Sztuka Blakey
Sztuka Blakey
Art Blakey & The Jazz Messengers w klubie Coatélan w Bretanii w 1985 roku.
| Przezwisko | Abdullah Ibn Buhaina |
|---|---|
| Imię urodzenia | Artur Blakey |
| Narodziny |
11 października 1919 Pittsburgh , Pensylwania Stany Zjednoczone |
| Śmierć |
16 października 1990 Nowy Jork Stany Zjednoczone |
| Gatunek muzyczny | Jazz |
| Instrumenty | bębny |
Arthur „Art” Blakey , zwany także Abdullah Ibn Buhaina , urodził się dnia11 października 1919w Pittsburghu , PA i zmarł dnia16 października 1990, Jest perkusista i lider zespołu z jazzowym Amerykanina .
Art Blakey jest z Kennym Clarke'em i Maxem Roachem jednym z wynalazców nowoczesnego stylu bebopowych bębnów i był jednym z filarów gatunku hard bop . On i jego grupa, The Jazz Messengers , do dziś mają wielki wpływ na jazz, nie tylko poprzez potężny, bluesowy i funky styl perkusisty, ale także za to, że "uruchomili" wielu młodych przyszłych wielkich nazwisk. kilka dekad.
Biografia
Młodzież i szkolenia
Art Blakey urodził się w Pittsburghu w skromnej i bardzo religijnej rodzinie, niewiele wiadomo o jego wczesnych latach. Jego kariera jako muzyka rozpoczęła się w wieku 20 lat około 1935 roku. Zaczynał od gry na pianinie w Klubie Demokratów, zanim poświęcił się perkusji, aby uniknąć konkurencji z innym pianistą, Errollem Garnerem .
Kariera
Początek przewoźnikaW 1937 roku, po poznaniu Chicka Webba, utalentowanego perkusisty i lidera grupy, Art Blakey wyruszy w trasę koncertową jako zwykła złota rączka. W 1938 wrócił do Pittsburgha, aby spróbować zorganizować własny trening.
Od 1939 roku Art Blakey grał w orkiestrach Mary Lou Williams , Fletchera Hendersona i Billy'ego Eckstine'a . Nawrócił się na islam Ahmadiyya podczas długiego pobytu w Afryce Zachodniej pod koniec lat 40. i przyjął imię Abdullah Ibn Buhaina (stąd jego przydomek „Bu”). Ta wizyta w Afryce jest jednak kontrowersyjna, ponieważ niektórzy twierdzą, że Blakey nigdy nie był tak długo poza Stanami Zjednoczonymi.
Pod koniec lat 40. i na początku 50. Blakey brał udział w grupach tak prestiżowych muzyków, jak Miles Davis , Bud Powell i Thelonious Monk . Pojawi się w szczególności na pierwszym nagraniu tego ostatniego jako lider (w 1947 dla wytwórni Blue Note ) i na swoim ostatnim (w 1971 w Londynie ).
Posłańcy jazzowi…W latach pięćdziesiątych Blakey prowadził szereg grup z pianistą Horace Silver pod różnymi nazwami. W szczególności nagrali jedną z pierwszych „żywych” płyt jazzowych , A Night at Birdland , inLuty 1954, pod nazwą Art Blakey Quintet. W skład grupy wchodzą, oprócz Blakeya i Silvera, młody trębacz Clifford Brown , saksofonista altowy Lou Donaldson i basista Curly Russell .
Również w 1954 roku nazwa „ Jazz Messengers” została użyta po raz pierwszy na określenie kwintetu , który obecnie składa się z Blakeya, Silvera, Hanka Mobleya , Kenny'ego Dorhama i Douga Watkinsa . W 1956 roku nagrali tytułowy album dla wytwórni Columbia . Silver po opuszczeniu grupy staje się Art Blakey and the Jazz Messengers , nazwą, którą zachowa do śmierci perkusisty.
Orkiestra pójdzie wiele zmian składu, dwa z najbardziej znanych w tym Wayne Shorter na saksofon tenorowy. Nie zapominając o współpracy trębacza Lee Morgana z 1958 r. nad albumem Moanin , a także na „Noc w Tunezji” . Najpierw w kwintecie od 1959 do 1961 , potem w sekstecie , od 1961 do 1964, w skład którego wchodzi także puzonista Curtis Fuller . Podczas swoich występów w Jazz Messengers Shorter pełnił funkcję dyrektora muzycznego zespołu, a niektóre z jego kompozycji, takie jak Lester Left Town , pozostaną podstawą repertuaru Messengers. Inni muzycy, którzy pozostawili trwały ślad na Jazz Messengers to Bobby Timmons , kompozytor Dat Dere i Moanin' , Benny Golson , kompozytor Along Came Betty i Are You Real , a później Bobby Watson. Pod wpływem Wayne Shorter, grupa odważył się na nową rzeczą w 1960 roku , odnotowując twarze, które noszą oczywisty znak wpływem Johna Coltrane'a albumów na Impulse etykiecie ! , jak w Free for All ( 1964 ).
