| Narodziny |
28 maja 1904 Rzym |
|---|---|
| Śmierć |
1 st marzec 1.968(w wieku 63 lat) Marsylia |
| Imię urodzenia | André Bourgin |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | Politechnika |
| Zajęcia | Speleolog , inżynier budownictwa |
| Różnica | Oficer Legii Honorowej |
|---|
André Bourgin , urodzony dnia28 maja 1904w Rzymie i zmarł dalej1 st marca 1968w Marsylii jest inżynierem , urzędnikiem państwowym i francuskim jaskiniowcem .
André Bourgin urodził się w Rzymie, podczas gdy jego ojciec Georges Marie Nicolas Bourgin, archiwista-paleograf, przebywał przez rok w Villa Farnese, aby badać Włochy Cavoura i Garibaldiego .
André Bourgin miał dwie siostry i brata. Jedna z jego sióstr, Marie Bourgin (1906-1955) została przyjęta jako pierwsza w dziale matematyki w 1922 roku. Jej brat był prefektem Algierii i Francji . Jego matka, Marie-Thérèse, z domu Tricheux (1881-1983) dożyła 102 lat . Jego ojciec chrzestny Georges Périnelle był księdzem.
André Bourgin przeprowadził znakomite studia w Lycée Henri-IV w Paryżu i został przyjęty na czterdziestą trzecią École polytechnique w 1924 r. W 1926 r. Ukończył osiemnastkę i wybrał corps des Pont et Chaussées : kontynuował naukę w National School. mostów i dróg . Obowiązki wojskowe wypełniał w 1927 r. W Fontainebleau następnie Koblencji (Niemcy). Został mianowany porucznikiem rezerwy.
Po zwolnieniu ze zobowiązań wojskowych został mianowany 1 st październik 1929w służbie Mostów i Dróg jako zwykły inżynier powiatu Gap . Tam odkrył zamiłowanie do gór i przyrody, aw szczególności do źródeł i jaskiń.
Ze względu na jego bardzo powściągliwy, ale bardzo wrażliwy temperament, przyjaciele nadali mu przydomek Ursus.
Zafascynowany problemami hydraulicznymi , w 1932 r. Złożył podanie w Grenoble i otrzymał przydział w służbie jako zwykły inżynier w służbie sił hydraulicznych na południowym wschodzie. Prawie cała jego kariera odbyła się wtedy w tej służbie, która później stała się " szósta dzielnica elektryczna ”.
Jednocześnie wykłada w Szkole Inżynierów Hydraulików w Grenoble . Publikuje również książkę o obliczaniu zapór, opublikowaną w języku francuskim przez Eyrollesa i przetłumaczoną na język angielski przez Pitman .
W 1938 roku ożenił się z Lucienne Guillemot (1906-1995), której rodzina pochodzi z Briançonnais . Następnie mają sześcioro dzieci, z których dwoje umiera przedwcześnie w wypadkach.
W 1939 był kapitanem mechanika rezerwy .
W 1965 roku awansował na głównego inżyniera mostów i dróg i został w Grenoble, gdzie był odpowiedzialny za inspekcję służb zewnętrznych Dyrekcji Gazu i Energii Elektrycznej na południu Francji.
Ogólnie miał niewielkie przywiązanie do majątku i dóbr materialnych.
Był dobrym fotografem i znakomitym projektantem. Wydał dwie książki o speleologii, w których ukazuje estetyczne formy podziemne.
Uprawiał wspinaczkę górską i wędkarstwo.
André Bourgin umiera w Marsylii w wyniku udaru, do którego doszło podczas jazdy na nartach w Serre Chevalier .
André Bourgin ćwiczy jaskinie ze swoimi przyjaciółmi, następnie w paryskim klubie Speleo, a następnie w sekcji Grenoble Francuskiego Klubu Alpejskiego (SGCAF). Ale nigdy w pełni nie zintegrował się z klubem.
Jego upodobania do jaskiń są wielorakie: czytanie Julesa Verne'a , zamiłowanie do wody , zamiłowanie do spokoju ...
