Ansis Epners

Ansis Epners Kluczowe dane
Narodziny 26 października 1937
Ryga , Łotwa
Narodowość łotewski
Śmierć 2 kwietnia 2003 r.
Ryga , Łotwa
Zawód dyrektor
Wybitne filmy Lielvārdes josta (1980)
Jestem Łotyszem (1990)

Ansis Epners urodził się dnia26 października 1937w Rydze i zmarł dnia2 kwietnia 2003 r.w tym samym mieście jest reżyserem , scenarzystą i producentem kina łotewskiego specjalizującego się głównie w kręceniu filmów dokumentalnych. Jest jednym z założycieli łotewskiego festiwalu filmowego Lielais Kristaps .

Biografia

Ansis Epners urodził się w rodzinie oficera. Jego ojciec został aresztowany przez Sowietów i deportowany do Norylska w Kraju Krasnojarskim w Rosji, gdzie zmarł. Ansis kształci się w szkole w Mazsalaca . Ukończył Wydział Historii i Filozofii Uniwersytetu Łotewskiego w 1962 roku, został redaktorem naczelnym Łotewskiej Telewizji Narodowej . W 1971 ukończył studia na wyższych kursach dla scenarzystów i reżyserów w Moskwie . W latach 1968-1991 kontynuował karierę w Rydze Film Studio, gdzie wyreżyserował m.in. dwa filmy dokumentalne poświęcone Siergiejowi Eisensteinowi . W 1991 roku Epners założył własną firmę produkcyjną Studija AVE .

Jego praca kinematograficzna obejmuje około sześćdziesięciu filmów, w większości krótkometrażowych, ale także kilka występów w filmach kolegów i przyjaciół: Pēdējā reportāža ( Dzidra Ritenberga , 1986), Piejūras klimats ( Rolands Kalniņš , 1974), Pieskāriens (Rostislavs Gorjajevs). , 1973). W szczególności wyreżyserował w 1978 roku dwa filmy dokumentalne poświęcone jego rodakowi Siergiejowi Eisensteinowi .

Dla telewizji Epners wykonuje kilka odcinków seriali komunikacyjnych Padomju Latvija , Māksla , Sporta apskats , Latvijas hronika , który opisuje wydarzenia ze stycznia pod tytułem Requiem January ( janvāra rekviēms 1991 Latvijas hronika n o  10/11) .

W 1993 roku przeniósł na duży ekran powieść Alberta Belsa La Cage ( Būris ), która zdobyła nagrodę Lielais Kristaps dla najlepszego filmu fabularnego. Trzy z jego dokumentów, Četri meklē miljonu (1979), Labas gribas spēles (1986) i No Everesta līdz paradīzei (1998) również otrzymają Lielais Kristaps. Od 1992 do 1995 przewodniczył Stowarzyszeniu Łotewskich Producentów Filmowych ( Latvijas kinoproducentu asociācija ).

Jego najnowszy film Dalajlama. Łotwa ( Dalai Lama. Latvija ), wyprodukowana w 2002 roku, poświęcona jest konferencji Dalajlamy Tenzina Gyatso w Skonto Arena w Rydze. W 2002 roku został oficerem Orderu Trzech Gwiazd Łotwy. W 2003 roku ukazała się jego książka podróżnicza Anša ceļa gramata . Dyrektor jest pochowany na Cmentarzu Leśnym w Rydze.

Filmografia

Uwagi i referencje

  1. (w) Peter Rollberg, Słownik historyczny kina rosyjskiego i radzieckiego , Rowman & Littlefield,2016, 890  pkt. ( ISBN  978-1-442-26842-5 , czytaj online ) , s.  575
  2. (lv) Anita Liepiņa, „  Es daru tāoēc, ka es varu!  » , Jaunā Gaita , N O  235,grudzień 2003( przeczytaj online )
  3. Guy Gauthier i Daniel Sauvaget, Dokument, kolejne kino - wyd. : Historia i tworzenie , Armand Colin,2015, 416  pkt. ( ISBN  978-2-200-61267-2 , prezentacja online )
  4. (lv) Tekla Šaitere, "  Mūžībā aizgājis Ansis Epners  " , na diena.lv ,2003(dostęp 13 marca 2015 )
  5. (lv) „  Ansis Epners.  » , Na nekropole.info (dostęp 13 marca 2015 )
  6. Guy Gauthier, Daniel Sauvaget, Dokument, kolejne kino - wyd. 5.: Historia i twórczość , Armand Colin,2015, 416  pkt. ( ISBN  9782200612672 , czytaj online )
  7. (w) Erik Barnouw (emerytowany profesor sztuk dramatycznych), dokument: A History of the Non-Fiction Film , Oxford University Press,1993, 400  pkt. ( ISBN  9780195078985 , czytaj online ) , s.  122
  8. Marcel Martin, kino sowieckie: od Chruszczowa do Gorbaczowa, 1955-1992 , WIEK CZŁOWIEKA,1993, 223  s. ( ISBN  978-2-8251-0441-5 , prezentacja online ) , s.  156
  9. (lv) „  Ansis Epners režisors, scenarzyści, producenci  ” , o Filmach na Łotwie (dostęp 13 marca 2015 r. )
  10. (lv) „  TZO domes lēmums  ” , na prezydent.lv ,2002(dostęp 10 grudnia 2016 )

Link zewnętrzny