Antoine Kombouare | ||
Kombouaré w styczniu 2015 r. | ||
Obecna sytuacja | ||
---|---|---|
Zespół | FC Nantes (trener) | |
Biografia | ||
Nazwisko | Antoine Krilone Kombouaré | |
Narodowość | Francuski | |
Narodziny | 16 listopada 1963 | |
Miejsce | Numea ( Nowa Kaledonia ) | |
Ciąć | 1,83 m (6 ′ 0 ″ ) | |
Okres profesjonalny. | 1983 - 1999 | |
Stanowisko | Środkowy obrońca | |
Kurs dla juniorów | ||
Lata | Klub | |
1975 - 1983 | WS Śliwka Numea | |
Kurs dla seniorów 1 | ||
Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
1983 - 1990 | FC Nantes | 177 0(4) |
1990 | SC Tulon | 017 0(0) |
1990 - 1995 | Paryż SG | 137 0(8) |
1995 - 1996 | FC Sion | 032 0(8) |
1996 - 1998 | Aberdeen FC | 030 0(3) |
1998 - 1999 | RC Paryż | 024 0(4) |
Całkowity | 417 (27) | |
Wyszkolone zespoły | ||
Lata | Zespół | Statystyki |
1999 - 2003 | Paryż SG res. | |
2003 - 2005 | RC Strasburg | 22v 25n 29d |
2005 - 2009 | Valenciennes FC | 54v 44n 54d |
2009 - 2011 | Paryż SG | 61v 37n 34d |
2012 - 2013 | Al-Hilal FC | 12v 03n 03d |
2013 - 2016 | Obiektyw RC | 45v 35n 46d |
2016 - 2018 | EA Guingamp | 27v 23n 38d |
2019 | Dijon FCO | 08v 03n 13d |
2019 - 2020 | FC Tuluza | 02v 00na 11d |
2021 - | FC Nantes | 07v 03n 06d |
1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. Ostatnia aktualizacja: 8 maja 2021 r. |
||
Antoine Kombouaré , urodzony dnia16 listopada 1963w Noumea w Nowej Kaledonii , to były francuski piłkarz, który został trenerem. Ewoluował jako obrońca od wczesnych lat 80 - tych do późnych lat 90 - tych . Jest obecnym trenerem FC Nantes .
Trenował na swojej rodzinnej wyspie , dołączył do FC Nantes w wieku dwudziestu lat . Potem grał w SC Tulon następnie w Paris SG , z którym zdobył francuski mistrzostwo w 1994 i francuskiego Cup w 1993 i 1995 roku . Następnie przeniósł się do FC Sion iz tym klubem zdobył Puchar Szwajcarii w piłce nożnej w 1996 roku w Aberdeen FC, zanim zakończył karierę w RC Paris .
Zadebiutował jako trener z rezerwą Paris Saint-Germain , przed prowadzeniem RC Strasbourg, a następnie Valenciennes FC . Z klubem Hennuyer dotarł do Ligue 1 w 2007 roku . Pod koniec sezonu 2008-2009 dołączył do Paris SG . Stanowisko to piastował do przerwy na sezon 2011-2012 .
Następnie spędził pół sezonu w Al-Hilal FC, a w lipcu 2013 roku został trenerem RC Lens, gdzie pozostał tam przez trzy sezony.
ten 30 maja 2016 r., dołączył do EA Guingamp na cztery lata , gdzie został zwolniony6 listopada 2018 r..
W 2019 roku zostaje nowym trenerem drużyny Dijon FCO , którą opuści pod koniec sezonu, mimo utrzymywania się w play-off.
ten 14 października 2019 r., zapisał się do Toulouse FC na dwa lata, skąd został zwolniony 5 stycznia 2020 roku po eliminacji w Coupe de France przez Saint-Pryvé-Saint-Hilaire ( National 2 ), podczas gdy jego drużyna zajmowała ostatnie miejsce w Ligue 1. Zostaje czwartym trenerem sezonu 2020-2021 w FC Nantes i udaje mu się zająć miejsce w play-off pod koniec sezonu regularnego.
Szorstki obrońca, był szkolony w pierwszym WS Plum Nouméa następnie w Football Club de Nantes , gdzie spędził siedem sezonów, odkrywając Division 1 i Puchar UEFA , osiągając nawet do ćwierćfinału w 1986 roku .
