Arthur giovoni | |
Funkcje | |
---|---|
Zastępca 1945 - 1955 | |
Rząd | Czwarta Republika |
Grupa polityczna | PCF |
Biografia | |
Data urodzenia | 6 października 1909 |
Miejsce urodzenia | Moca-Croce , Korsyka ( Francja ) |
Data śmierci | 19 stycznia 1996 |
Miejsce śmierci | Paryż ( Francja ) |
Rezydencja | Korsyka |
Arthur Giovoni ( Moca-Croce , Korsyka ,6 października 1909- Paryż ,19 stycznia 1996) jest nauczycielem, bojownikiem ruchu oporu , Compagnon de la Liberation i francuskim politykiem, członkiem Francuskiej Partii Komunistycznej .
Arthur Giovoni, syn nauczycieli, studiował w Lycée Fesch w Ajaccio i uzyskał licencję filozoficzną w Aix-en-Provence w 1933 roku.
Wstąpił do partii komunistycznej w 1934 r. W Bastii, gdzie został mianowany docentem. W latach 1935-1936 został sekretarzem związku docentów.
Po jego udział w kampanii we Francji w 1939 - 40 , Artur Giovoni został zdemobilizowany wLipiec 1940. Przeniesiony do Rodeza z powodu swojej politycznej przeszłości, prowadzi tam potajemną działalność przeciwko rządowi Vichy . Dołączył do Korsyki latem 1942 roku i ukrywał się. Przyczynił się do powstania ruchu oporu Front Narodowy z Henri Maillotem , podczas gdy Korsyka była okupowana przez Włochów z11 listopada 1942. Mianowany podpułkownikiem FFI, przewodniczył Departamentowemu Komitetowi Wyzwolenia.
W Kwiecień 1943, skontaktował się z Paulinem Colonna d'Istria , odpowiedzialnym za zjednoczenie ruchów oporu na Korsyce.
Plik 8 września 1943, powstanie zostaje rozpętane na Korsyce, podczas gdy Arthur Giovoni jest w Algierze . Dołączył do wyspy dalej14 września 1943z nowym prefektem Korsyki, Charlesem Luizetem . Był delegatem na Tymczasowe Zgromadzenie Konsultacyjne w Algierze (1943-1944), a następnie w Paryżu (1944-1945). W dniu 7 lipca 1944 roku interweniował w Tymczasowego Zgromadzenia Doradczego prosić, André Gide być uwięziony z powodu fragmentów jego Urzędowym gdzie pytał patriotyzm z francuskich chłopów .
Po wojnie został wybrany burmistrzem Ajaccio (1945 - 1947) i deputowanym Korsyki do obu wyborców , a następnie do Zgromadzenia Narodowego ( 1945 - 1956 ). Był członkiem Komitetu Centralnego Francuskiej Partii Komunistycznej do 1961 r., W tym samym czasie powrócił na stanowisko profesora literatury klasycznej w Lycée Paul-Valéry w Paryżu.
W 1953 roku ożenił się z byłą deputowaną komunistyczną Angèle Chevrin .
Jego prochy spoczywają na cmentarzu Père-Lachaise .
Na jego cześć otwarto kolegium w Ajaccio, które zastąpiło starą szkołę Finosello.