Wsparcie ogniowe to wojskowa technika dostarczania światła ( artylerii , statków lub samolotów), głównie pośrednio (bez broni, bezpośrednio na cel), do wsparcia wojsk lądowych, zarówno w misjach ofensywnych, jak i obronnych.
Wsparcie ogień jest określona przez Departament Obrony w Stanach Zjednoczonych jako „światła, które bezpośrednio wspierają operacje sił naziemnych , morskich , amfibie i specjalnej angażować siły wroga, szkolenia bojowego i udogodnienia w dążeniu do celów taktycznych i operacyjnych” . Zazwyczaj wsparcie ogniowe jest zapewniane przez artylerię lub bliskie wsparcie lotnicze (zwykle prowadzone przez przedniego obserwatora) i jest wykorzystywane do przygotowania pola bitwy lub, bardziej optymistycznie, do określenia wyniku bitwy. Na przykład okręty wojenne od dawna zapewniają wsparcie w ogniu morskim . Do obserwatorów artyleryjskich umożliwiają dostosowanie ogień. Wsparcie ogniowe było używane od czasu pojawienia się armat wojennych jako artylerii. Wsparcie ogniowe, jako rozszerzenie, to mariaż artylerii z siłami będącymi w kontakcie. Jest to bezpośrednia umiejętność prawidłowego użycia artylerii. Różni się od bezpośredniego ognia , który jest wytwarzany przez siły w kontakcie.
Jednostki walczące w zwarciu często używają zespołów wsparcia ogniowego (FST) zamontowanych na przednich pojazdach wsparcia, aby obserwować i regulować ogień.