| Tytuł oryginalny | Amerika |
|---|---|
| Uprzejmy |
Dramat akcji |
| kreacja | Donald krzywi się |
| Produkcja |
John Lugar (koproducent) Richard L. O'Connor (producent) Donald Wrye (producent wykonawczy) |
| Główni aktorzy |
Kris Kristofferson Robert Urich Wendy Hughes Sam Neill Cindy Pickett Dorian Harewood Armin Mueller-Stahl Richard Bradford Ivan Dixon Marcel Hillaire Ford Rainey Graham Beckel Reiner Schöne Mariel Hemingway Christine Lahti |
| Muzyka | Bazylia Poledouris |
| Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
| Oryginalny łańcuszek | ABC |
| Nb. sezonów | 1 |
| Nb. odcinki | 4 |
| Trwanie | 870 minut |
| Zróżn. oryginał | 15 lutego 1987 - 22 lutego 1987 |
Amerika - co sugeruje nazwę zrusyfikowana w USA - to miniserial uchronowy na antenie amerykańskiej15 lutego 1987 w 22 lutego 1987na ABC . Miniserial zainspirował nowelizację zatytułowaną Amerika: The Triumph of the American Spirit . W Ameryce występują Kris Kristofferson , Mariel Hemingway , Sam Neill , Robert Urich , a następnie 17-letnia Lara Flynn Boyle w jej pierwszej głównej roli. Amerika przedstawia życie w Stanach Zjednoczonych po bezkrwawym zamachu stanu zaaranżowanym przez Związek Radziecki. Nie chcąc opisać faktyczne przejęcie Brandon Stoddard prezes ABC Entertainment postanowił rozpocząć historię dziesięć lat po przewrocie , z naciskiem na zdemoralizowanej Amerykanów po dekadzie radzieckiego podboju. Celem, jak później wyjaśnił, było przedstawienie amerykańskiego ducha w takich warunkach, a nie opowiadanie historii przejęcia władzy przez Sowietów.
Opisywany w materiałach promocyjnych jako „najbardziej ambitny amerykański miniserial, jaki kiedykolwiek powstał”, Amerika trwa ponad 14 godzin (łącznie z reklamami) i jest emitowany przez siedem wieczorów (od15 lutego 1987). Kosztowałoby to czterdzieści milionów dolarów . Miniserialu został nakręcony w Złotej Podkowy w południowo-zachodniej prowincji Ontario , w kanadyjskich miastach w Toronto , Londynie i Hamilton, jak również różnych miejscach w USA, w stanie Nebraska , w tym małym mieście Tecumseh. , Przemianowany na „ Milford ”, w seria. Donald Wrye był producentem wykonawczym, reżyserem i scenarzystą filmu Amerika . Kompozytor Basil Poledouris nagrał muzykę do miniserialu z Hollywood Symphony Orchestra i skomponował około ośmiu godzin muzyki - odpowiednik czterech filmów fabularnych.
We Francji miniserial był emitowany z 1 st październik 1987w telewizji La Cinq .
Amerika ma pośredni związek z innym ważnym filmem ABC, filmem telewizyjnym The Day After , który został wyemitowany w 1983 roku, który niektórzy krytycy uznali za zbyt pacyfistyczny, ponieważ przedstawiał doktrynę odstraszania nuklearnego jako niepotrzebną. Stoddard cytowany artykuł w Los Angeles Herald-Examiner przez Ben Stein , rzecznik Richard Nixon , który ukazał się kilka tygodni przed dzień po antenie. Stein pisze w szczególności:
„... odkąd moi drodzy przyjaciele z ABC-TV nakręcili film telewizyjny, który trafnie opisuje terror ataku nuklearnego na Amerykę, może powinni rozważyć coś innego”. Może mogliby nakręcić film telewizyjny pokazujący, dlaczego ludzie w Ameryce są tak strasznie narażeni. Mogliby nakręcić film o tym, jak wyglądałoby życie w Ameryce, gdybyśmy żyli pod rządami sowieckimi.
Idea filmu: film miałby nosić tytuł „Czerwona Ameryka”. Opowiadałby o kilku dniach lub tygodniach z życia kilku amerykańskich rodzin po aneksji Ameryki przez Związek Radziecki. "
Stoddard przyznał, że uwagi Steina były dla niego inspiracją dla miniserialu. Stein otrzymał ukłon od ABC za pomysł Ameriki, ale nie był zaangażowany w jego produkcję. Pierwotnie planowany jako czterogodzinny film telewizyjny zatytułowany „Topeka, Kansas, ZSRR”, projekt został rozszerzony na miniserial.