Ale Antoine Kombouaré miał swój dzień chwały wiosną 1993 roku podczas europejskiej kampanii Paris Saint-Germain w Pucharze UEFA : w 1/8 finału przeciwko Anderlechtowi strzelił gola głową w ostatnich minutach. korektor kwalifikacyjny; następnie, w rewanżowym meczu ćwierćfinałowym, wyeliminował Real Madryt , zdobywając głową czwartą kwalifikacyjną bramkę paryską (4:1) po siedmiu minutach przerwy w grze, a decydujący strzał głową przyniósł mu przydomek „Złoty Hełm”.
Chociaż często kierowany przez parę Alain Roche - Ricardo , był kapitanem paryskiej drużyny podczas przyjęcia FC Barcelony , w rewanżowym meczu ćwierćfinałowym Ligi Mistrzów 1994-95 , w którym grał klub Ile-de-France. „narzucić 2-1 i tym samym się zakwalifikować.
Latem 1995 opuścił mistrzostwo Francji, by przenieść się do Szwajcarii w FC Sion , gdzie zdobył Puchar Szwajcarii . Pod koniec sezonu poleciał dwa sezony do Szkocji w Aberdeen FC . Odszedł ze sportu w 1999 roku , po ostatnim sezonie w RC Paris w National .
Po zakończeniu kariery zawodowej Kombouaré wraca do Paris Saint-Germain, gdzie jednogłośnie chwali jakość jego pracy jako trenera drużyny rezerw . Choć w 2003 roku prosił go o następcę Luisa Fernandeza na czele drużyny proporczykowej, jego plany ostatecznie pokrzyżowało pojawienie się na czele paryskiego klubu tandemu Francis Graille - Vahid Halilhodžić .
Wyjeżdża, by trenować RC Strasbourg . Po zachęcającym początku i uwodzicielskiej gry w sezonie 2003 - 2004 , po którym klub zakończy się w szanowanej 13 -tego miejsca Kombouare cierpiał złych wyników zespołu alzackiego na początku sezonu 2004 - 2005 , ciężko upośledzone przez Danijel Ljuboja za wyjazdem z PSG. Został zwolniony w październiku 2004 roku , nieco ponad rok po jego przybyciu.
Objawienie w ValenciennesW lipcu 2005 roku zastąpił Daniela Leclercqa na stanowisku trenera drużyny Valenciennes , świeżo awansowanej do Ligue 2 . Pod jego kierownictwem, ku zaskoczeniu wszystkich, klub zdobył mistrzostwo w pierwszym sezonie. Valenciennes odzyskuje Ligue 1, którą klub opuścił w 1993 roku w czasie afery VA-OM .
Przez trzy sezony klub utrzymywał się w elicie francuskiego futbolu. Trener zostaje przedłużony do 2009 roku w Valenciennes FC . Jesienią 2008 roku , kiedy jego klub był w wielkim tarapatach, a on sam otrzymał kilka zawieszeń za powtarzające się na boisku gniewne reakcje na sędziów lub trenerów przeciwnych drużyn, prezydent Francis Decourrière potwierdził to na swoim stanowisku, dodając jednocześnie dyrektora generalnego do nadzorować politykę sportową klubu.
Powrót do Paryża SGPo ponownym zapewnieniu utrzymania Valenciennes , podpisuje29 maja 20093-letni kontrakt z Paris Saint-Germain . Dlatego też zastępuje od początku 2009 - 2010 sezonie jego byłym kolegą w FC Nantes i PSG Paul Le Guen z ambicji przekazywania jego pragnienie zwycięstw. Jednak uzyskane wyniki są słabe, w połowie sezonu 2010 PSG znajduje się pośrodku tabeli, podczas gdy jego pracownicy i zarząd dążyli do miejsca w Europie.
Jednak pomimo trudności swojego zespołu, z kibicami i kontuzjami piłkarzy, wygrał Coupe de France z AS Monaco w maju 2010 roku i jednocześnie zakwalifikował się do Ligi Europy .
W sezonie 2010-2011 PSG jest uważane za jedną z drużyn grających jedną z najpiękniejszych gier w Ligue 1, w szczególności za sprawą ekstrawaganckiego Nene . Ze swojej 100 th Ligue 1 meczu trener znajdzie swój stary krąg Valenciennes do 3-1 zwycięstwo. Paryż zakończył ten sezon z 4 th miejsce w finale Mistrzostw półfinałowych w Pucharze Ligi i ósmej finału Coupe de France w Lidze Europejskiej.