Jego kariera jaskiniowa trwała od 1930 do 1955 roku. Jego stan fizyczny był dość przeciętny; ale ponieważ ma umiejętności organizacyjne, paryski klub Speleo zaprasza go do obozów Vercors i Dévoluy . Zakres jego działalności ogranicza się do dwóch masywów, poza bardzo krótkimi wyprawami na masyw Chartreuse i Alpy Nadmorskie . Nie był pionierem, ale przejął od Decombaza, Melliera, Flusina, braci Fonné, Martina i Martela… Zrewidował wszystkie ubytki opisane przez swoich poprzedników, często znajdował rozszerzenia i określał obiegi podziemne Vercors.
Nie prowadził księgi wycieczek, ale w jego rocznych raportach podano 24 dni zawału w 1935 r., 32 w 1936 r., 27 w 1937 r., 29 w 1938 r. Itd. Ta liczba wyjazdów jest znacząca dla czasu i świadczy o jego pasji do tej działalności.
W sumie w rocznych raportach André Bourgin wspomina się o 157 jaskiniach i odrodzeniach.
André Bourgin brał także czynny udział w filmie Marcela Ichaca Sondeur d'Abîmes , nakręconym w 1943 roku. Widzimy, jak Bourgin schodzi z wielkiego scialetu z jaskini Favot.
W Dévoluy głównymi poszukiwaniami André Bourgina były:
Najpiękniejszym „pierwszym” (eksploracją i odkryciem) był chourun Dupont, o którym szczegółowo opisał w swoim raporcie z 1937 roku.
André Bourgin prowadził liczne eksploracje masywu Vercors . Stanowisko Bourgin jest w „służbie sił hydraulicznych” i zrozumienia przełożonych pozwoliła mu przeprowadzić rekonesans w ramach swojej pracy i uzyskania pomocy innych administracji: woda i lasy , wojsko , itd.
W szczególności dotacja w wysokości 2500 franków, którą otrzymuje co roku na swoje podziemne badania w ramach swojej pracy, pozwala mu na sporządzanie corocznych raportów, które do dziś są cennym źródłem informacji.
Kilka „klasyków” Vercors zostało zbadanych przez Bourgina i zespół Spéléo-club de Paris:
Od 1941 roku to głównie jaskinie doliny Bourne odwiedzał Bourgin:
André Bourgin w znacznym stopniu przyczynił się do badań i prac, które umożliwiły lepsze zrozumienie powiązań i hydrologicznego funkcjonowania masywów, w których interweniował, w szczególności Vercors.
Bezpośrednie poszukiwania pozwoliły na odkrycie podziemnych cieków wodnych, takich jak Goule Verte , Déramats , Gour Fumant , Gournier .
Barwy uwydatniły komunikację hydrologiczną, taką jak między Déramats i Aduin, między Bourne i Fontaigneux, między strumieniem Méaudret a Czarnym Ghulem, strumieniem Vernaison i źródłami Arbois.
W szczególności starał się zrozumieć szczegółowe funkcjonowanie niektórych sieci krasowych :
Te dwie sieci prezentują obciążenia rzędu kilkuset metrów i stawiają delikatne pytania, które nie zostały jeszcze rozwiązane.
W ten sposób można było określić większość działów wodnych Vercors. Stan wiedzy zdobytej przez Bourgina został przedstawiony przez Christiane Lequatre w 1968 roku w jej pracach z zakresu studiów i badań geograficznych.
André Bourgin ostatecznie zainteresował się konkretnymi problemami hydrologii podziemnej, takimi jak:
André Bourgin został mianowany kawalerem Legii Honorowej w 1950 r., A następnie awansowany na oficera w 1960 r.
Był także oficerem szkolnictwa publicznego i rycerzem stopnia zasługi rolniczej .
André Bourgin opublikował około pięćdziesięciu raportów naukowych i badań z zakresu speleologii i hydrologii:
André Bourgin i jego zamiłowanie do fotografii można znaleźć w następujących pracach: