Arum

Arum Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Arum creticum . Klasyfikacja wg INPN
Królować Plantae
Sub-panowanie Viridaeplantae
Infrakrólestwo Streptophyta
Klasa Equisetopsida
Klade Tracheophyta
Klade Spermatofita
Podklasa Magnoliidae
Super porządek Lilianae
Zamówienie Alismatales
Rodzina Araceae
Podrodzina Aroideae
Plemię Obszar

Uprzejmy

Arum
L. , 1753

Arum jest to rodzaj około 25  gatunków z roślin z rodziny z Araceae , pochodzącego z Europy do Afryki z północy i Azji z Zachodu, największej różnorodności gatunków obserwowane na obwodzie basenu Morza Śródziemnego . W języku kwiatów oznacza to Burning Desire .

Etymologia i nazwa

Nazwa Arum pochodzi z łaciny, greckiego terminu αρον (aron) oznaczającego tę samą roślinę.

Opis

Są rhizomatous , zielnych i roślinach wieloletnich , sięgające od 20 do 60 cm wysokości, o strzałkowate pozostawia od 10 do 55 cm. Kwiat to kolorowa spatka , co oznacza, że ​​może być biała, żółta, brązowa, a nawet fioletowa. Kwiaty produkowane są w spadix . Owoce to jagody gronowe, pomarańczowe lub jaskrawoczerwone.

Większość emituje mniej lub bardziej wyraźny zapach padliny lub obornika, który przyciąga muchy i w ten sposób sprzyja ich zapylaniu.
Arum rupicola jest zapylany przez żywiące się krwią Diptera ( Ceratopogonidae i Simuliidae ). Do 600 takich owadów zaobserwowano na spatkę.
Z kolei niektóre gatunki wydzielają przyjemny zapach: Arum balansanum , Arum creticum i Arum gratum . Zapach Arum balansanum jest przypominający Calvados ...
Kilka innych, w tym Arum hygrophyllum i Arum ellesinum - dwóch gatunków wodno-błotnych - nie mają wyczuwalnego zapachu.

Zamieszanie

Biały Arum kwiaciarni, używany w bukietach ślubnych i dekoracjach kościelnych - zwany także Calla , jak pierwotnie nadał mu Linneusz - nie jest Arum , ale Zantedeschia , gatunek Zantedeschia aethiopica - nazwa niewłaściwa geograficznie, ponieważ pochodzi z RPA .

Lista gatunków

Gatunki dawniej zaliczane do Arum

Zastosowania

Zastosowania żywności

François Couplan , etnobotanik , w 2009 r. wspomina, że ​​owoce, mimo że początkowo mają przyjemny smak, są toksyczne (ze względu na zawartość saponin ). Kłącze i surowe liście są również jadalne, ale po odpowiednim przygotowaniu mogą być jadalne.

Kłącza  : Według François Couplana , w Europie bulwy Arum cętkowanego (lub stopy cielęcej, A. maculatum ) orazbulwyArum włoskiego ( Arum italicum ) od starożytności służyły jako pokarm, promowany przez Discoride i Parmentier ze względu na swoje walory odżywcze, używany do wyrobu chleba i ciast. W Bośni jeszcze niedawno robiono z niej owsiankę i naleśniki. Arum z Włoch uprawiano na Guernsey do produkcji skrobi, sprzedawanej w Anglii jako „Portland Sago". Ich bogactwo kryształów szczawianu wapnia sprawia, że ​​są bardzo drażniące, a nawet toksyczne, jeśli są spożywane na surowo; ponadto, podobnie jak reszta rośliny, bulwa zawiera saponiny i kwaśną esencję. Bulwy te muszą być jadalne przez gotowanie w kilku wodach, a gotowanie może czasami trwać kilka godzin (przejście w wysokiej temperaturze w piekarniku prawdopodobnie dałoby ten sam efekt i to szybciej, zauważa François Couplan). .

Liście  : te Arum plamistego były spożywane, przynajmniej w południowo-wschodniej Europie, jako kłącza , po długim gotowaniu w kilku wodach.
Naprzykład w Turcji nadal je się go w omletach lub z kaszą bulgur , a w Libanie liście lokalnego gatunku ( Arum palaestinum ) suszy się i spożywa lub gotuje po maceracji w osolonej wodzie . W Szwajcarii ( Kanton Solothurn ) nadal je się je, w białym sosie , na wiosnę, szybko połyka, bo szczypie w gardło, ma oferować „ oczyszczające  ”lekarstwo . Na niektórych obszarach wiejskich liście są używane przez macerację do barwienia niektórych napojów alkoholowych na zielono.

Zastosowania medyczne

Liść był używany, po maceracji w brandy , jako aplikacja na rany w celu ich dezynfekcji i przyspieszenia gojenia, co jest nadal praktykowane w Szwajcarii i Toskanii, odnotowane w 2009 roku przez F. Couplana.

Toksyczność

Wszystkie części tych surowych roślin są trujące .

Toksyczność wynika głównie z zawartości w roślinie nierozpuszczalnych kryształów szczawianu wapnia , odpowiedzialnych za działanie żrące . Toksyczne saponiny lub alkaloid jest również obecna w roślinie i na zwiększenie efektu toksycznego kryształów szczawianu. Arums zawierają również alkaloidy związane conicine ( aroin , arodine i aronine ) .

Do żucia liści lub owoców powoduje natychmiastowe uczucie pieczenia gardła towarzyszyć ślinienie oraz obrzęk miejscowy lub krwotoczny pikietowali. Obrzęk gardła, jeśli jest ciężki, może utrudniać połykanie i wentylację. Spożycie wywołuje ból trawienny, wymioty i biegunkę .

Masowe spożycie - wyjątkowo z powodu bólu spowodowanego miejscowym podrażnieniem - może być powikłane zespołem krwotoku pokarmowego i zaburzeniami ogólnoustrojowymi ( parestezje , senność , konwulsje , rozszerzenie źrenic , zaburzenia rytmu serca ). Ten stan może przejść w śpiączkę i śmierć .

Cytaty literackie

Uwagi i referencje

  1. Narodowe Muzeum Historii Naturalnej [red.]. 2003-2021. Narodowy Spis Dziedzictwa Przyrodniczego, strona internetowa: https://inpn.mnhn.fr. , dostęp 18 marca 2021
  2. (w) Maarten JM Christenhusz, F. Michael Fay i Mark W. Chase, Plants of the World: An Illustrated Encyclopedia of Vascular Plants , Chicago, The University of Chicago Press,2018, 816  pkt. ( ISBN  978-0-226-52292-0 , czytaj online ) , s.  120
  3. Couplan, François (2009) Uczta warzyw: dzikie rośliny jadalne  ; Wydania Ellebore, 527 stron
  4. Są to owocniki kwiaciarni ( Zantedeschia aethiopica )

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne