Amfiteatr w Metz | |||
Miejsce budowy |
Divodurum Mediomatricorum ( Galia Belgijska ) |
||
---|---|---|---|
Data budowy | I st century | ||
Pod panowaniem | Augusta lub Wespazjana | ||
Wymiary zewnętrzne | 148 m * 124 m * 35 m | ||
Wymiary areny | 65 m * 41 m | ||
Pojemność | 25 000 miejsc ( * ) | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 49 ° 06 ′ 32 ″ na północ, 6 ° 10 ′ 49 ″ na wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Metz
| |||
Lista rzymskich amfiteatrów | |||
Amfiteatr Metz , powiedział: „ wielki amfiteatr ” jest zbudowany wokół końca I st wieku lub pierwszej połowie II th century w bazylikach miasta Divodurum Medimatricorum w belgijskim Galii , dziś dzielnica Sablon do Metz (i przyszłej nowej dzielnicy Amfiteatr ). Był to jeden z największych amfiteatrów zbudowanych w rzymskiej Galii i jeden z dziesięciu największych amfiteatrów zbudowanych przez Rzymian.
Budynek zabaw rozciągał się od starej stacji Metz-Marchandises do obecnego przejścia Amfiteatru.
Budynek miał 148 metrów długości, 124 metry szerokości i 35 metrów wysokości. Arena jest konstrukcją podobna do aren Werony ; miał 65 metrów osi głównej i 41 metrów osi mniejszej. Według pozostałości ogrodzenia i murów znalezionych w 1902 roku, budynek miał 76 łuków i serię 50 stopni. Miał trzy kondygnacje z nałożonymi arkadami, a elewacja miała wysokość około trzydziestu metrów. Szacuje się, że miał około 25 000 miejsc.
Niemieckie wykopaliska z lat 1902-1903 wykazały, że jego wzniesienie zachowało się do 3,50 m w centrum areny.
Legenda przypisuje zaszczyt jej budowy trojańskiemu rycerzowi o imieniu Arenus. John Squire przypisuje swój fundament i jego otwarcie do cesarza Augusta siebie, ale dowody wskazują, że był pod panowaniem cesarza Wespazjana przez elementy 21 th legion .
Na rozkaz Végésoniusa, sędziego mediomatrixa, który uzyskał upoważnienie do zlatynizowania jego nazwiska, możemy oszacować na 6000 żołnierzy tego legionu liczbę centurionów, żołnierzy, żołnierzy i pomocników, którzy zostali przydzieleni do wydobywania kamieni., Zwany " duże białe oolity ”z kamieniołomów Norroy , niedaleko Pont-à-Mousson , które zostały również wykorzystane do budowy akweduktu Gorze w Metz .
Budynek jest wykorzystywany do gier do III th wieku. Następnie tradycja mówi, że okupacja tego obszaru jest utrzymana: pierwszy biskup Metzu , Saint Clément , buduje oratorium poświęcone świętemu Piotrowi: Saint-Pierre-aux-Arènes. Tradycja ta jest potwierdzona przez Pawła Deacon , mnich i historyk VIII th wieku i odkrycia w 1902 niemieckich wyrobiskach wczesnych chrześcijańskich epitafiów z V th wieku.
Około piętnastu metrów na południe od amfiteatru odkryto bardzo szeroki i głęboki rów, zapewne obronny, przebiegający wzdłuż krzywizny budynku i którego datowanie jest wciąż nieprecyzyjne. Jego wypełnienie dostarczyło wielu wyrzeźbionych wapiennych bloków z amfiteatru i dużej ilości materiału archeologicznego.
Przedmieście rozwinęła się wokół amfiteatru z II TH w VI th wieku. Wykopaliska parkingu stacyjnego z 1995 roku wykazały ciągłość na północ między centrum miasta a amfiteatrem. Na południu Sablon przecinały dwie główne drogi, w tym trasa Meurthe, która biegnie lewym brzegiem Seille do amfiteatru, prawdopodobnie na trasie obecnej alei André-Malraux. Ta oś nadal biegnie wzdłuż rue Vauban, gdzie została rozpoznana w 1995 roku.
