Anny z Rosji Анна | |
Portret cesarzowej Anny I ponownie po rosyjsku przez Louis Caravaque (1730). | |
Tytuł | |
---|---|
Cesarzowa Rosji | |
15 lutego 1730 - 28 października 1740 ( 10 lat, 8 miesięcy i 28 dni ) |
|
Koronacja | 28 kwietnia 1730 |
Poprzednik | Piotr II |
Następca | Ivan VI |
Biografia | |
Dynastia | Dom Romanowa |
Imię urodzenia | Anna Iwanowna |
Data urodzenia | 7 lutego 1693 |
Miejsce urodzenia | Moskwa ( Rosja ) |
Data śmierci | 28 października 1740 |
Miejsce śmierci | St.Petersburg ( Rosja ) |
Pogrzeb | Piotra i Pawła w Sankt Petersburgu |
Tata | Iwana V z Rosji |
Matka | Prascovia Saltykova |
Małżonka | Fryderyka III Williama Kettlera |
Dziedzic | Iwana Antonowicza |
Religia | Rosyjski prawosławny chrześcijanin |
Rosyjscy monarchowie | |
Anna Iwanowna , urodzony w Moskwie na 28 stycznia 1693 roku (7 lutego 1693w kalendarzu gregoriańskim ), zmarł w Petersburgu na 17 października 1740 roku (28 października 1740w kalendarzu gregoriańskim ), to cesarzowa Rosji z5 lutego 1730 w 28 października 1740.
Czwarta córka cara Iwana V i praskovii saltykovej oraz siostrzenica Piotra I er , Anna Iwanowna nie ma specjalnego wykształcenia - od kilku podstaw języka niemieckiego . W 1710 roku, gdy miała 17 lat, wyszła za mąż za księcia Kurlandii Fryderyka III Wilhelma Kettlera (1692-1711). Jej mąż zmarł nagle w następnym roku za nadużywanie „gorących napojów” . Młoda wdowa pozostaje bezdzietna i przez 19 lat przebywa w Mitau w Kurlandii. Szybko jednak znajduje pocieszenie w ramionach Pierre'a Bestoujeva (w) , który skutecznie stoi na czele księstwa. Korzystając z nieobecności Bestoujeva, zakochała się w niejakim Ernst Johann Büren , synu pana młodego ze stajni książęcej. W 1726 roku Maurice de Saxe , legitymizowany syn króla polskiego, został wybrany na księcia Kurlandii i przez chwilę obiecany Annie. Ale król, jego ojciec, włączywszy wbrew swojej woli tę prowincję do własnego królestwa, opuścił Kurlandię, wyrzekł się swojej narzeczonej i wrócił do Francji, aby złożyć swój miecz i swój wojskowy geniusz w służbie Ludwika XV .
Jeśli nie zerwał do końca z Moskwą czy Sankt Petersburgiem , to nie jest imprezą. Jego wstąpienie na tron Imperium Rosyjskiego wydaje się zatem mało prawdopodobne. Po śmierci Piotra Wielkiego w rLuty 1725Władza przypadła jego drugiej żonie, Katarzynie I re i jego ulubionemu Aleksandrowi Mienszykowowi . Po Menshikov hańby i śmierci Katarzyny I ponownie w 1727 roku, jest Peter II (grand-syn Piotra Wielkiego), który dziedziczy uprawnienia, a wraz z nim utrzymuje rodzinę Dołgorukiego, w tym córka musi poślubić nowego cesarza. Na znak powrotu do przeszłości Moskwa ponownie jest stolicą państwa rosyjskiego. Ale19 styczniaLip. /30 styczniagreg. 1730, Pierre II zmarł przedwcześnie (to znaczy przed ślubem) na ospę w wieku 14 lat. Tajnej Rady , która reprezentuje interesy wielkich arystokratycznych rodów imperium, obraduje wybrać nowego władcę.
Po śmierci Piotra II 30 stycznia 1730frakcje, utworzone przez kilka rodzin wielkiej szlachty, na czele z księciem Dmitrijem Golicynem , postanawiają ograniczyć uprawnienia przyszłego monarchy. Następnie sporządzają manifest, który ma zostać podpisany przez następcę Piotra II , i wybierają spośród przedstawicieli prawdopodobnie panującego rodu Romanowów Annę Iwanownę, siostrzenicę Piotra Wielkiego. Przede wszystkim spełnia postulaty Wysokiej Tajnej Rady : Rosja ustanawia swój pierwszy reżim konstytucyjny. Ale przybywając do Petersburga dalej10 lutego 1730, popierana przez większość arystokratów sprzeciwiających się członkom Wysokiej Rady, po prostu zrywa dokument, który jest jej przedstawiany do ratyfikacji. Niedługo potem nowa cesarzowa zostaje koronowana w Moskwie .
Jej dziesięcioletnie panowanie pozostawiło Rosjanom gorzką pamięć: bardziej germańska niż rosyjska, wyniosła, leniwa, mało interesowała się sprawami publicznymi, którymi zajmowała się sporadycznie.
W 1734 r. Ukraina została na stałe przyłączona do Imperium Rosyjskiego .
Zewnętrznie Imperium Rosyjskie rozpoczęło nową wojnę ze Wzniosłą Portą , wojnę rosyjsko-turecką w latach 1735-1739 , która doprowadziła do traktatu belgradzkiego w 1739 roku: Rosja zdobyła kilka skromnych terytoriów w zamian za liczne straty ludzkie.
the bironovchtchinaPrzez cesarzowej ulubiony , Ernst Johann von Bühren (lub Büren), posiada pełne uprawnienia. Bühren francizes swoje nazwisko w Bironie i otacza się niemieckimi ministrami i generałami, kierując się pokusą zysku. Razem inaugurują reżim terroru w Rosji, propagują donosy i destabilizują rosyjskie społeczeństwo. Okres ten nazywano bironovchtchina („bałagan Bühren”).
Anna Iwanowna nie mając dzieci, ona wyznacza sukces jej wnuk jej siostry Katarzyny , Ivan , urodzony w 1740 roku, aby Anna Leopoldowna z Meklemburgii-Schwerin i Antoine-Ulrich z Brunszwiku-Wolfenbüttel . Cierpi na poważną chorobę nerek ( kamień choroba ), zmarła28 października 1740nie bez wyznaczenia Bührena do zapewnienia regencji mniejszości Iwana VI.
Anna Iwanowna pasjonowała się zdeformowanymi i ohydnymi istotami. Zbierała krasnale i kaleki, z których każdy nosił przydomek: Beznojka (kobieta bez nóg ), Borbouchka (garbus). Sześciu z nich miało jego preferencje. Michaił Alexeevich Galitzine (ru) , szlachetnego urodzenia, był jednym z cesarzowej błazny ze względu na jej konwersji na katolicyzm . Anna Boujeninova (ru) , stary kałmucki którego przerażająca brzydota przestraszony kapłanów, był żonaty przez carycy Michaiła Alexeevich Galitzine. Wesele zorganizowała Anna Iwanowna. To była maskarada, nowożeńcy spędzili noc poślubną w lodowym pałacu zbudowanym na polecenie carycy (6 lutego 1740).