Anoreksja

Kluczowe dane

Specjalność	Psychologia i psychiatria

Klasyfikacja i zasoby zewnętrzne

CISP - 2	T03
ICD - 10	F50.8 (psychogenny) R63.0
CIM - 9	783,0
Siatka	D000855
Lek	Δ-9-tetrahydrokannabinol i megestrol ( w )

Ostrzeżenie medyczne

Anoreksja (od starogreckiego : ἀνορεξία / Anoreksja , „brak apetytu”) jest objawem , który odpowiada utracie apetytu . Kiedy utrata apetytu jest częściowa, lepiej mówić o hiporeksji . W rzeczywistości termin ten jest bardzo często nadużywany do określenia wyłącznie jadłowstrętu psychicznego, który jest złożonym i specyficznym zaburzeniem psychopatologicznym, podczas którego nie dochodzi do utraty apetytu, lecz przeciwnie, do aktywnej walki z głodem i przyjmowaniem pokarmów. Termin ten jest również często używany, gdy dana osoba zachowuje apetyt, ale nie może jeść z powodu mdłości lub obrzydzenia do jedzenia; termin dysfagia wydaje się wówczas odpowiedni, ale jego medyczna definicja jest bardziej restrykcyjna, nawet jeśli czasami mówimy o dysfagii kapryśnej w przypadkach pochodzenia emocjonalnego. Anoreksji często towarzyszą takie mdłości z powodu wielu przyczyn wspólnych dla tych dwóch stanów. Anoreksja nie jest specyficzna dla ludzi, jest dobrze znana weterynarzom i została również wykazana w badaniach na myszach. Również anoreksja może być spowodowana zapaleniem płuc.

Anoreksja we Francji dotyczy około 1,5% populacji kobiet w wieku od 15 do 35 lat, odsetek ten odpowiada 230 000 kobiet. Widać, że mężczyźni są mniej dotknięci, około jeden mężczyzna na dziewięć kobiet, których to dotyczy. Anoreksja dotyka od najmłodszych lat 70 000 dotkniętych nią nastolatków, co odpowiada 60% - 70% anorektyków. W tym wieku młodzi ludzie kształtują kryteria piękna w odniesieniu do życia w społeczeństwie.

W medycynie

Anoreksja jest jednym z trzech objawów zmian stanu ogólnego . Jest to objaw, którego przyczyny mogą być bardzo zróżnicowane. Może to być spowodowane różnymi chorobami organicznymi, takimi jak rak, duża liczba infekcji bakteryjnych lub wirusowych, zaburzenia metaboliczne itp. Może mieć również przyczyny psychologiczne: depresję, lęk, motyw niektórych psychoz i nerwic, szok emocjonalny. Może to być również efekt niepożądany wywołany przez pewną liczbę leków lub innych produktów aktywnych: amfetaminy i substancje pokrewne, antydepresanty, antybiotyki, różne stymulanty lub odwrotnie , odstawienie niektórych innych: konopi, kortykosteroidów. Wreszcie, różne przyczyny, które są trudne do sklasyfikowania, mogą również powodować anoreksję : trening fizyczny, ostra choroba górska, pooperacyjny okres wycięcia migdałków lub adenoidektomii, hiperwitaminoza D, hiperwitaminoza A, witaminy B1, B6, B8 i niedobór cynku. Żadna z tych list nie jest wyczerpująca.

Bez względu na pochodzenie, gdy trwa zbyt długo, jest źródłem niedożywienia , prawdopodobnie powikłanego niedożywieniem , ze wszystkimi poważnymi konsekwencjami w perspektywie średnio- lub długoterminowej, nieodwracalnymi lub śmiertelnymi, jakie może to sugerować.

W psychiatrii

Anorexia nervosa różni się od innych postaci dobrowolnym charakterem pozbawienia pokarmu w celu uniknięcia przyrostu masy ciała i utraty wagi, polegającego na walce z głodem lub wchłanianiem pokarmu, bez utraty początkowego apetytu. Jest to poważna choroba, śmiertelna od 5 do 15% lub źródło nieodwracalnych następstw .

Istnieją inne anoreksje o podłożu psychologicznym: anoreksja depresyjna, lękowa, emocjonalna, a w szczególności anoreksja psychotyczna i nerwicowa, do których mogą również należeć argumenty dążące do usprawiedliwienia dobrowolnego pozbawienia jedzenia, ale bez dysmorfofobii i chęci utraty wagi .

W geriatrii

Anoreksję związaną z wiekiem opisano w 1988 roku. Dotyczy ona od 3 do 5% starszych osób mieszkających w domu.

Jest to zjawisko wieloczynnikowe:

zmniejszenie aktywności fizycznej, a tym samym potrzeb żywieniowych;
starczowzroczność , zmniejszenie liczby kubków smakowych, a co za tym idzie odczuwania smaku, a tym samym zmniejszenie przyjemności jedzenia;
pogorszenie widzenia i zapachu;
problemy z żuciem, bezzębie;
zaburzenia połykania ;
zanik żołądka zmniejszający zdolność trawienia;
spowolnienie pasażu jelitowego;
spadek sensorów cukru, związany ze spadkiem aktywności jelit i nawadniania wątroby, a tym samym zmiana w regulacji glikemii, która odgrywa rolę w odczuwaniu głodu ;
zmiany hormonalne, zwłaszcza spadek poziomu greliny na czczo i wzrost poziomu cholecystokininy ;
izolacja społeczna, ubóstwo;
skutki uboczne niektórych leków;
prawdopodobnie jest to efekt niektórych chorób, takich jak depresja , choroba Alzheimera czy zespół zapalny.

Zabiegi

Ponieważ jest to objaw, leczenie polega na zdiagnozowaniu przyczyny i leczeniu jej. Trudność jest bardzo zróżnicowana w zależności od przyczyn, zarówno na etapie diagnozy, jak i opieki. Wola pacjenta jest kluczowym elementem uzdrowienia.

Gdy anoreksja się przedłuża, konieczne może być zapewnienie opieki paliatywnej . To zależy od prostego przepisywania suplementów diety lub produktów, które są łatwe do połknięcia (na przykład, w postaci zagęszczonej cieczy spożywczych używanych w geriatrii) do podawania przez wlew lub przez zgłębnik żołądkowy, w tym na receptę. Produkty znane jako orexigenic ( chmiel lub kozieradka , glikokortykosteroidy lub progesteron ).

Uwagi i referencje