Sezon 2011-2012 upłynął pod znakiem zmiany większościowego udziałowca w klubie i pojawienia się firmy Qatar Sports Investments, która przywiozła Leonardo w swoich walizkach. Kombouaré widzi przybycie bardzo dobrych graczy ( Gameiro , Sirigu , Sissoko , Ménez , Pastore , Lugano , Matuidi ...).
ten 22 grudnia 2011, dzień po zwycięstwie PSG z AS Saint-Étienne, które pozwoliło klubowi objąć prowadzenie w mistrzostwach w przerwie zimowej, Antoine Kombouaré otrzymał podziękowania od swojego klubu i zastąpiony przez Carlo Ancelottiego . Po okresie negocjacji, związanych z warunkami wyjazdu, oficjalnie opuścił stanowisko 30 grudnia 2011 r. Był wówczas konsultantem M6 podczas Euro 2012 .
Rok w Arabii Saudyjskiejten 27 czerwca 2012, Antoine Kombouaré ogłasza, że zobowiązuje się rok z saudyjskim klubem Al-Hilal FC i wyjaśnia, że dokonał tego wyboru domyślnie, z braku propozycji ze strony bardziej prestiżowego klubu. Został zwolniony 31 stycznia 2013 roku, mimo że drużyna była druga w mistrzostwach Arabii Saudyjskiej .
Powrót do Francji w RC Lensten 25 czerwca 2013 r., ogłoszono po stronie RC Lens , klubu Ligue 2 . Osiągnięto ustne porozumienie między nowymi przywódcami a Kombouaré. Jego nominację oficjalnie ogłosił 18 lipca 2013 r. Gervais Martel podczas konferencji prasowej. Celem wyznaczonym przez Hafiza Mammadova i Gervaisa Martela jest jak najszybsze znalezienie elity.
Ogłoszony jako faworyt w Ligue 2, dopiero pod koniec ostatniego dnia i zwycięstwie na boisku CA Bastia klub osiągnął swój cel, awansując do Ligue 1 , zajmując drugie miejsce.
Niestety powrót do elity idzie źle, a zobowiązania finansowe właściciela nie są dotrzymywane. Klub musi grać daleko od swoich baz, ze względu na remont stadionu Bollaert-Delelis , w związku z Euro 2016 . Pod koniec trudnego sezonu Lens skończył czerwoną latarnię i od razu schodzi do Ligue 2. Trener zachowuje swoją pozycję w latach 2015-2016, ale nie udaje mu się podnieść klubu, który nie udaje się na szóste miejsce w mistrzostwach.
Zmęczony zwlekaniem z zarządzaniem, technik postanawia nie zostać w Pas-de-Calais .
EA Guingampten 30 maja 2016 r., podpisał kontrakt na trzy lata z En avant Guingamp , gdzie zastąpił Jocelyn Gourvennec , który wyjechał trenować Girondins de Bordeaux . Pod koniec swojego pierwszego sezonu był pożądany przez AS Saint-Étienne , ale oba kluby nie doszły do porozumienia w sprawie transferu.
ten 21 sierpnia 2018 r., po dwóch sezonach przerywanych dziesiątym i dwunastym miejscem, przedłużył swój kontrakt do 2020 roku. Ostatecznie został zwolniony trzy miesiące później, podczas gdy klub zajmował ostatnie miejsce w mistrzostwach . Choć kilka dni wcześniej był wspierany przez prezesa, to decyzja trenera, by nie wracać do Guingamp ze swoją grupą po porażce w Nantes (5:0) przyspieszyłaby jego zwolnienie.
Dijon FCOten 10 stycznia 2019zastąpił Oliviera Dall'Oglio na stanowisku trenera Dijon FCO . Mimo że pozwolił klubowi pozostać w elicie po matkach, Antoine Kombouaré ogłasza swoją rezygnację 10 czerwca 2019 r.
FC Tuluzaten 14 października 2019 r.przez dwa lata zapisał się jako trener w Toulouse FC, gdzie zastąpił Alaina Casanovę . Przybywa do Tuluzy ze swoim asystentem Yvesem Bertuccim . Pierwsze zwycięstwo odniósł na ławce w Tuluzie w swoim pierwszym meczu z Lille, wygrywając 2-1.