Amfiteatr był stopniowo niszczony przez grabież kamieni, które bez wątpienia były używane do budowy rzymskiego muru i różnych innych budynków w mieście. Budowa pierwszej ściany murów miejskich pod koniec III E lub IV TH liści wieku niestacjonarnym amfiteatrze bez zabicie dotychczas porzucenia resztek dzielnicy IV th century zestaw dowody są wewnątrz i na zewnątrz budynku.
Obszar zmienia wygląd na koniec III -go wieku. Tor nadal funkcjonuje, ale budynki są rozbierane, a materiały budowlane odzyskiwane. Niektóre pochówki są instalowane bez tworzenia prawdziwej nekropolii. Dzielnica amfiteatralna pełni ważną funkcję grobową, podobnie jak duża część Sablonu.
Amfiteatr pozostaje zalążkiem życia poza murami miasta. Od V th century są wyryte liczne i imponujące doły wysypisk szczególnie bogaty w różne materiały: szkło zdobione, tkania narzędzia, garnki czasami wyposażone motywów chrześcijańskich, odpady metalurgiczne (żużel i pieców fragmentach), komunikaty wołowina, pracował jelenie rogi i delikatnie zdobione kości grzebienie (zastawa stołowa), metalowe przedmioty. Te różne elementy sugerują bliskość zróżnicowanej dzielnicy rzemieślniczej.
Tylko ślady widzialnego zajęcie po VI p wieku odpowiadają uprawy całej strony, w wyniku zasilania kompostu i rozwoju około 80 cm o grubości warstwy w ciemności, „czarna ziemia”. Co więcej, wraz z oddalaniem się od amfiteatru gęstość szczątków wydaje się zmniejszać. W następnych stuleciach granice miejskie Metz rozszerzały się, czasami integrując pola uprawne. Te średniowieczne mury obronne zajmują te ograniczenia poprzez zwiększenie gęstości siedliska intra-muros.
W 1300 roku amfiteatr pojawia się na pieczęci opactwa Saint-Clément . W 1610 roku ruiny nadal mają ponad 50 kolumn. Grawerowanie przez Chastillon od 1614 przedstawia budynek w ruinie, a także plan z 1736 r.
Z Marzec 2006Do 2007 r. wykopaliska prowadzone podczas budowy parkingu pod placem przyszłego centrum Pompidou-Metz i prowadzone przez firmę Inrap ujawniły historię wyjątkowej starożytnej dzielnicy sąsiadującej z amfiteatrem. Wcześniej amfiteatr zawsze był przedstawiany jako odizolowany od murów miejskich i nekropolii Sablon. Wyniki wykopalisk nie pozwalają na ustalenie związku między tymi szczątkami a hipotetycznym ponownym zajęciem amfiteatru przez św. Klemensa. Piotra w Arenas pojawia się w tekstach z VIII -go wieku. Otaczająca miasto zdaje się nie zostawili dowody archeologiczne całym średniowieczu - w VI th do XII th wieku - i obecność Kościoła i nekropolia jest potwierdzone w XII th wieku. Te przedmieścia, poza fortyfikacjami miasta, zostały zniszczone podczas oblężenia Metz w 1444 roku .
Obszar ten jest dedykowany do zadań wojskowych po oblężeniu 1552 i aż do początku XX th wieku. W 1737 Cormontaigne zbudował redutę z Seille, silnego bastionu w przedniej części fortyfikacji miasta , na terenie amfiteatru, który jest następnie poddawany wstępnej oznakowania uwagę twórców identyfikacji XVIII -tego wieku. Powołanie powiatu pozostanie wojskowe do czasu budowy stacji towarowej w 1900 roku. Fundamenty amfiteatru na nowo ujawniły się podczas wykopalisk z lat 1902-1903 przy okazji budowy nowej stacji Metz oraz stacja Metz-Marchandises . Niektóre elementy ekshumowane są następnie eksponowane w muzeach Metz .
Na początku XXI th wieku urbanizacji „nowej” terenie amfiteatru , a jednym z głównych projektów Metz Métropole Wspólnoty Miejskiej .