Fabuła Ameriki podąża przede wszystkim za trzema przywódcami politycznymi.
Oprócz Ballarda główne postacie kobiece to żona Petera Bradforda, Amanda (grana przez Cindy Pickett), była żona Devina Milforda, Marion (grana przez Wendy Hughes), ale przede wszystkim siostra Devina, Alethea (grana przez Christine Lahti ), która początkowo grała jako prostytutka miejscowego wodza okupacyjnego. „Alethea jest centrum” - zauważył Donald Wrye; „Jest metaforą Ameryki - i to nie tylko fonetycznie. I to ona odkrywa w serialu swój zmysł moralny ”. Lara Flynn Boyle zagrała nastoletnią córkę Bradforda, Jackie.
Ludzki dramat tych postaci krzyżuje się z sowieckimi intrygami politycznymi mającymi na celu rozbicie Ameryki. Bradford, pragmatyk, konfrontuje się z Milfordem, idealistą; Żona Bradforda, była dziewczyna Milforda, odkrywa, że po jego zwolnieniu z obozu nadal darzy go uczuciami; Denisov czyni z byłej żony Milforda potężnego sędziego (i kochankę generała Samanowa), który będzie zastępcą Bradforda i asystentem w Heartland; a poczucie amerykańskiej dumy, które ostatecznie odzyskuje Kimberly, ostatecznie wpływa na jej związek z Denisovem.
Pod koniec lat 80., kiedy upadek Związku Radzieckiego mógł spowodować przegranie zimnej wojny , radzieckie przywództwo podjęło desperacką próbę reorganizacji globalnej równowagi sił. Detonuje cztery potężne bronie termojądrowe w jonosferze nad Stanami Zjednoczonymi. Powstały impuls elektromagnetyczny (lub EMP) niszczy narodową komunikację i systemy komputerowe, uszkadzając amerykańską sieć elektroenergetyczną, wpływając na cały sprzęt komputerowy, podobnie jak w przypadku najnowszych modeli samochodów. Ponieważ międzykontynentalne pociski balistyczne nie działają, a Narodowe Dowództwo nie jest w stanie porozumieć się z siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych za granicą lub z ich zagranicznymi sojusznikami w Europie Zachodniej w celu przeprowadzenia kontrataku, Ameryka jest zmuszona „zaakceptować warunki kapitulacji Sowietów”. Stany Zjednoczone szybko znalazły się pod sowiecką okupacją wojskową pod dowództwem rosyjskiego generała Petyi Samanowa. Prezydent amerykański i Kongres Stanów Zjednoczonych stają się zwykłymi figuranci dla sowieckich urzędników w Kremla , który następnie rozpocząć ich na ucisk ludu Stanów Zjednoczonych .
Powyższe wydarzenia są sugerowane w miniserialach, nigdy bezpośrednio nie wyjaśnione. Opis pochodzi z nowelizacji miniserialu Amerika: The Triumph of the American Spirit Brauny E. Pounsa i Donalda Wrye'a (Pocket Books, 1987) i jest oparty na scenariuszu Wrye'a. Łączność między obszarami administracyjnymi została przerwana, a uszkodzenia sieci elektrycznej spowodowane atakiem EMP nigdy nie zostały w pełni naprawione.
Dziesięć lat po jego klęsce amerykańska ziemia jest okupowana przez siły pokojowe ONZ : Grupę Służb Specjalnych ( UNSSU ), składającą się głównie z sił z bloku wschodniego . UNSSU w Milford jest pod dowództwem wschodnioniemieckiego oficera majora Helmuta Gurtmana (granego przez Reinera Schöne). Od czasu do czasu oddziały UNSSU biorą udział w niszczycielskich połączonych ćwiczeniach uzbrojenia, celowo zastraszając miejscową ludność.
Amerykanie, którzy angażują się w bunt, są pozbawiani swoich praw i wysyłani do obozów dla uchodźców, gdzie są przeklinani przez Sowietów i ich współobywateli. Jakiekolwiek stowarzyszanie się, a nawet komunikowanie się z wygnańcami jest surowo wzbronione, niemniej niektórzy ryzykują swoją wolność, oferując im pomoc humanitarną. Narzucono kwoty produkcyjne i racjonowano żywność, a nadwyżki wysyłano do Związku Radzieckiego.
