| Narodziny |
8 lutego 1902 Paryż ( Francja ) |
|---|---|
| Śmierć |
18 czerwca 2004 Paryż ( Francja ) |
| Pogrzeb | Cmentarz Passy |
| Imię urodzenia | Maurice Diamant-Berger |
| Pseudonimy | André-Gillois, Maurice André-Gillois |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Powieściopisarz , reżyser , scenarzysta , autor dialogów |
| Język pisania | Francuski |
| Rodzeństwo | Henri Diamant-Berger |
| Gatunek artystyczny | Powieść , kryminał , teatr |
|---|---|
| Nagrody | Nagroda Quai des Orfèvres 1958 |
|
Maurice André Gillois , urodzony dnia8 lutego 1902w Paryżu , mieście, w którym zmarł19 czerwca 2004, To francuski pisarz , reżyser , scenarzysta i dialog pisarz .
Jako pionier radia, podczas II wojny światowej był rzecznikiem generała Charlesa de Gaulle'a w Londynie .
Czasami jest uznawany za reżysera pod nazwiskiem DB Maurice .
Maurice André Gillois urodził się jako Maurice Diamantberger 8 lutego 1902w 9 th dzielnicy Paryża
Przed wojną pracował w kinie, z René Clair i jego brata Henryka , ale także w publikowaniu, z François Bernouard : redagował Jules Renard , Georges Courteline , Emile Zola . Swoje talenty ćwiczy również w radiu, jako dziennikarz i producent w Parisian Post , z Jeanem Nohainem , uczęszczając do Henri Bergson , Georges Courteline , Tristan Bernard czy Sacha Guitry .
W 1940 roku opuścił Paryż i spędził dwa lata na południu, kiedy to powstały pierwsze sieci ruchu oporu i powiązania z Brytyjczykami. Plik31 sierpnia 1942, wylatuje nocą feluką Seadog z Cannes na Gibraltar , a następnie samolotem do Londynu .
Z 17 maja 1943 w 24 września 1944, jest codziennym gospodarzem Honneur et patrie , francuskiego posterunku ruchu oporu, który stworzył Partisan Song i który co wieczór ogłaszał się: „Tutaj, w Londynie, Francuzi mówią do Francuzów”. Plik1 st czerwiec 1944, zastępuje Maurice'a Schumanna na stanowisku rzecznika generała de Gaulle'a .
Po wojnie André Gillois poświęcił się pisaniu sztuk teatralnych i powieści, a także programom telewizyjnym i radiowym. W latach pięćdziesiątych prowadził, wraz z Emmanuelem Berlem , Maurice'em Clavelem i Rogerem Stéphane , radiowy program gier Qui est-ce? W 1954 roku stworzył jedną z pierwszych francuskich gier telewizyjnych, Télé Match , z Jacquesem Antoine i Pierrem Bellemare . W 1958 roku jury, w tym Georges Simenon , przyznało mu nagrodę Quai des Orfèvres za powieść detektywistyczną 125, rue Montmartre , do której Gilles Grangier nakręciłby film .
W 1973 roku André Gillois opublikował Sekretne życie Francuzów w Londynie od 1940 do 1944 roku . W 1980 roku jego wspomnienia ukazały się pod tytułem This Century Was Two Years Old . W 2004 roku zmarł w wieku 102 lat w Paryżu19 czerwca 2004w 16 th dzielnicy (w nocy z 18 do 19). Został pochowany na cmentarzu Passy wraz z żoną zmarłą w 1978 roku.