Arabia Bezludnej to nazwa nadana przez Ptolemeusza w rejonie starożytnego Bliskiego Wschodu. Kwalifikator „opuszczony” ma odróżniać go od Arabia Heureuse i Arabia Pétrée . Pustynna Arabia wbrew swojej nazwie nie obejmowała rejonu zajmowanego tylko przez koczowników: Ptolemeusz naliczył tam 39 miast. Być może region ten powinien zostać zasymilowany z terytorium, które Pliniusz Starszy umieścił między Dumatha ( Jawf ) a Zatoką Perską ( Natural History , VI, 32, 146).
Należy pamiętać, że znacząca i ciągła obecność ludów arabskich jest dobrze potwierdzona w starożytności poza Półwyspem Arabskim i aż do Mezopotamii , wokół miasta Hatra we wschodniej Syrii , gdzie znamy „króla Arabów”, oraz w kierunku Doura Europos . Dlatego też nie wszystkie ludy te były nomadami, nawet jeśli starożytne źródła czasami mówią o Arabach Skenitai (tak zwanych przez Greków, co oznacza „mieszkających w namiotach”), lub z przyjemnością opisują Saraceni jako zaciekłych nomadów. Obecność Arabów jest również dobrze udokumentowana w Egipcie w czasach rzymskich, zwłaszcza w armii.
Kiedy wojska rzymskie odniosły zwycięstwo w tym regionie, cesarz przyjął tytuł Arabika, czyli „ pogromcy Arabów”, tak jak zrobił to Septymiusz Sewer .
Jest to również dziennik podróży Charlesa Doughty'ego z 1876 roku .