W tym kontekście Bradford dochodzi do władzy jako gubernator generalny Heartlandu . Współpracownik, ma nadzieję zreformować sowiecką okupację wnętrza z ideałami starej Ameryki. Milford zostaje zwolniony z obozu jenieckiego, mając nadzieję na ponowne połączenie się ze swoimi dziećmi i udział w walce o zakończenie okupacji i przywrócenie Ameryki do przeszłości. Denisow ma nadzieję „ocalić jak najwięcej” pozostałości starej Ameryki, wiedząc, że Stany Zjednoczone będą musiały przestać istnieć jako naród, aby uspokoić sowieckie przywództwo.
Okupacyjni przywódcy radzieccy borykają się z podwójnym problemem utrzymania pokojowej Ameryki, jednocześnie przekonując Biuro Polityczne, że ich obawy o zrewitalizowaną Amerykę są bezpodstawne, ponieważ ten kraj nie może już stanowić zagrożenia. Biuro Polityczne nie jest przekonane, a nawet rozważa możliwość zdetonowania broni jądrowej w trzech nieokreślonych amerykańskich miastach, w tym w Waszyngtonie , jako ostrzeżenie dla narodu amerykańskiego i świata. Samanow i Denisow, którzy obaj chcą radzieckiej kontroli nad Stanami Zjednoczonymi z ludzką twarzą, są przerażeni tym pomysłem.
Kosztem znacznego ryzyka osobistego Samanow ostatecznie przekonał sowieckie kierownictwo do przyjęcia planu pośredniego odrzucającego możliwość nuklearną. Zgodnie z tym planem Stany Zjednoczone zostaną podzielone na „ państwa klienckie ”, takie jak Heartland . Kompromisowy plan przewiduje również, że członkowie Kongresu Stanów Zjednoczonych zostaną straceni, jeśli odmówią rozwiązania rządu federalnego i sprawnego rozproszenia się. Po tym, jak Samanow poprosił pod koniec swojego przemówienia do zgromadzonego Kongresu o rozwiązanie legislatury i rządu Stanów Zjednoczonych, wszyscy członkowie jednogłośnie odmówili. Następnie Samanov opuszcza Izbę Reprezentantów, a jego ludzie zaczynają strzelać do prawodawców. W zamachu zginęli wszyscy członkowie Kongresu Stanów Zjednoczonych, w tym przewodniczący Izby Reprezentantów i wiceprezydent . Budynek Kapitolu i dzieła sztuki w jego rotundzie zostają zniszczone w wyniku ataku terrorystycznego. Po sukcesie operacji Samanov identyfikuje szkody i ofiary Kongresu. Samanow następnie siedzi w komorze i popełnia samobójstwo. Nie wiemy, co się stanie z prezydentem.
W ostatnim odcinku miniserialu Heartland jest na skraju secesji, wraz z innymi regionami gotowymi pójść w ich ślady w następnych dniach, co w głowach wszystkich jest. Ujawni katastrofę. Zamiast tego żołnierze Heartlandu i lokalna milicja atakują lokalną brygadę UNSSU. Mówi się o drugiej rewolucji amerykańskiej, która mogłaby zniweczyć plany Związku Radzieckiego dotyczące rozbicia Stanów Zjednoczonych. Miniserial kończy się jednak pesymistycznym akcentem: Devin Milford zostaje zastrzelony, gdy wygłasza ogólnokrajowe oświadczenie wzywające Amerykanów do przeciwstawienia się rozpadowi ich kraju, wzywając do zbrojnej rewolty. Milford odszedł, nadzieja na przywrócenie Stanów Zjednoczonych Ameryki poprzez opór jest martwa. Chociaż istnieje nadzieja, że duch Ameryki przetrwa w sercach i umysłach niektórych, ostatecznie wydaje się, że radziecki plan zakończenia Stanów Zjednoczonych zaczyna się urzeczywistniać.
Niektóre źródła twierdziły, że finał miniserialu został celowo pozostawiony w zawieszeniu, aby umożliwić cotygodniowy serial telewizyjny, ale nie doszedł do skutku.
W tym fikcyjnym scenariuszu Kongres USA podzielił Stany Zjednoczone na kilka „stref administracyjnych” w 1988 roku, rok po przejęciu władzy przez Sowietów. Obszary te mają stać się oddzielnymi narodami, zjednoczonymi w nową Unię Północnoamerykańską. Mapa na ekranie pokazuje te obszary administracyjne:
Oprócz tych terytoriów, Waszyngton stanowi swój własny krajowy okręg administracyjny, a Południowa Floryda nazywana jest „ Strefą Kosmiczną ”. Jest też aluzja do trzech „miast międzynarodowych”, w tym San Francisco. Michigan jest podzielony na dwa regiony administracyjne, przy czym dolny półwysep Michigan należy do Ameritech , a górny do regionu północno-środkowego . Wspomniano, że Alaska nigdy nie została spacyfikowana, co wymaga ciągłego zaangażowania wojsk radzieckich, a obszary zbrojnego oporu można znaleźć w Górach Skalistych i Zachodniej Wirginii. Nie ma żadnej wzmianki o tym, co stało się na Hawajach lub na terytoriach amerykańskich, takich jak Puerto Rico, Guam czy nawet Samoa Amerykańskie.
„Rust Belt” (przypuszczalnie Ameritech ) ma swoje własne problemy: większość swojej zaawansowanej technologii i wyposażenia fabrycznego został usunięty na początku okupacji i wysłane do Związku Radzieckiego. Region boryka się z szalejącym bezrobociem na poziomie 50%, a jego mieszkańcom nie wolno wyjeżdżać, z wyjątkiem wolontariatu fabrycznego w Związku Radzieckim, z którego jeszcze nikt nie wrócił.
Podróżowanie i komunikacja między różnymi obszarami jest poważnie ograniczona, co jest zgodne ze strategią podziału i rządy przewidzianą w sowieckim planie okupacyjnym.
Zarówno powieść, jak i miniserial sugerują, że Związek Radziecki podbił inne kraje po zamachu stanu w Stanach Zjednoczonych (przypuszczalnie na przykład, że EMP, które obezwładniło amerykańską technologię, sparaliżowałby również Kanadę i Meksyk , niewielka liczba mówi, że on i jego żona uciekli z Niemiec Wschodnich do Stanów Zjednoczonych i zwraca uwagę, że „ziemia obiecana [okazała się] jeszcze gorsza niż to, co zostawili”. Denisow w pewnym momencie wskazuje również, że „kontrolujemy większość świata”.
W tym nowym świecie, Fidel Castro rządzi, co obecnie nazywa się „Wielki Kuba ”, obejmując większość z Karaibów i Ameryki Łacińskiej, a chiński obszar z Mandżurii został wchłonięty przez ZSRR. Polityk imieniem Mbele stoi na czele „Socjalistycznej Republiki Południowej Afryki”, Barghout jest liderem „Irakistanu” (obejmującego dzisiejszy Bliski Wschód ), a Europa Wschodnia jest w złym stanie. Czasami jednak sugeruje się, że życie toczy się mniej więcej normalnie w Europie Zachodniej .
Flaga okupacji to bladoniebieska flaga ONZ ze skrzyżowanymi flagami amerykańskimi i radzieckimi nałożonymi po bokach. Flaga amerykańska jest pokazana bez gwiazd i ta flaga jest wywieszana podczas ceremonii „Tygodnia Lincolna”. Stara flaga amerykańska jest zakazana, chociaż w jednej ze scen widać grupę weteranów idących z nią do góry nogami, co jest sygnałem o niebezpieczeństwie . Amerykański hymn narodowy „ The Star-Spangled Banner ” jest również zabroniony, co nie przeszkadza grupie obywateli w śpiewaniu go (wahając się przy pierwszych nutach) po paradzie Lincoln Week. ”.
Do propagandy włączono Abrahama Lincolna, Karola Marksa i Lenina . Jedną z charakterystycznych scen w filmie jest dwudziestominutowy, pozbawiony dialogów portret obchodów „Tygodnia Lincolna” (święta państwowego zastępującego 4 lipca ), z czerwonymi transparentami przedstawiającymi zarówno Lincolna, jak i Lenina, który prawdopodobnie miał uderzyć widzów. czasu.
Nowa przysięga wierności zostaje złożona przez „zrehabilitowanych” więźniów politycznych po ich uwolnieniu z amerykańskich gułagów . Przysięga głosi: „Ślubuję lojalność i wierność fladze Narodów Zjednoczonych, wspólnoty amerykańskiej i radzieckiej świata oraz zasadzie, którą ona reprezentuje - narodu, niepodzielnego od innych na tej Ziemi, zjednoczonego w pokoju i sprawiedliwości dla wszystkich. " Podczas gdy więźniowie są informowani, że mogą odmówić złożenia tej obietnicy, sposób składania przysięgi wskazuje na coś innego.
