Astrofotografii , często nazywane po prostu astrofotografii ( AP ) jest dyscypliną z astronomii i fotografii , która obejmuje fotografowanie z ciał niebieskich .
Znaczenie fotografii dla astronomii zostało zrozumiane po wynalezieniu dagerotypu : w 1839 r. François Arago , kierownik obserwacji astronomicznych w Obserwatorium Paryskim , zaproponował Izbie Deputowanych zakup procesu Louisa Daguerre'a „w celu udostępnienia go do Francji i świata ”.
Pierwsze użycie astrofotografii przypisuje się John William Draper23 marca 1840dla daguerreotype z Księżyca .
Pierwsze gwiezdne zdjęcie przypisuje się Bondowi i Whipple'owi . Jest to również dagerotyp, ale gwiazdy Vega , głównej gwiazdy konstelacji Liry . To zdjęcie zostało zrobione w nocy z 16 na17 lipca 1850z teleskopu w Obserwatorium Harvard University .
Pierwszy głęboki niebo obiekt fotografowany jest Wielka Mgławica Oriona , podjęte na30 września 1880przez Henry Draper , syn Jan William Draper o 28 cm średnicy narzędzia na mokro kolodionu kliszy fotograficznej .
Plik 24 czerwca 1881zdjęcia przedstawiające jądro i ogon komety ( C / 1881 K1 ) zostały po raz pierwszy wykonane niezależnie tej samej nocy przez Henry'ego Drapera i Andrew Ainslie Common . Kilka dni później30 czerwcaJest kolej Jules Janssen jest sfotografować samą komety z Monitorowania Meudon na 51 cm (f / 3) teleskopu z ekspozycją na trzydzieści minut.
W tym samym czasie w Wielkiej Brytanii , Andrew Ainslie Common wziął również fotografię Mgławica28 lutego 1883w swoim obserwatorium na Ealing , niedaleko Londynu . To ujawni więcej szczegółów niż ludzkie oko może dostrzec. To zdjęcie, będące wynikiem 60-minutowej ekspozycji , zostało zrobione w ogniskowej teleskopu typu Newtona o średnicy 91 cm i przyniosło jego właścicielowi złoty medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego w 1884 roku .
We Francji , pod wpływem braci Paula i Prospera Henry'ego, którzy już robili zdjęcia nieba przy użyciu instrumentu własnej produkcji, 56 członków międzynarodowego kongresu astronomii, który odbył się w Paryżu w kwietniu 1887 roku, zdecydowało się stworzyć mapę nieba . To przedsięwzięcie, rozpoczęte w 1889 r. , Obejmie 18 obserwatoriów zlokalizowanych na całym świecie. Za około sześćdziesiąt lat projekt obejmie prawie całe niebo. Oficjalnie zakończyło się w 1970 roku.
C / 1881 K1 sfotografowany przez Julesa Janssena w obserwatorium Meudon dnia30 czerwca 1881.
Tourbillon Galaxy the30 lipca 1897przez obserwatorium Meudon .
Sierp księżyca na16 lutego 1899przez Obserwatorium Paryskie .
Korona słoneczna podczas całkowitego zaćmienia w Wadesboro (USA) dnia28 maja 1900profesora Samuela Pierponta Langleya .
W 1909 roku oddano do użytku słynny 60-calowy (1,52 m ) teleskop Mount Wilson . Wyposażony w rewolucyjne płyty fotograficzne, ten ostatni będzie rejestrował gwiazdy sto razy słabsze niż dotychczas, ale kosztem dziesięciu godzin naświetlania rozłożonych na kilka nocy.
W 1918 r. Obok niego zainstalowano kolejny 100-calowy (2,54 m ) teleskop i te dwa instrumenty, wówczas najpotężniejsze na świecie, posłużyły do udowodnienia, że mgławice spiralne, jak je wówczas nazywano, powstały inne galaktyki i nie należą do naszej Drogi Mlecznej . To słynny astronom Edwin Hubble w 1924 roku , używając tych samych teleskopów, udowodni ten fakt, odkrywając cefeidy w mgławicach M31 ( Galaktyka Andromedy ), M33 ( Galaktyka Trójkąt ) i NGC 6822 ( Galaktyka Barnard ).
W 1949 roku na Mount Palomar instalacja dwóch gigantycznych teleskopów na ten czas po raz kolejny zrewolucjonizuje fotografię gwiazd, oferując obrazy astronomiczne z taką precyzją, że są one nadal używane. Są to teleskop Hale'a o średnicy 5 metrów i teleskop Schmidta o średnicy 1,22 m, znany z produkcji „Atlas nieba” w latach 1950-1958.
Te zdjęcia zostały wykonane na najnowszych płytach fotograficznych Kodak 103a, używanych do lat 80- tych XX wieku . Te zdjęcia pokazywały gwiazdy 10 razy słabsze niż te na zdjęciach zrobionych pod Mount Wilson, ale tylko z 30 minutową ekspozycją.
Mimo wszystko, od lat siedemdziesiątych XX wieku i wynalezienia czujnika CCD przez laboratoria Bell Telephone w 1969 roku , płyty fotograficzne stopniowo znikały z profesjonalnych obserwatoriów z kilku powodów:
Mimo, że w tych samych latach dokonał się postęp w dziedzinie emulsji fotograficznych (hipersensybilizacja) oraz w procesach wzmacniania światła, to w latach 80. XX wieku fotografia umarła w profesjonalnych obserwatoriach.
Odtąd czujniki CCD są wszędzie, a największym czujnikiem CCD (w rzeczywistości mozaiką 12 podstawowych czujników CCD) jest ten, który wyposaża teleskop CFHT (Canada France Hawaii Telescope) w 100 milionów pikseli.
W ostatecznym wyścigu po najdoskonalszy, precyzyjny i odległy obraz postanowiono zbudować teleskop, który byłby całkowicie wolny od turbulencji atmosferycznych i kaprysów pogody. Mając to na uwadze, Kosmiczny Teleskop Hubble'a został wystrzelony w kwietniu 1990 roku w celu zbadania odległych zakątków Wszechświata i dostarczenia astronomom odpowiedzi na temat odległych galaktyk i kwazarów .
Wyposażony w lustro o średnicy 2,40 mi działający poza atmosferą, jest w stanie rejestrować gwiazdy tak słabe jak 30mag , czyli 100 razy słabsze niż 5 m na górze Palomar w 1949 roku.
Teleskop o długości 2,54 m na Mont Wilson .
5-metrowy teleskop Hale'a na górze Palomar .
Kosmiczny Teleskop Hubble'a na orbicie okołoziemskiej.
Możemy wyróżnić kilka kategorii astrofotografii:
Pierwsze trzy kategorie są generalnie uporządkowane według rosnącego stopnia trudności realizacji. Zatem fotografowanie Księżyca można wykonać samym aparatem. Główną trudnością w tej kategorii astrofotografii jest uniknięcie prześwietlenia.
Po Księżycu planety są najłatwiejszymi do zlokalizowania i obserwacji obiektami. Jednak uchwycenie szczegółów niewidocznych gołym okiem jest nieco trudniejsze. Słaba kontrola astrofotografii planetarnej skutkuje białym dyskiem tej planety.
Sprzęt i zastosowane techniki mogą się różnić w zależności od kategorii wykonywanych astrofotografii. Astrofotograf może więc wykonywać astrofotografie:
W zależności od użytego materiału techniki będą się nieznacznie różnić. Jednak główne linie pozostają takie same dla wszystkich typów astrofotografii: