Avenue Édouard-Vaillant (Pantin)
| Avenue Édouard-Vaillant | |||
_-_2020-10-13_-_2.jpg) Aleja w październiku 2020 r. | |||
| Sytuacja | |||
|---|---|---|---|
| Informacje kontaktowe | 48°54′08″ północ, 2°23′36″ wschód′ | ||
| Kraj | Francja | ||
| Region | Ile-de-France | ||
| Miasto | Marionetka | ||
| Początek | Avenue Jean-Jaures | ||
| Koniec | Avenue du Général-Leclerc | ||
| Morfologia | |||
| Rodzaj | Aleja | ||
| Historia | |||
| Stare imiona | Droga Aubervilliers | ||
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France
| |||
Avenue Edouard Vaillant , jest jednym z głównych arterii Pantin . Położona na linii Avenue de la République w Aubervilliers , jej układ odpowiada układowi Departmental Route 20 , czyli starej drogi z Saint-Denis do Pré-Saint-Gervais .
Lokalizacja i dojazd
Aleja jest obsługiwana przez stację Pantin i stację metra Aubervilliers - Pantin - Quatre Chemins na linii 7 metra do Paryża .
W swojej karierze spotyka w szczególności:
- Ulicy Magenta i Denis-Papin Ulica
- Sainte-Marguerite
- Ulica La Perouse , w pobliżu placu o tej samej nazwie
- Ulicy Chemin de Fer w Paryżu i Pantin
- Denis-Papin Ulica
Pochodzenie nazwy
Nosi imię Edouarda Vaillanta (1840-1915), francuskiego polityka .
Historyczny
Ta aleja jest częścią drogi prowadzącej z Pré-Saint-Gervais do opactwa Saint-Denis .
Około 1860 r. powstała działka ograniczona tą ulicą i Route de Flandre (dziś Avenue Jean-Jaurès ), podzielona następnie w 1873 r. Przebito tam kilka ulic, a całość przekazano miastu.
Pod koniec XX th wieku teren przemysłowy Perron czekolady, odziedziczył firmę Valentin przeniesiony tu w 1802 roku i do których instytucje zastąpił Clement, jest rozebrany, aby zrobić miejsce na placu. Kominek jednak został zachowany.
W 2009 roku w ramach remontu Grands Moulins de Pantin ulica została przebudowana.
Niezwykłe budynki i miejsca pamięci
- La Cité Fertile , położone na przemysłowych nieużytkach.
- Miejskie łaźnie-prysznice Pantin , zbudowane w 1924 roku, w sercu robotniczej dzielnicy Quatre Chemins, w obrębie murów dzisiejszego placu La Pérouse . Budynek został zaprojektowany przez miejskiego architekta Désiré Letailleur.
- Sala Jacques-Brel , ratusz z 1875 r., później przemianowana na cześć belgijskiego autora piosenek Jacquesa Brela ;