Anémic Cinéma to cichy , czarno-biały, 7-minutowy film eksperymentalny wyreżyserowany przez Marcela Duchampa w 1926 roku . Ten krótki 35 mm przełącza obracający się dysk optyczny Duchamp zwany Rotoreliefs z sekwencjami gier słownych w języku francuskim . W samym tytule Duchamp bawi się anagramem Cinema .
W Rotoreliefs są dyskami kartonu, drukowane spiralna, stosowane na podstawach obrotowych, aby wytworzyć wrażenie objętości; ich obrót powoduje efekt wybrzuszenia i wgłębienia. Istnieje gra złudzenia optycznego: według widzów dyski są czasami widziane w zagłębieniu, czasem w reliefie. Duchamp zgłosi ten pomysł do Sądu Gospodarczego Sekwany w dniu9 maja 1935i zaprezentuje je w sierpniu tego samego roku na konkursie Lépine . Przygoda to katastrofa finansowa; Jednak niektórzy optycy uważali, że mogą być przydatne w przywracaniu trójwymiarowego widzenia u osób z jednym okiem.
Film jest serią nieruchomych ujęć: dziesięć sekwencji dysków Rotoreliefs przeplata się z dziewięcioma sekwencjami, na których kręcone są dyski, na których są zapisane gry słowne, kalambury i aliteracje w języku francuskim, ułożone w spirale:
Tytuł filmu ma kształt niedoskonałego palindromu.
Duchamp podpisuje film swojego alter ego Rrose Sélavy . Wyprodukował go we współpracy z Man Rayem i Markiem Allégretem latem 1926 roku; Kino anémic jest filmowane klatka po klatce, przy użyciu techniki rysunkowej.
Jest prezentowany w Grudzień 1926 w Fifth Avenue Theatre w Nowym Jorku, bez wywoływania żadnej szczególnej reakcji.
W Grudzień 1936, Galeria Julien Levy w Nowym Jorku oferuje pokaz filmu z filmowego kolażu Rose Hobart przez Joseph Cornell , a l'Etoile de mer przez Man Raya.