Amerika krytykuje społeczeństwo amerykańskie w latach 80., sugerując, że apatia i niechęć wielu obywateli do obrony wolności sprawiły, że radzieckie przejęcie władzy było dość łatwe. W pewnym momencie wybitny radziecki urzędnik zauważa, że ich plany podboju Stanów Zjednoczonych spełniły się poza ich najśmielszymi marzeniami, ponieważ gdy naród został pokonany, Amerykanie zwrócili się przeciwko sobie. dawny dobrobyt. „[Sowiecki zamach stanu] zadziałał, ponieważ straciliście swój kraj, zanim jeszcze tu dotarliśmy” - mówi radziecki przywódca. „Miałeś wolność polityczną, ale straciłeś pasję… Jak mogliśmy nie wygrać? "
Pierwsze dwie audycje Ameriki uzyskały dobre oceny, ale oglądalność następnie spadła, a miniserial osiągnął średnio 19%, czyli 29% udziału w rynku gospodarstw domowych w amerykańskiej telewizji. Porównaj z szacunkami 46/62 dla The Day After . „Nie był to tak duży sukces, na jaki liczyli jego fani” - powiedział Ted Koppel - „ale to też nie była katastrofa. „ Ameryka to drugi najwyżej oceniany sezon telewizyjny w USA w miniserialu od 1986 do 1987 roku.
Chociaż reklamodawcom obiecywano 35% udziału w rynku, Stoddard był zadowolony z osiągnięć Ameriki , mówiąc, że miniserial obejrzało 100 milionów ludzi - dobrodziejstwo pod względem widowni dla ABC. , Zajmującej wówczas trzecie miejsce w trzech głównych sieciach.
Ameryka otrzymała mieszane recenzje pod koniec swojej transmisji i wywołała kontrowersje. Niektórzy krytycy argumentowali, że serial zaszkodziłby stosunkom między Stanami Zjednoczonymi a ZSRR, a rzecznik ONZ protestował przeciwko wizerunkowi organizacji jako siły, z którą należy się liczyć. Niektórzy konserwatyści uważali, że przemoc sowiecka została znacznie bagatelizowana, podczas gdy wielu liberałów postrzegało serial jako paranoiczny wyraz skrajnie prawicowych idei .
Związek Radziecki zagroził zamknięciem moskiewskiego biura ABC News , co tylko wzmocniło determinację kanału ABC . „Będziemy pokazywać ten film, deszcz, krew lub koński nawóz” - powiedział prezes ABC John B. Sias, ponieważ oczekujący na premierę serial wywołał więcej kontrowersji niż jakikolwiek inny program w historii kanału, w tym The Day After .
Emisję programu poprzedziło specjalne wydanie ABC dotyczące kontrowersji ( Storm Over Amerika ), a następnie panel dyskusyjny ABC News , panel moderowany przez Teda Koppela z udziałem Brandona Stoddarda, Donalda Wrye i innych. kwestie oraz pytania i komentarze.
Podsumowując amerykański sezon telewizyjny 1986-1987, TV Guide nazwał go „najnudniejszym miniserialem dekady”, dodając, że „ Ameryka próbowała trzymać Amerykę jako zakładnika przez siedem nudnych wieczorów (i zaskakująco nudnych 14,5 godziny), przywołując niewyraźna wizja radzieckiej okupacji Stanów Zjednoczonych. "
Ameryka nigdy nie było retransmitowane w amerykańskiej telewizji od czasu jej 1 st transmisji na kanale ABC . Zestaw kaset VHS składający się z całej mini-serii został wyprodukowany przez Anchor Bay Entertainment w 1995 roku, ale nie istnieje żadna wersja DVD. Niektóre utwory ze ścieżki dźwiękowej Basil Poledouris zostały wydane na płycie CD przez wytwórnię Prometheus Records w 2004 roku (w limitowanej edycji 3000 kopii). Powieść jest szeroko dostępna w antykwariatach i na aukcjach internetowych.
W Luty 1987, miniserial został sparodiowany przez NBC Saturday Night Live jako „Amerida”: Stany Zjednoczone zostały sprzedane Kanadzie przez Ronalda Reagana. Wayne Gretzky grał premiera Ameridy. Amerykański bohater (grany przez kanadyjskiego aktora Phila Hartmana ) tęskni za krajem, „w którym pieniądze nie mają wszystkich kolorów tęczy” i „można przeliterować słowa takie jak kolor i smak bez„ u ”. Flaga "Amerida" była flagą Stanów Zjednoczonych, której gwiazdy zostały zastąpione białymi liśćmi klonu.
Canadian Radio satyryczny spektakl Double Exposure parodiował serię w skeczu pt Kanada z K , w której „Joe Klark z K” ratuje naród z „tow Ed . ”