August von Kageneck

August von Kageneck
Narodziny 31 sierpnia 1922
Lieser , Nadrenia
Śmierć 13 grudnia 2004
Bad Oldesloe , Lubeka
Pochodzenie Niemiecki
Wierność  Rzesza Niemiecka
Uzbrojony Balkenkreuz.svg Wehrmacht , Heer
Stopień Porucznik
Lata służby 1939 - 1945
Przykazanie Urządzenie rozpoznawcze w 9 th  pancernej Division
rozpoznawczego w „batalionu  pancernej Lehr Division  ”
Konflikty Druga wojna światowa
Wyczyny broni Operacja Barbarossa
Operacja Fall Blau
Battle of the Bulge
Nagrody Żelazny Krzyż na
Froncie Wschodnim
Inne funkcje Armor Instruktor
Dziennikarz
Writer
Rodzina Erbo von Kageneck , brat

Hrabia August von Kageneck , urodzony dnia31 sierpnia 1922w Lieser w Nadrenii i zmarł dnia13 grudnia 2004w Bad Oldesloe w Lubece jest niemieckim dziennikarzem i pisarzem . W czasie II wojny światowej był oficerem pancernym, a następnie instruktorem w szkole pancernej.

Młodość

Urodzony w starej szlacheckiej rodzinie August von Kageneck urodził się w zamku w Lieser jako syn Niemca i włoskiej matki. Rodzina Kageneck pochodzi z dalekiego alzackiego pochodzenia ze Strasburga, ale rozprzestrzeniła się na południe Cesarstwa. Jego ojciec był majorem generalnym pierwszej wojny światowej , attache wojskowym w Wiedniu i adiutantem cesarza Wilhelma II Niemiec , pojmany przez Kanadyjczyków w 1918 roku i zwolniony w 1919 roku. W sierpniu jego ojciec był bliskim przyjacielem François-Ferdinanda  ; zabójstwo tego ostatniego wywołał Wielką Wojnę. Kageneck był również bratankiem Franz von Papen , na wicekanclerza w Trzeciej Rzeszy .

August w dzieciństwie doświadczył okupacji Nadrenii przez wojska francuskie . Na koniec, wstąpił do Hitlerjugend w lecie 1934 roku , gdzie zobaczył swoje pierwsze parady. W 1936 r. Był świadkiem remilitaryzacji Nadrenii przez Wehrmacht z inicjatywy Hitlera . Z bardzo katolickiej rodziny Kageneck otrzymał później bardzo zdyscyplinowane wykształcenie wśród jezuitów . Zdecydował się zaciągnąć do armii niemieckiej wKwiecień 1939podążając ścieżką swojego ojca i trzech z jego czterech braci.

Oficer Wehrmachtu

Po ukończeniu nauki wstąpił do stopnia Fahnenjunkera do 17. pułku  kawalerii w Bambergu w Bawarii, który po kampanii zachodniej zostanie przekształcony w pułk pancerny . To w Bambergu Kageneck spotyka Clausa von Stauffenberga , który będzie głównym wykonawcą ataku na Hitlera z 20 lipca 1944 roku . Porzucił szkolenie wojskowe w randze porucznika . WWrzesień 1939wywołuje II wojnę światową , inwazję na Polskę , a następnie wybuch wojny we Francji i Wielkiej Brytanii ,3 września. Niemcy najeżdżają kraje Beneluksu i Francję10 maja 1940. Kageneck nie brał udziału w żadnej z tych walk. Jednak jego pułk został następnie wysłany do Francji, gdzie miał okazję odwiedzić Paryż i jego okolice.

Plik 23 czerwca 1941, W wieku mniej niż 19 lat , to wchodzi ZSRR na czele oddziałem opancerzonych samochodów batalionu rozpoznawczego 9 th  Dywizji Pancernej w 9 th  armii w armii Center Group . Brał udział w okrążeniu Kijowa , w walkach o Moskwę , na początku letniej kampanii 1942 r. Na odcinku Woroneż , gdzie został ciężko ranny na25 lipca 1942po ataku T-34 . Było to w czasie wojny na wschodzie to odbiera Żelazny Krzyż z 2 e  klasy po zażyciu Tarnopol wtedy, że od 1 st  klasy kilka miesięcy później. To właśnie po tym wyczynie zbrojeniowym Kageneck dowiedział się o masakrach dokonanych przez Waffen-SS , w szczególności przez dywizję SS „Viking” w Tarnopolu. Podczas następnej zimy wMarzec 1942, Kageneck otrzymuje Medal Frontu Wschodniego , podobnie jak trzy miliony niemieckich żołnierzy walczących w Związku Radzieckim.

Po wyzdrowieniu  do końca 1944 roku służył jako instruktor w szkole pancernej w Krampnitz (en) (niedaleko Poczdamu ) . Plik20 lipcaw tym samym roku Kageneck otrzymał zlecenie przeprowadzenia w tym rejonie Operacji Walkiria , operacji planowanej od dawna przez samego Hitlera, mającej na celu zgromadzenie armii rezerwowej (ponad milion żołnierzy) w celu stłumienia ewentualnego buntu lub zagrożenie wewnątrz Rzeszy. Kageneck miał zneutralizować nazistowską partię PC i powstrzymać Kreisleitera z Brna . Ale zamówienie nie przychodzi. Wtedy dowiaduje się, że była to próba zamachu stanu . Po bitwie w Ardenach i walkach przed Bastogne w rGrudzień 1944, wznowił służbę w batalionie rozpoznawczym „  Dywizji Pancernej Lehr  ”. Gdy dowódca batalionu został ranny, dowództwo objął Kageneck. Brał udział w bitwach przeciwko Amerykanom, zwłaszcza w Remagen , uciekł z okrążenia Zagłębia Ruhry i został wzięty do niewoli przez Amerykanów. Amerykanie przekazują jeńców niemieckich Anglikom, którzy z kolei dostarczają ich Rosjanom. Kageneck udaje się wsiąść do pociągu nad Ren .