ten 5 stycznia 2020 r.Jest ona oddalona trenerów po eliminacji w 32 th finału Coupe de France przeciwko klubu St. Pryve Saint-Hilaire FC ( Narodowej 2 ) i dziesięć porażek. Zastępuje go Denis Zanko , trener kadry rezerw. Wracając do jego zwolnienia w miesiącuLuty 2021, mówi Kombouaré: „Tam zostałem tylko dwa miesiące. W Tuluzie rozegrałem tylko dziesięć meczów, nie dali mi czasu na dokończenie pracy. "
FC Nantesten 11 lutego 2021, FC Nantes zapowiada swój przyjazd, aby zastąpić Raymond Domenech , stając się czwartym trenerem sezonu dla Kanaryjskich . Były zawodnik klubu, gdzie zadebiutował, czasem w trudnych warunkach podczas Nantes jest barragiste, w rankingu 18 th w Ligue 1 , i walczy o jej utrzymanie. Zaczął od zwycięstwa na murawie Angers SCO, ale klub nie mógł potwierdzić w kolejnych spotkaniach. Klub jednak dostaje zwycięstwo (1-2) ze względu na Parc des Princes przeciwko PSG w dniu 14 marca w 29 th dzień.
Pora roku | Klub | Mistrzostwo | Puchar narodowy | Puchar Ligue | Konkurencja (y) kontynent (y) |
Całkowity | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Podział | b | b | b | VS | b | b | |||||||
1984-1985 | FC Nantes | Dywizja 1 | 0 | 0 | - | - | - | 0 | |||||
1985-1986 | FC Nantes | Dywizja 1 | 0 | 0 | - | C3 | 0 | 0 | |||||
1986-1987 | FC Nantes | Dywizja 1 | 2 | 0 | - | C3 | 0 | 2 | |||||
1987-1988 | FC Nantes | Dywizja 1 | 1 | 0 | - | - | - | 1 | |||||
1988-1989 | FC Nantes | Dywizja 1 | 1 | 1 | - | - | - | 2 | |||||
1989-1990 | FC Nantes | Dywizja 1 | 0 | 0 | - | - | - | 0 | |||||
Suma częściowa | 4 | 1 | - | - | 0 | 5 | |||||||
1990-1991 | Tulon | Dywizja 1 | 0 | - | - | - | - | 0 | |||||
Suma częściowa | 0 | - | - | - | - | 0 | |||||||
1990-1991 | Paryż Saint Germain | Dywizja 1 | 0 | 0 | - | - | - | 0 | |||||
1991-1992 | Paryż Saint Germain | Dywizja 1 | 2 | 0 | - | - | - | 2 | |||||
1992-1993 | Paryż Saint Germain | Dywizja 1 | 0 | 2 | - | C3 | 2 | 4 | |||||
1993-1994 | Paryż Saint Germain | Dywizja 1 | 0 | - | - | C2 | 0 | 0 | |||||
1994-1995 | Paryż Saint Germain | Dywizja 1 | 1 | 0 | 1 | C1 | 0 | 2 | |||||
Suma częściowa | 3 | 2 | 1 | - | 2 | 8 | |||||||
1995-1996 | FC Sion | Superliga | 7 | - | - | C2 | 0 | 7 | |||||
sierpień 1996 | FC Sion | Superliga | 1 | - | - | C2 | 0 | 1 | |||||
Suma częściowa | 8 | - | - | - | 0 | 8 | |||||||
1996-1997 | Aberdeen FC | SPL | 3 | - | - | - | - | 3 | |||||
1997-1998 | Aberdeen FC | SPL | - | - | - | - | - | 0 | |||||
Suma częściowa | 3 | - | - | - | - | 3 | |||||||
1998-1999 | RC Paryż | Krajowy | 4 | - | - | - | - | 4 | |||||
Suma częściowa | 4 | - | - | - | - | 4 | |||||||
Razem ponad karierę | 22 | 3 | 1 | - | 2 | 28 |
Zespół | Pora roku | Podział | Zaszeregowanie | MJ | Pts | V. | NIE. | D. | BP | pne | Różn. | % V. | Puchar Francji | Puchar Ligue | Puchary Europy |
RC Strasburg | 2003-2004 | Liga 1 | 13 tys | 38 | 43 | 10 | 13 | 15 | 43 | 50 | -7 | 23,3% | 1/ 32 i fa. | 1/16 e fa. | |
RC Strasburg | 2004-2005 | Liga 1 | 11 th | 38 | 48 | 12 | 12 | 14 | 42 | 43 | -1 | 29,5% | 1/ 32 i fa. | Zwycięzca | |
Valenciennes FC | 2005-2006 | Liga 2 | Mistrz | 38 | 74 | 21 | 11 | 6 | 51 | 28 | +23 | 55,3% | 1/ 32 i fa. | 1 st runda | nie dotyczy |
Valenciennes FC | 2006-2007 | Liga 1 | 17 th | 38 | 43 | 11 | 10 | 17 | 36 | 48 | -12 | 28,9% | 1/ 8 e f. | 1/16 e fa. | nie dotyczy |
Valenciennes FC | 2007-2008 | Liga 1 | 13 tys | 38 | 45 | 12 | 9 | 17 | 42 | 40 | +2 | 31,6% | 1/ 32 i fa. | 1/4 fa. | nie dotyczy |
Valenciennes FC | 2008-2009 | Liga 1 | 12 th | 38 | 44 | 10 | 14 | 14 | 35 | 42 | -7 | 28,3% | 1/ 32 i fa. | 1/16 e fa. | nie dotyczy |
Paryż SG | 2009-2010 | Liga 1 | 13 tys | 38 | 47 | 12 | 11 | 15 | 50 | 46 | +4 | 31,6% | Zwycięzca | 1/ 8 e f. | nie dotyczy |
Paryż SG | 2010-2011 | Liga 1 | 4 th | 38 | 60 | 15 | 15 | 8 | 56 | 41 | +15 | 39,4% | Finalista | 1/ 2 e C. | C3. 1/ 8 e f. |
Paryż SG | 2011-2012 | Liga 1 | 1 st * | 19 | 40 | 12 | 4 | 3 | 31 | 17 | +14 | 63,2% | Nie rozpoczął | 1/ 8 e f. | C3. Faza grupowa |
Al-Hilal FC | 2012-2013 | D1 | 2 nd * | 19 | ? | 12 | 3 | 3 | 46 | 17 | +39 | 31,2% | nie dotyczy | ||
Obiektyw RC | 2013-2014 | Liga 2 | 2 nd | 38 | 65 | 17 | 14 | 7 | 58 | 40 | +18 | 43,7% | 1/ 4 e m. | 2 p okrągły | nie dotyczy |
Obiektyw RC | 2014-2015 | Liga 1 | 20 th | 38 | 29 | 7 | 8 | 23 | 32 | 61 | -29 | 18,4% | 1/ 32 i fa. | 1/ 16 i fa. | nie dotyczy |
Obiektyw RC | 2015-2016 | Liga 2 | 6 th | 38 | 58 | 15 | 13 | 10 | 39 | 35 | +4 | 39,5% | 7 e wieża | 1 st runda | nie dotyczy |
EA Guingamp | 2016-2017 | Liga 1 | 10 th | 38 | 50 | 14 | 8 | 16 | 46 | 53 | -7 | 36,8% | 1/ 16 i fa. | 1/ 4 e m. | nie dotyczy |
EA Guingamp | 2017-2018 | Liga 1 | 12 th | 38 | 47 | 12 | 11 | 15 | 48 | 59 | -11 | 31,6% | 1/ 16 i fa. | 1/ 16 i fa. | nie dotyczy |
EA Guingamp | 2018-2019 | Liga 1 | 20 th * | 11 | 7 | 1 | 4 | 7 | 9 | 28 | -19 | 3,5% | nie dotyczy | 1/ 16 i fa. | nie dotyczy |
Dijon FCO | 2018-2019 | Liga 1 |
18 e (zwycięzca barragiste) |
25 | 18 | 8 | 4 | 13 | 28 | 37 | -9 | 32% | 1/4 fa. | 1/ 8 e f. | nie dotyczy |
FC Tuluza | 2019-2020 | Liga 1 | 20 * | 17 | 12 | 3 | 3 | 11 | 19 | 35 | -16 | 17,6% | 1/32 | nie dotyczy | |
FC Nantes | 2020-2021 | Liga 1 | W trakcie | 16 | 24 | 7 | 3 | 6 | 26 | 18 | +8 | 46,2% | nie dotyczy |
* Wskazane pozycje to te, w których odszedł Antoine Kombouaré.
Antoine Kombouaré jest również świetnym amatorem golfa z indeksem 9,3. Był w szczególności obecny w 2012 roku na charytatywnym turnieju golfowym dla dzieci hospitalizowanych z udziałem Davida Ginoli , Jérôme'a Alonzo , Alaina Roche'a i wielu innych osobistości.
W 1999 roku pojawił się w Fort Boyard z Jean-Pierre Castaldi (gospodarz w 2000), Davidem Donadei, Julien Lorcy , Luc Sonor i Sandrine Roux .