Antropologia wizualna jest gałęzią antropologii kulturowej , stosowane w badaniach i produkcji obrazów w dziedzinie fotografii , w kinie lub, od połowy 1990 roku , w nowych mediach używanych etnografii .
Antropologia kulturowa , z antropologii fizycznej (badanie człowieka biologicznego ) jest rozwidlenie z antropologii jako nauki generalnego Man .
Pojęcie to obejmuje antropologiczne badanie reprezentacji i jej wykonywania w rytuale , spektaklu , kinie , muzeum , sztuce lub w produkcji i odbiorze środków masowego przekazu , mediów .
To wyrażenie służy do wzmocnienia idei obecności rzeczywistych widziana w obrazie jako bardziej wierny niż to, co słyszy się w słowie lub w dyskursie .
Prekursorem antropologii wizualnej był Rudolf Pöch , który podczas swoich wypraw do Afryki po raz pierwszy użył kamery kinowej , rejestrując zwyczaje Aborygenów przy tworzeniu archiwów w Niemczech. Jest także pierwszym, który zdaje sobie sprawę z wypaczeń spowodowanych samą obecnością narzędzia w zachowaniu reprezentowanych osób.
Antropologię wizualną uprawia w różnych stylach Robert Flaherty ( filmowiec , nie naukowiec , ale inspirator ruchu) Margaret Mead , Asen Balikci , Gregory Bateson - Trance and Dance in Bali (en) - artykuł w English ), Marcel Griaule , Germaine Dieterlen , Jean Rouch , ten w sposób mniej konwencjonalny rejestru, który w wielu swoich dziełach, mieszanki fikcji i dokumentu , otwierając tym samym nowe drzwi do badań antropologicznych i do nowoczesności kina. Są obrazy (nie zawsze były), gdzie prawdziwy jest przemieniony w sztuce , odsłaniając piękno z rzeczywistym .
W istocie pojęcie antropologii wizualnej, choć przeznaczone do zastosowania w ograniczonym sensie do metody naukowej , ma również zastosowanie, w sensie ogólnym, do wskazania ważnej troski człowieka: jego reprezentacji obrazu .