Wszyscy jego czterej bracia służyli w Wehrmachcie, w tym:

Jego dwaj inni bracia zostali zabici:

Powojenny

W okresie powojennym August von Kageneck mieszkał w Wittlich , będąc zatrudnionym w Luksemburgu u chłopa. Jednak zmuszony nielegalnie przekroczyć granicę, aby dostać się do pracy, w pewnym momencie jest zaskoczony przez francuskie oddziały okupacyjne: zostaje skazany na dwadzieścia dni więzienia.

W 1955 r. Przeniósł się do Francji jako korespondent wielu gazet, w tym dziennika Die Welt, w którym pracował przez prawie 16 lat. Ożenił się z Francuzką, z którą miał dwóch synów, urodzoną w 1960 roku.

Przez pewien czas był prezesem Stowarzyszenia Prasy Zagranicznej w Paryżu .

August von Kageneck ciężko pracował na rzecz pojednania między Francją a Niemcami, opartego na przyznaniu się do zbrodni i uznaniu wykroczenia. W związku z tym już w 1948 r. Brał udział w europejskim marszu młodzieży w Strasburgu.

Pisarz

We Francji opublikował kilka książek odnoszących się do jego doświadczeń wojennych, takich jak Lieutenant de Panzers , w 1994 r. (Wznowienie pracy opublikowanej w 1968 r. Pod tytułem Lieutenant sous la tête de mort ), Examen de conscience czy La Guerre à l'Est , do wydań Perrin  ; publikuje też Od Żelaznego Krzyża do Szubienicy, czyli biografię niemieckiego oficera, początkowo entuzjastycznie nastawionego do wojny, ale który po kontuzji w Afryce zaczyna się zastanawiać nad swoją czynnością, która prowadzi go na szubienicę za udział w hitlerowskiej akcji. próba obalenia lipca 1944 r . Opublikował także książkę napisaną we współpracy z Hélie de Saint-Marc , Notre Histoire, 1922-1945 , zaczerpniętą z rozmów z dziennikarzem Étienne de Montety .

W swoich pracach Kageneck kładzie kres mitowi, który chciał uwolnić tradycyjną armię od zbrodni wojennych popełnionych podczas II wojny światowej, aby oskarżać wyłącznie SS. Teoria ta została zbudowana w czasie zimnej wojny , po upadku EDC , w 1955 r., Ponieważ chcieli oni narzucić zbrojenie Niemiec Zachodnich, aby przeciwstawić się sowieckiemu zagrożeniu. Kageneck pokazuje, że w rzeczywistości niektórzy członkowie Wehrmachtu zbłądzili w realizacji ludobójstwa Hitlera. Jednak Kageneck w swojej ostatniej pracy, która służy jako testament, Nasza historia , pisze , że ogromna większość Niemców nie odkryła horroru nazistowskich obozów aż do zakończenia konfliktu, z których każdy został „ złapany w wir wojna ” . Podobnie jak jego współautorka, Hélie de Saint-Marc, pokłada duże nadzieje w budowie Europy.

Jego zeznanie, porucznik Panzers , jest autobiografią z okresu, kiedy był oficerem zawodowym. Śledzi codzienne życie niemieckiego żołnierza, gdy jest na froncie lub z tyłu.

Opowiedział także historię swojego brata, Erbo von Kagenecka, pilota Luftwaffe , w swojej książce: Erbo, Fighter Pilot .

Świadectwo Augusta von Kageneck, porucznika Panzer użyto częściowo do zilustrowania francuski serial dokumentalny telewizji Apocalypse, z 2 th  wojny światowej .

Publikacje

Dekoracje

Trzykrotnie ranny, został odznaczony Krzyżem Żelaznym 2 TH i 1 st  klasy i medalem froncie wschodnim .

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. W zamku Mozeli, między Trewirem a Koblencją.

Bibliografia

  1. Masson 1995 , s.  24-25.
  2. Kageneck 2003 , s.  22.
  3. Kageneck 2003 , s.  19.
  4. Kageneck 2003 , s.  21.
  5. Kageneck 2003 , s.  43.
  6. Kageneck 2003 , s.  55.
  7. Kageneck 2003 , s.  76-77.
  8. Kageneck 2003 , s.  84.
  9. Kageneck 2003 , s.  78.
  10. Kageneck 2003 , s.  104-105.
  11. Kageneck 2003 , s.  145-146.
  12. Kageneck 2003 , s.  123.
  13. Kageneck 2003 , s.  140.
  14. Kageneck 2003 , s.  152-153 ° C.
  15. Kageneck 2003 , s.  171.
  16. Kageneck 2003 , s.  182.
  17. Kageneck 2003 , s.  138.
  18. Kageneck 2003 , s.  191.
  19. Costelle i Clarke 2009 , zwraca uwagę na obecność cytatów z książki Kagenecka w dokumencie, s.  27.

Załączniki

Bibliografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne