Auguste Bluysen

Auguste Bluysen jest francuskim architektem i dekoratorem, urodzonym dnia5 czerwca 1868w Essonnes , zmarł dnia7 kwietnia 1952w Louveciennes .

Biografia

Marie Joseph Auguste Bluysen urodziła się dnia 5 czerwca 1868w Essonnes w departamencie Essonne na ślubie Charlesa Bluysena, wytwórcy papierowego chleba, i Clémentine Frédérica Diboisne. Jest bratem polityka Paula Bluysena .

Student w Szkole Sztuk Pięknych w Paul Friese , Gustawa Adolfa Gerhardt i Gaston Redon , ukończył studia na17 grudnia 1897.

Jest architektem Ministerstwa Kolonii (1897), architektem w Paryżu (1899) i architektem Ministerstwa Poczty i Telegrafu (1912), Auguste Bluysen uczestniczył jako inspektor robót na Wystawie Światowej w 1900 r. zilustrowane w architekturze kin, teatrów, kasyn i obiektów termalnych.

Bluysen na próżno próbował, jeszcze przed śmiercią w 1942 roku, bronić dzieła i pamięci Hectora Guimarda , starszego o rok.

Był członkiem SADG od 1897 do 1942, członkiem-założycielem Society of Modern Architects, następnie prezesem w 1937 i członkiem Taylor Foundation w 1901.

On umarł na 7 kwietnia 1952w Louveciennes w departamencie Yvelines .

Grafika

Budynki administracyjne i przemysłowe

• Wycieczki po fabryce ciastek Lefèvre-Utile lub „Tours LU” w Nantes (1909). Z dwóch zbudowanych wież tylko jedna została zachowana i odnowiona w ramach „  Unikalnego Miejsca  ”;
• Były posterunek Meluna (wczesne lata 30. XX wieku);
• Hôtel des Postes Saint-Éloy w Clermont-Ferrand (1936-1938).

• Tour LU w Nantes .

Kina, teatry

• Teatr Daunou w Paryżu (1919);
• Théâtre de la Michodière w Paryżu (1925) w stylu Art Deco  ;
• Cinema Le Normandy w Le Touquet-Paris-Plage , które spłonęło i zostało odbudowane w 1927 roku;
• Kino Gaumont-Opéra , boulevard des Capucines w Paryżu (1927);
• Le Grand Rex Cinema w Paryżu (1932) we współpracy z inżynierem Johnem Ebersonem .

• Teatr Michodière w Paryżu.

Kasyna, źródła termalne

• Kasyno Granville (1911). Zamknięty na 25 lat teatr Casino de Granville odrodził się w 2001 roku pod nową nazwą: sala widowiskowo-konferencyjna „L'Archipel” (400 miejsc);
• Casino de la forêt w Le Touquet-Paris-Plage (1913). Dekoracja sali przez Lavezzari i Tattegrain;
• Casino du Lac w Bagnoles-de-l'Orne (1927);
• Pawilon Kwiatowy w Bagnoles-de-l'Orne (1927);
• Pavillon de la Grande Source, w uzdrowisku Vittel (1929-1930);
• Source du Roy, przed uzdrowiskiem Enghien-les-Bains  : działające od Pierwszego Cesarstwa pod nazwą Cotte source, zostało całkowicie przebudowane podczas budowy nowego zakładu uzdrowiskowego i zwieńczone kioskiem z kopułą ze zbrojonego betonu ( 1934);
• Transformacja galerii kasyna Vittel (1930) i samego kasyna (1934-1937), oba zbudowane przez Charlesa Garniera w 1883 roku.

• Casino de la Forêt du Touquet-Paris-Plage w 1938 roku.

• Source du Roy, w Enghien-les-Bains .

• Podpis A. Bluysen w Vittel .

• Galeria w Vittel, 1930.

Hotele, wille

• Normandy-Hotel w Granville;
• Hôtel des Bains w Granville;
• Willa „Les Abeilles” w Deauville (1910), na zlecenie szwaczki Jeanne Paquin, w której André Citroën spędzał rodzinne wakacje w latach dwudziestych XX wieku;
• Hotel Westminster w Le Touquet-Paris-Plage (1925-1928).

• Hotel Westminster w Le Touquet-Paris-Plage

Pomniki

• Dwa pomniki bohaterów Czarnej Armii w Reims i Bamako (1924) we współpracy z rzeźbiarzem Paulem Moreau-Vauthierem .

• Pomnik z Reims , zniszczony w 1940 roku.

• Pomnik Bamako ( Mali ).

Mieszkalnictwo zbiorowe

• Budynki publiczne od 82 do 92 boulevard Murata ( 16 th okręgu Paris ), typ HBM (1932/34) dla MIMS w związku z architekci M. REYNARD P. Grenard.

Nagrody

Auguste Bluysen został mianowany kawalerem Orderu Legii Honorowej w kwietniu 1925 r., A następnie , dekretem z dnia 1937 r. , Został awansowany na Oficera tego samego Orderu na wystawę międzynarodową w Paryżu w 1937 r.31 października 1938.

Zostaje oficerem akademii i oficerem rozkazu Nichana Iftikhara z Tunezji.

W 1933 roku otrzymał duży srebrny medal za architekturę prywatną od Centralnego Towarzystwa Architektów Fondation Le Soufaché .

Aby wejść głębiej

Bibliografia

• Auguste Bluysen, Dom, jego budowa, utrzymanie , Paryż, Księgarnia Światowa,1907, 109  str.

Powiązane artykuły

• Słownik ulic Touquet-Paris-Plage
• Główni architekci Touquet-Paris-Plage

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • System dokumentacji uczelni
  • WorldCat Id
• Zasoby dzieł sztuki  :
  • AGORHA
  • Muzeum Orsay
  • (w)  Związkowa lista nazwisk wykonawców
• Zasoby związane z programem  :
  • (en + cs + sk + sl + pl + hu + de + it + sv + hr + es + pt)  Europejska architektura teatralna
• Prace Auguste'a Bluysena , baza Mérimée
• Auguste Bluysen na Structurae

Uwagi i odniesienia

1. Marie-Laure Crosnier Leconte, „  Biography of Auguste Bluysen  ” , na agorha.inha.fr (dostęp 21 stycznia 2021 ) .
2. Data śmierci podana przez wydział stanu cywilnego Louveciennes 21 stycznia 2021 r.
3. Melun en île, PDF .
4. Dziedzictwo Francji.
5. Wskazówki n O  IA62000148 .
6. Archiwa Miasta Paryża, pozwolenie na budowę, sygn .: VO13 60
7. Wskazówki n O  IA62000204 .
8. „  Villas: ich historie i tajemnice objawione  ” , na actu.fr/normandie ,20 sierpnia 2015(dostęp 2 kwietnia 2020 ) .
9. In Situ nr 4, marzec 2004 .
10. Wskazówki n O  IA62000165 .
11. Pomnik Czarnej Armii w Reims .
12. „  Legion of Honor 1938  ”, Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej. Przepisy i zarządzenia , N O  264,10 listopada 1938, s.  12743 ( czyt. Online , przeglądano 20 stycznia 2021 r. ).
13. "  Notatka bibliograficzna Auguste Bluysen  " , w katalogu.bnf.fr (dostęp 23 stycznia 2021 r . ) .