych ( samoloty bojowe , transportowe , śmigłowce ).
- Centrum wiedzy i edukacji taktycznych łącza danych (CEILDT) utworzonych na 1 st września 2012 w celu zwiększenia efektywności sił w korzystaniu z Link-16 poprzez dzielenie się wiedzą i optymalizacji zasobów, dziedziczy, oprócz misji marki LDT jest misją zespołu technicznego MIDS i oferuje różnym graczom codzienną „stymulację” platformy (poprzez przesyłanie informacji Liaison-16 ) oraz szkolenie personelu wojskowego w Liaison-16 .
Przestrzeń dziedzictwa Rozanoff
Baza lotnicza 118 ma obszar dziedzictwa, bezpośrednio zależny od dowódcy bazy, z następującą misją:
- ochrony dziedzictwa lotniczego swoich jednostek, obecnych lub już istniejących;
- pamięć pułkownika Rozanoffa, założyciela Wojskowego Centrum Doświadczalnego Lotnictwa (CEAM) i 118 bazy lotniczej;
- przebudzenie do aeronautyki młodych ludzi z Landes;
- zachowanie dziedzictwa lotniczego związanego z początkami lotnictwa w Landach.
Ta przestrzeń muzealna posiada stronę internetową opisującą jej działalność i zamieszczającą pogłębione artykuły (m.in. historia obrony powietrznej, renowacja samolotów wojskowych czy kariera Hélène Boucher.
Inny
- Eskadra Lotniczego Wsparcia Technicznego (ESTA);
- Eskadra Systemów Informacji i Komunikacji Lotniczej (ESICAero 2J.118);
- Eskadra Służb Ruchu Lotniczego (ESCA);
- Operacyjne Systemy Informacyjne i Dywizjon Cyberobrony (ESIOC);
- dawniej Air Group of Operational Computing (GAIO);
- Eskadra obrony ziemia-powietrze (EDSA) 12 950 Tursan (jeden z czterech w służbie w 2016 r.);
- Centrum Instrukcji Kontroli Powietrznej i Obrony (CICDA);
- Centrum Wykrywania i Kontroli (CDC);
- Eskadra Ochronna (EP);
- Eskadra Bezpieczeństwa Pożarowego i Ratownictwa (ESIS);
- Wtórna eskadra tranzytowo-odbiorcza (ETAAS);
- 2 nd Operational Air Inżynieria Company (COGA);
- Biuro Zarządzania Ryzykiem (BMR) królestwo prewencji.
Odznaka
Odznaka Bazy Lotniczej 118 została homologowana 7 sierpnia 1952 roku pod numerem A 520.
Obejmuje następujące elementy:
- wiewiórka trzymająca herb miasta Mont-de-Marsan, który określa położenie bazy lotniczej;
- motyw otaczający herb z napisem „Baza Lotnicza 118”.
Dowódcy
- Pułkownik Franck Mollard (20 kwietnia 2015 - 28 sierpnia 2017)
- Pułkownik Cédric Gaudilliere (28 sierpnia 2017 - 18 lipca 2019)
- Pułkownik Damien Rouillé (od 18 lipca 2019)
Uwagi i referencje
- Porucznik Catherine Wanner, „ Duch tygrysa w służbie operacyjnej ”, miesięcznik ,lipiec 2019, s. 32-43 ( ISSN 0002-2152 ).
- „ Nowe możliwości Rafale ” , na defense.gouv.fr .
- „ Obrona ziemia-powietrze w ewolucji ” , https://www.ttu.fr/ ,8 listopada 2016(dostęp 21 czerwca 2018 r . ) .
- Emmanuelle Pérezert, „ Mont-de-Marsan: pułkownik Rouillé staje na czele Bazy Lotniczej 118 ” , na www.sudouest.fr ,19 lipca 2019(dostęp 20 lipca 2019 ) .
Zobacz również
Bibliografia
- Alexandre Paringaux, Wings and Men , Éditions du Zéphyr, kolekcja: Prestige aeronautique, (2003) ( ISBN 978-2952023207 ) .
Powiązane artykuły
- Francuskie siły odstraszania nuklearnego
- Francuskie Siły Powietrzne
- Bazy lotnicze francuskich sił powietrznych
- Wojskowe Centrum Ekspertyz Lotniczych