Joseph Cornell

Joseph Cornell
Narodziny 24 grudnia 1903
Nyack , Nowy Jork , Stany Zjednoczone
Śmierć 29 grudnia 1972
Nowy Jork , Nowy Jork , Stany Zjednoczone
Narodowość amerykański
Czynność Rzeźbiarz
Trening Akademia Phillipsa
Reprezentowane przez Stowarzyszenie Praw Artystów , Light Cone
Wpływem Max Ernst
Podstawowe prace

Beczka na deszcz

Bez tytułu (duże siedlisko sowy)

Perrott dla Juana Gris

Bez tytułu (zestaw słoneczny)

Kasjopeja 1

Joseph Cornell , urodzony dnia24 grudnia 1903w Nyack w Nowym Jorku i zmarł29 grudnia 1972w Nowym Jorku jest amerykańskim rzeźbiarzem , jednym z pionierów asamblażu .

Biografia

Chociaż pod wpływem Maxa Ernsta , którego kolaże wystawiano w galerii Julien Levy w 1931 roku, i surrealizmu, który odkrył , Joseph Cornell był zaciekle niezależny.

W Styczeń 1938brał udział w Międzynarodowej Wystawie Surrealizmu zorganizowanej w École des Beaux-Arts w Paryżu. Dla André Bretona Joseph Cornell „medytował nad doświadczeniem, które narusza konwencje używania przedmiotów. "

Był także twórcą filmów eksperymentalnych .

Joseph Cornell spędził większość swojego życia w Nowym Jorku, gdzie mieszkał w dzielnicy Flushing z matką i bratem Robertem, który był niepełnosprawny z porażeniem mózgowym.

Rzeźby i kolaże

Najbardziej charakterystycznymi dziełami Josepha Cornella są asamblaże tworzone ze znalezionych przedmiotów. W większości są to drewniane skrzynie ze szklanymi pokrywami, w których zgromadził zdjęcia lub różne przedmioty. Niektóre z tych pudeł, jak te z serii Medici Slot Machine , są interaktywne i zaprojektowane do manipulowania.

Podobnie jak Kurt Schwitters , Cornell potrafił tworzyć poezję z przyziemnych przedmiotów; ale szczególnie pociągały go fragmenty niegdyś cennych przedmiotów, które mógł znaleźć w antykwariatach Nowego Jorku. Jego pudła wpisują się w surrealistyczną technikę irracjonalnego zestawiania, a ich uwodzenie często wynika z nostalgii, którą emanują. Jednak Cornell nigdy nie uważał się za surrealistę, podziwiając prace takich artystów jak Max Ernst i René Magritte . Utrzymywał też kontakt z niektórymi członkami grupy surrealistycznej osiadłej w USA podczas II wojny światowej. Następnie został uznany za prekursora pop-artu i praktyki instalacji .

Oprócz złożeń w pudłach, kolaży i krótkich filmów, Cornell trzymał ponad 160 „teczek” dokumentalnych na tematy, które go interesowały iz których czerpał materiał do tworzenia swoich pudeł. Akta te dotyczyły m.in. hollywoodzkich gwiazdeczek, którym wysłał dedykowane im pudełka. Cornell interesował się również ptakami iw latach 1940-50 stworzył poświęconą im serię kolaży Aviarie .

Kino eksperymentalne

Film Rose Hobar (1936) został w całości skomponowany przez Cornella na podstawie materiału znalezionego w magazynach w New Jersey, w większości z filmu klasy B zatytułowanego East Borneo . Podczas rzadkich pokazów, które miały miejsce w tym filmie, Cornell odtwarzał płytę Nestora Amarala „ Wakacje w Brazylii” i puszczał film przez ciemnoniebieski filtr, aby nadać mu senny wygląd. Film został pokazany w Julien Levy Gallery w grudniu 1936 roku w ramach pierwszej wystawy surrealistycznej w Museum of Modern Art w Nowym Jorku. Salvador Dalí , obecny w Nowym Jorku na otwarciu w MoMA, był obecny, a film wywołał jego wściekłość, Dali oznajmił, że sam wpadł na pomysł zastosowania technik kolażu w kinie. Dali zwrócił uwagę Cornellowi, że lepiej trzymać się swoich pudełek, a ten, o nieśmiałej naturze, zrezygnował z publicznego pokazywania swoich filmów.

Retrospektywy za rok 2012 (Nowy Jork) i 2013 (Lyon) również oddają hołd temu aspektowi pracy.

Pracuje

Surrealistyczne pudełkaFilmografia

Wystawy we Francji

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. Maïten Bouisset, w „Magazyn Beaux-Arts”, nr 67, kwiecień 1989, s. 96
  2. Maïten Bouisset, op. cyt.
  3. Long Island. Ulica nazywała się Utopia Parkway. Maïten Bousset, op. cyt.
  4. Reprodukcja w magazynie Beaux-Arts nr 295, styczeń 2009, s. 114.
  5. Powielanie w Beaux Arts Magazine nr 103, lipiec-sierpień 1992, str. 101.
  6. André Breton , Le Surrealisme et la peinture , Gallimard, Paryż, 1965, s. 81.
  7. Reprodukcja w magazynie Beaux-Arts nr 67, kwiecień 1989, s. 96.

Linki zewnętrzne