Antonio Litta Visconti Arese
| Antonio Litta | |
 Antonio Litta około 1810 roku | |
| Tytuł |
Markiz Gambolo, książę Litta |
|---|---|
| Poprzednik | Pompeo Litta (jego ojciec) |
| Następca | Pompeo Litta (jego siostrzeniec) |
| Nagrody |
 
|
| Inne funkcje | Wielki Chamberlain z Włoch |
| Biografia | |
| Dynastia | Rodzina Litta |
| Narodziny |
2 maja 1748 Mediolan ( Lombardia ) |
| Śmierć |
24 sierpnia 1820 Mediolan ( Lombardia ) |
| Tata | Pompeo Litta |
| Matka | Maria Elisabetta Visconti |
| Małżonka | Barbara di barbiano |
Antonio Litta , Duke of Litta i markiza z Gambolo , urodzony w Mediolanie na2 maja 1748 i zmarł w tym samym mieście dnia 24 sierpnia 1820Jest arystokratą i politykiem Włochem .
Biografia
Urodził się Antonio Litta 2 maja 1748w Pałacu Litta w Mediolanie pod imieniem Antonio Giulio Francesco Litta Visconti Arese . Należy do jednej z największych rodzin w mieście, Litty. Jego ojciec, Pompeo Litta, był potężnym panem i wysokim urzędnikiem w służbie Habsburgów-Lotaryngii . Poprzez swoją matkę, Marię Elisabettę Visconti, wywodzi się z prestiżowej rodziny Visconti . Jest najstarszym z jedenastu rodzeństwa : ma pięć sióstr i braci, z których jeden zostaje kardynałem i najmłodszym wiceadmirałem na służbie w Rosji . Poślubia January 8 , 1775w Mediolanie Barbara di Barbiano di Belgiojoso, córka Alberico di Barbiano di Belgiojoso, księcia Świętego Cesarstwa i Anny Ricciarda d'Este.
Jest jednym z włoskich szlachciców, którzy opowiadają się za rewolucją francuską . Objął tytuły swojego ojca po jego śmierci w dniu16 marca 1797, stając się w ten sposób siódmym markizem Gambolo . Przyczynił się do powstania Republiki Przedalpejskiej , ale w 1799 r. Został wygnany przez młody rząd konsularny, który dowiedział się, że otwarcie kwalifikuje się jako markiz . Następnie decyduje się przenieść na emeryturę do Nicei .
Wraca do łask, gdy proklamuje się Imperium . Szybko został radnym stanu, a jego żona została Lady of the Empress ' Palace . W 1805 roku , Napoleon uczynił go Wielki Chamberlain z Włoch , dygnitarz w Order Żelaznej Korony i Wielkiego Oficera Legii Honorowej . Cesarz mianował go senatorem i przy tej okazji stworzyliśmy go liczyć Królestwa przez dokumentu patentowego z12 kwietnia 1809. Zadowolony Napoleon podniósł go do godności księcia dekretem z dnia28 lutego 1810 ; otrzymuje patent na listy, które formalizują jego tytuł księcia Litty5 stycznia 1812. Jest także członkiem Electoral College of Olona i administratorem Ospedale Maggiore w Mediolanie .
Po upadku Napoleona cesarz Austrii potwierdził mu urząd Wielkiego Szambelana . On umarł na24 sierpnia 1820 w Mediolanie w wieku 72 lat.
Osobowość
Poważna i niekomunikatywna Litta ma szlachetny charakter. Dowiedziawszy się, że jego brat, kardynał Litta, został zesłany do Nîmes za powstrzymanie się od pojawienia się wraz z innymi kardynałami na ceremonii ślubnej Napoleona i cesarzowej Marii Luizy , pośpieszył do emerytury. Na to, co wicekról Eugène de Beauharnais zeznaje mu, że mogłoby to nie podobać się cesarzowi, rzuca mu się do niego: „jeśli winił to czyn, powiedz mu, że byłem bratem kardynała, zanim zostałem wielkim szambelanem cesarza”.
Kolekcjoner Litta jest właścicielem kilku dzieł, w szczególności Bernardino Luiniego .
Papiery wartościowe
- 7 e markiz Gambolo (1797);
- Hrabia Królestwa (1809);
- 1 st Duke z Litta (1810).
Herb
| Postać | Ozdobić herbem |
|---|---|
|
Stara broń rodziny Litta: Rozłupane złotem i piaskiem . |
.svg){kind=small} 
|
Broń Litty Visconti Arese : Impreza: przy pierwszej szachownicy ze złota i piasku (Litta); do drugiego poziomu zrób to: 1. Argent, falisty wąż w bladym lazurze, zwieńczony złotem, wymiotujący ustami dziecka, pozowany w fess, z wyciągniętymi ramionami (Visconti), 2.lub z orłem w koronie Sable, 3. Argent na niższy lot Sable (Arese); , szef rombów Argent i Gules . |
|
Broń hrabiego Królestwa (1809) : Uwięziony ze złota i piasku, w ćwiartce hrabiów wielkich oficerów koronnych . |
|
Broń księcia Litty (1810) : Wyczerpany ze złota i piasku, do ćwiartki hrabiów wielkich oficerów koronnych i do wodza książąt cesarstwa . |
Uwagi i odniesienia
- Antoine-Vincent Arnault , Nowa biografia współczesnych , t. 12, Paryż, Księgarnia historyczna,1823( czytaj online ) , s. 53.
- Jean-Baptiste Rietstap , General Armorial , t. II, Gouda, Goor & Zonen,1861( czytaj online ) , s. 83.
Zobacz też
Bibliografia
- (it) Francesco Guicciardini , Fac simile dell'istoria d'Italia , vol. Ja, Londyn, Longman,1822375 str. ( czytaj online ) , s. 369.
- Frédéric Coraccini , Historia administracji królestwa Włoch w okresie dominacji francuskiej , Paryż, Audin,1823, 316 str. ( czytaj online ).