Południowa Arabia Jest to ogólny termin, który może odnosić się do kilku południowych regionach Półwyspu Arabskiego , na pierwszym miejscu obecnego Jemenu . Z historycznego punktu widzenia termin ten obejmuje również regiony Najran , Jizan i Asir, które są dziś częścią Arabii Saudyjskiej i Dhofar, obecnie częścią Omanu, a bardziej ogólnie wszystkie regiony, w których ludność mówi lub mówi językami, lub tak zwane starożytne dialekty południowoarabskie , oraz dzielenie się tradycjami i kulturami, które przekraczają obecne granice polityczne.
Jedną z możliwych etymologii nazwy Jemen lub al-yaman jest „południe” .
Tradycyjnie ludy arabskie z Południa twierdziły, że są potomkami Qahtana , a przez niego proroka Houda . I odwrotnie, Arabowie z północy określają siebie jako Ismaelici i potomkowie Abrahama .
Jest opracowany w I st tysiąclecia pne, kwitnąca cywilizacja pre-Islamic możliwe dzięki Sprytny i głównego systemu nawadniania. Rzymianie i Grecy nazywali tę część Arabii Arabia felix ( Happy Arabia ), w przeciwieństwie do Petrea Arabia i Desert Arabia . Różne stany zakwestionowane hegemonii w regionie, który był kolejno pod ujednoliconym królestwa Ma'in XIII th century BC. AD , następnie Sheba VII th century BC. AD do Qataban V th wieku pne. AD , z Hadramout w I st wieku . Region był znany ze słynnego morskiego muru Marib , kosmopolitycznej drogi kadzidła czy legendarnej królowej Saby .
Od 275 roku Himjaryci stali się władcami południowej Arabii przez kilka stuleci, aż zostali wypędzeni przez armie królestwa Aksum, które przybyły z sąsiedniej Etiopii. Po długim panowaniu Etiopii Persowie Sasanidów przybyli drogą morską na prośbę jemeńskiego księcia żydowskiego, Sayfa ibn Dhi Yazana , aby wypędzić Abisyńczyków. Skutkuje to inwazją perską, która obala abisyńskiego króla Masrûqa. Pół wieku później, 6 lat po Hegerze , w roku 628, region stał się muzułmański.