…i nie tylkoW swojej karierze Art Blakey nagrał dziesiątki płyt, nieustannie zmieniając skład Jazz Messengers, aby integrować młodych i obiecujących muzyków. Po napotkaniu pewnych trudności w przekroczeniu mody na jazz fusion w latach 70. , grupa została ponownie odmłodzona dzięki pojawieniu się na początku lat 80. „neotradycjonalistycznego” jazzu, którego ucieleśnieniem był w szczególności trębacz Wynton Marsalis , który był niegdyś dyrektorem muzycznym z grupy. Art Blakey kontynuował ten tok po odejściu Marsalisa, dając szansę wielu „młodym lwom”, takim jak Terence Blanchard , Donald Harrison i Kenny Garrett .
Po zakończeniu trasy koncertowej Jazz Messengers pod koniec lat 80. Art Blakey zmarł w Nowym Jorku w 1990 r. , pozostawiając po sobie jedną z najbogatszych spuścizny w historii jazzu. Przyczynił się w sposób szczególny do wyrzucenia na pierwszy plan perkusji , pierwotnie instrumentu czysto akompaniamentu, do uczynienia z niej solisty i reżysera, do dziś wywiera wielki wpływ na nowe pokolenia „hardbopperów”. Przez całą swoją karierę cieszył się również ogromną popularnością we Francji , występując w szczególności z Jazz Messengers w filmie Rogera Vadima Niebezpieczne związki 1960 w 1959 roku .
Nagrody
- National Endowment for the Arts - NEA Jazz Master: nominacja i nagrodzona tytułem Jazz Master w 1988 roku (notabene: najbardziej prestiżowa nagroda narodu amerykańskiego w dziedzinie jazzu).
Dyskografia
Lista albumów Arta Blakeya jako lidera i z Jazz Messengers
|
Ekwipunek
- Zestaw: bateria Gretscha
- Werbel 5,5 "x14"
- 8 "x12" Tom
- 14 "x14" Tom
- 20 "bęben basowy
- Talerze: Zildjian
- 14 „Nowe hi-haty Beat
- 18 „Crash jazdy
- 21 „Słodka przejażdżka
- 18 „Crash jazdy
Filmy
- 2004 : Na żywo w Village Vanguard
- 2003 : Na żywo w Smithsonian
- 2003 : Na żywo z Ronniego Scotta (DVD)
- 2003 : Modern Jazz w Village Vanguard
- 2001 : Życie jazzowe , tom. 2
- 1998 : Posłańcy jazzowi Arta Blakeya
- 1995 : Jazz Messenger (wideo / DVD)
- 1986 : W Londynie Ronniego Scotta (wideo)
- 1983 : Jazz w Smithsonian
Uwagi i referencje
- (w) " Art Blakey | Amerykański muzyk ” , na Encyclopedia Britannica (dostęp 20 lipca 2019 )
- (en-US) „ Art Blakey | Encyclopedia.com ” pod adresem www.encyclopedia.com (dostęp 20 lipca 2019 r . ) .
- (en-US) Michelle Granshaw , " Art Blakey (1919-1990) " , na BlackPast ,31 sierpnia 2010(dostęp 20 lipca 2019 ) .
- Encyclopædia Universalis , „ Art Blakey ” , na temat Encyclopædia Universalis (dostęp 20 lipca 2019 r. )
- (en-US) „ Art Blakey Biography – rodzina, dzieciństwo, dzieci, imię, historia, śmierć, historia, matka, młodzi, starzy, urodzeni ” na stronie www.notablebiographies.com (dostęp 20 lipca 2019 r . ) .
- Por. (en) Art Blakey: 1988 NEA Jazz Master Consultation z 12 czerwca 2010.
Linki zewnętrzne
-
Ewidencja organów :
- Plik wirtualnego organu międzynarodowego
- Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
- Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
- Uczelniany system dokumentacji
- Biblioteka Kongresu
- Gemeinsame Normdatei
- Biblioteka Narodowa Hiszpanii
- Królewska Biblioteka Niderlandów
- Biblioteka Narodowa
- Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
- Czeska Biblioteka Narodowa
- Biblioteka Narodowa Grecji
- Biblioteka Narodowa Korei
- Identyfikator WorldCat
- ŚwiatKot
- Zasoby związane z muzyką :
- Ogłoszenia w ogólnych słowników lub encyklopedii : American National Biografia • BlackPast • Brockhaus Encyclopedia • Deutsche Biografia • Enciclopedia De Agostini • Encyclopaedia Britannica • Encyclopaedia Britannica • Gran Enciclopèdia Catalana • Hrvatska enciklopedija • szwedzki Nationalencyklopedin • Store Norske leksikon • Visuotinė Lietuvių enciklopedija
- Pełna dyskografia sztuki Blakey
- Najlepszy perkusista.com: Art Blakey
- (en-US) „ Art Blakey ” , w National Public Radio
- (en-US) „ Art Blakey ” , w The New York Times
- (pl) „ Art Blakey ” , na YouTube
- Oficjalna strona