André Tiraqueau

André Tiraqueau, portret wykonany przez Jost Amman Biografia

Narodziny	1488 Fontenay-le-Comte
Śmierć	1558 Paryż
Zajęcia	Sędzia , filozof , prawnik

Tiraqueau (łac Andreas Tiraquellus), urodzony w Fontenay-le-Comte około roku 1488 , a zmarł w 1558 roku , jest francuski prawnik z XVI -tego wieku , których gospodarzem w swoim okręgu młodego uczonego mnichów François Rabelais i Pierre Lamy . Był inicjatorem kłótni kobiet .

Biografia

André Tiraqueau pracował jako sędzia rektor i generał broni w Sénéchal du Poitou w Fontenay-le-Comte. Brał czynny udział w Wieczerniku Fontenay-le-Comte, kręgu uczonych składających się głównie z prawników i wielkich humanistów, filozofów, znawców literatury antycznej, filologów, historyków i lekarzy. Tiraqueau bywał tam m.in. Pierre Lamy , Guillaume Budé i François Rabelais , z którymi się zaprzyjaźnił i który okazał mu wiele wyrazów szacunku - Trzecia Księga François Rabelais jest w dużej mierze inspirowana De legibus („ Traktatem praw ”). Tiraqueau. Utrzymywał przyjazne stosunki z Christofle de Thou , Michelem de l'Hospital i Charlesem Dumoulinem . W 1541 r. Został wezwany przez króla do parlamentu paryskiego, po tym, jak kilka lat wcześniej odmówił mu zasiadania w parlamencie Bordeaux. Jego encyklopedyczna wiedza i finezja umysłu sprawiły, że został nazwany przez Théodore de Bèze „ Varro swojego stulecia”.

Praca pisemna

Praca André Tiraqueau miała ogromne znaczenie dla rozwoju francuskiej kultury prawnej i zakończyła się dużym sukcesem. Napisał wiele traktatów, z których najsłynniejsze to De nobilitate („ Traktat szlachecki ”) i De poenis temperandis („ Traktat o złagodzeniu kar ”), traktat, w którym określono 64 przyczyny zmniejszenia kar. Wartość jego pism, inspirowanych przez autorów greckich i łacińskich ( Platona , Arystotelesa , Galena i Cycerona ), polega nie tyle na dostarczaniu nowych rozwiązań, ile na wkładzie, jaki w czasie niepokojów wniósł do reorganizacji różnych prawniczych instytucje na pograniczu prawa zwyczajowego i zwyczajowego.

Tiraqueau reaktywował Querelle des femmes, potwierdzając w swoim traktacie De legibus connubialibus ochronną rolę męża, a tym samym wyższość mężczyzny nad kobietą. Trzecia książka z Rabelais echa niektórych swoich pomysłów poprzez Panurge.

Pracuje

De legibus connubialibus et de iure mariti („ Prawa małżeństwa ”), traktowane po łacinie (1513).
- (la) De legibus connubialibus , Wenecja, Giovanni Battista Somasco,1588( czytaj online )

Różne traktaty:

De nobilitate et jure primigeniorum 1549

Cessante causa, cessat effectus ;
„ Umarli chwytają żywych ” w Jacob Kerver, Paryż 1554; o rzymskim prawie dziedziczenia.
De Jure constuti possessorii ;
L. Boves § hoc sermone de verborum significatione ;
De Poenis legum temperandis aut remittendis ;
Z Privilegiis piae causae;
Od Praescriptionibus;
W tit. De Judicio in rebus exiguis ferendo;
W tit. Res inter alios actas aliis non praejudicare .

De legibus connubialibus , wydanie z 1588 roku

Bibliografia

Didier Veillon, Le De Legibus Connubialibus autorstwa André Tiraqueau , w Études rabelaisiennes , T. XLIII, Les Grands Jours de Rabelais en Poitou. Materiały z międzynarodowego sympozjum w Poitiers,30 sierpnia -1 st wrzesień 2001, Droz, 2001 [1]
Jacques Brejon, Un jurisconsulte de la Renaissance André Tiraqueau , Paryż, Librairie du Recueil Sirey, 1937.
G. Rossi, Incunaboli della modernità. Scienza giuridica e cultura umanistica in André Tiraqueau (1488-1558), Torino, Giappichelli, 2007, s. XX-575.
André Tiraqueau, Le de poenis temperandis de Tiraqueau, 1559, wstęp, tłumaczenie i notatki André Laingui, przedmowa Jean Imbert, Paryż, Economica, 1986.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :