Amy Dahan

Amy Dahan w 2016 roku. Biografia

Narodowość	Francuski
Szkolenie	Sorbonne Paris Nord University ( doktorat ) (do1979) Uniwersytet w Nantes ( doktorat ) (do1990)
Zajęcia	Matematyk , historyk nauki , dyrektor ds. badań w CNRS

Inne informacje

Pracował dla	Szkoła Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych (od (1998) , Szkoła Politechniczna (1988-2002) , Uniwersytet Pikardii (dount1983) , Wolny Uniwersytet Brukselski , Narodowe Centrum Badań Naukowych
Domena	Historia nauki
Kierownik	Jean Dhombres

Amy Dahan jest francuskim matematykiem i historykiem nauki , emerytowanym dyrektorem badawczym CNRS.

Biografia

Po kursie w Paris-XIII University , gdzie uzyskał 3 rd cyklu doktorat z matematyki w 1979 roku uczyła się kolejno na Uniwersytecie w Amiens (do 1983 roku), a następnie w École Polytechnique (od 1988 do 2002). W 1990 roku obroniła pracę doktorską z historii nauki i filozofii nauki na temat Augustin Louis Cauchy i Szkoły Francuskiej na Uniwersytecie w Nantes . Jest dyrektorem ds. badań w CNRS w Centre Alexandre Koyré i wykłada w Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales od 1998 roku do emerytury oraz na Wolnym Uniwersytecie Brukselskim w 2008 roku.

Zajęcia

Historia nauki

Amy Dahan prowadziła prace w bardzo różnorodnych dziedzinach: historia matematyki, dla której prowadzi ogólnodostępny kurs w swojej książce Historia matematyki: drogi i labirynty , napisanej wspólnie z Jeanne Peiffer , historia fizyki matematycznej , historia algebry oraz pojęcie grupy, badania matematyków poprzez ich teorie i ich miejsce w społeczeństwie, w szczególności Joseph-Louis Lagrange , Pierre-Simon de Laplace , Cauchy, Sophie Germain , czy Jacques-Louis Lions . Interesuje się także rolą nauki w II wojnie światowej i zimnej wojnie , przedstawianiem i obrazami naukowości , miejscem kobiet w nauce , interakcjami matematyki z innymi dyscyplinami, historią nauki. (zwłaszcza w okresie rewolucyjnym The XX th century oraz w szkołach ).

Wokół klimatu

Od początku XXI wieku jego zainteresowania skupiają się na badaniu chaosu deterministycznego i nauce o nieporządku oraz na modelowaniu. W centrum Alexandre Koyré kieruje multidyscyplinarnym zespołem zainteresowanym naukowymi, politycznymi i epistemologicznymi aspektami zmian klimatycznych. Napisała i nadzorowała publikację kilku raportów obserwacyjnych z międzynarodowych konferencji klimatycznych ( COP , Conference of Parties ), „areny klimatyczne”.

Prowadzi badania nad tym, co uważa za „schizmę rzeczywistości” między rzeczywistością niszczenia środowiska a ekspertyzą naukową, która, jej zdaniem, oddziela to, co wydaje się jej być bezruchem w zarządzaniu jednym z drugiej strony, a z drugiej masowa i nieubłagana degradacja klimatu. Wyraża również ubolewanie nad tym, co nazywa „izolacją klimatyczną”, uważając, że podczas tych corocznych konferencji kwestie zmiany klimatu są poruszane wyłącznie na szczeblu międzynarodowym, podczas gdy „decyzje dotyczące klimatu są podejmowane we wszystkich organach międzynarodowych, podczas gdy, według niej, zarządzanie zmiany klimatyczne powinny być policentryczne i realizowane na kilku poziomach.

Publikacje

Pracuje

(Z Jeanne Peiffer ) Historia matematyki. Routes et Dédales , Editions vivantes, Paryż, 1982 ( ISBN 978-2731041125 ) .
(Z Jeanem Dhombresem , C. Houzelem, Rudolfem Bkouche i Hélène Guillemot) Matematyka na przestrzeni wieków , Gauthier-Villars, Paryż, 1987.
(współred. z JL. Chabertem i K. Chemlą), Chaos i determinizm , Le Seuil, coll. „Punkty-nauka”, Paryż, 1992.
Matematyzacje: Augustin-Louis Cauchy i Szkoła Francuska , Paryż, Éditions du Choix / Blanchard, 1992, 460 s. ( ISBN 2909028100 ) .
(współred. z Bruno Belhoste i Antoine Picon), La Formation polytechnicienne, 1794-1994 , Paryż, Dunod, 1994
(współred. z Bruno Belhoste, Dominique Pestre i Antoine Picon) La France des X , Paryż, Dunod, 1995
(Współred. z U. Bottazzini) Zmiana obrazów w matematyce. Od rewolucji francuskiej do nowego tysiąclecia , Routledge, Londyn i Nowy Jork, 2001.
(współreż. z Dominique Pestre) Sciences for war, 1940-1960 , Presses de l'EHESS, Paryż, 2004.
Jacques-Louis Lions, Wybitny matematyk między badaniami naukowymi, przemysłem i polityką , La Découverte, Paryż, 2005.
(Dir.) Modele przyszłości. Zmiany klimatyczne a scenariusze gospodarcze: kwestie polityczne i gospodarcze , La Découverte, Paryż, 2007.
(ze Stefanem Aykutem) Zarządzanie klimatem? 20 lat negocjacji klimatycznych , Presses de Sciences Po, 2015, 752 s.

Artykuły i rozdziały

„Rozdzielczość równań przez rodniki i pierwsze wspomnienie Évariste Galois”, w Présence d'Évariste Galois , publikacja APMEP, 1982.
"Sophie Germain", Dla nauki ,Październik 1988.
„Lagrange, Metoda krytyczna matematyka-filozofa”, Wprowadzenie i aparat krytyczny do lekcji Lagrange'a, w: Jean Dhombres (red.), Lekcje w Szkole Normalnej roku III , t. 1 , Lekcje matematyki: Lagrange, Laplace i Monge , Dunod, Paryż, 1992.
"Lagrange, nauka klasyczna, XVI th - XVIII th century", w Critical Dictionary , wyd. M. Blay i R. Halleux, Flammarion, Paryż, 1998.
Z Dominique Pestre, „Naukowe odnowienie École polytechnique”, w Le Paris des polytechniciens. Inżynierowie w mieście (katalog wystawy), 1994.
„Laplace”, w Słowniku historii i filozofii nauki , pod reż. Dominique Lecourt, Paryż, PUF, 1999
„Matematyzacja (1780-1830)” i koordynacja wydania specjalnego „ Revue d'histoire des sciences” , XLII / 1-2, 1989
Z J.-L. Chabertem, „Poincaré, prekursor”, La Recherche , wydanie specjalne „Nauka o nieporządku”,maj 1991
„Sophie Germain”, w Scientific American , tom. 265 N O 6 grudnia 1991
„The Courant Institute, bastion matematyki stosowanej”, La Recherche , wydanie specjalne „300 lat nauki”,lipiec 1997
(dir), „Chmury czy zegary”, „Świat mniej stabilny, niż się wydaje” oraz „Jak komputer zmienia naukę”, Cahiers de science et vie ,Październik 1999
„Czy chaos zrodził naukową rewolucję? », Badania ,styczeń 2000
„Niezbędne napięcie: wiedza naukowa między uniwersalnością a lokalnością”, Alliage , wydanie specjalne „Dialog transkulturowy”,Listopad 2001.
„Teoria chaosu, rewolucja? ", La Recherche , wydanie specjalne "10 lat badań",Listopad 2002.
"Globalna zmiana klimatu. Jaki konsensus naukowy? Jakie kwestie polityczne? », Ruchy ,listopad 2004.
„Zmiana klimatu: hybrydyzacja logiki naukowej i logiki politycznej”, Science & Avenir , wydanie specjalne „Globalne ocieplenie”,Marzec 2007.
„Zmiany klimatyczne, ekspertyza między nauką a polityką”, Revue d'histoire du CNRS , 2007.
„Wzrost krajów południowych w negocjacjach klimatycznych”, wywiad z Jean-Paul Gaudillière, Mouvements ,20 listopada 2009, [ czytaj online ] .
„Między Poznaniem a Kopenhagą: reżimu klimatycznego w środku ford” Natures, nauki, społeczeństwa , n o 17, 2009.
Ze Stefanem Aykutem:
- „ Reżim klimatyczny przed i po Kopenhadze: nauka, polityka i cel dwustopniowy” ”, Natures Sciences Sociétés , tom. 19 N O 22011, s. 144-157 ( czytaj online , konsultacja 29 kwietnia 2020 r. ).
- „Od Rio 1992 do Rio 2012. Dwadzieścia lat negocjacji klimatycznych: jakie są rezultaty? Jaka rola dla Europy? Jaka przyszłość? », Raport dla Centrum Analiz Strategicznych,listopad 2012.

Uwagi i referencje

Amy Dahan, Cauchy's Algebraic Research (praca III stopnia z matematyki na Uniwersytecie Paryskim 13),1979( SUDOC 042205905 )
Amy Dahan, Aspekty matematyzacji w XIX wieku. Między ciągłą fizyką matematyczną a mechaniką molekularną. Droga AL. Cauchy (praca doktorska z fizyki pod kierunkiem Jeana Dhombresa na Uniwersytecie w Nantes),1990( SUDOC 044051611 )
Centrum Alexandre-Koyré, prezentacja wideo [1]
Stefan Cihan Aykut, Amy Dahan, „Negocjacje klimatyczne, dwadzieścia lat ślepoty? », CERISCOPE Environnement, 2014 climat -dwadzieścia-d-zaślepienie na stronie Sciences-Po lub na stronie internetowej otwartego archiwum publikacji naukowych HAL .
Sophie Chapelle, „Negocjacje w brudnym klimacie”, w Bastamag , 17 listopada 2015 online
The Shift Project zaprasza Amy Dahan, „O niepowodzeniach i możliwościach zarządzania klimatem”, 22 września 2015 wideo: en: online