|
Zastępca drugiej dzielnicy Sekwany | |
|---|---|
| 7 stycznia 1963 -2 kwietnia 1967 | |
|
Wiceprzewodniczący Rady Miasta Paryża | |
| 1951-1952 | |
| Radny Generalny Sekwany | |
| 1947-1953 |
| Narodziny |
5 czerwca 1905 Angers ( Maine-et-Loire ) |
|---|---|
| Śmierć |
13 sierpnia 1972 Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
Saumur Cavalry School National School of Overseas France |
| Zajęcia | Polityk , żołnierz, administrator kolonialny |
| Pokrewieństwo | Amédée Brousset ( d ) (dziadek) |
| Partie polityczne |
Zlot Ludu Francuskiego na rzecz Nowej Republiki |
|---|---|
| Uzbrojony | Wolne siły francuskie |
| Stopień wojskowy | Podpułkownik |
| Konflikt | Druga wojna światowa |
| Nagrody |
Amédée Brousset (5 czerwca 1905w Angers -13 sierpnia 1972w Paryżu ) jest oficerem, administratorem kolonialnym i politykiem Francuzem , posłem drugiej dzielnicy Paryża w latach 1963-1967. Jest towarzyszem wyzwolenia .
Z rodziny bankierów osiadłych między Angers i Nantes , rodzicem Hervé Le Boterfa , Amédée Emmanuel Alexandre Brousset ukończył studia średnie w Lycée David-d'Angers , zanim wstąpił do School of Commerce and Representation of Paris oraz w École de cavalerie de Saumur (klasa z 1926 r.) i uczęszczać na kursy jako audytor studencki w École Nationale de la France d'Outre-Mer .
Włączając administrację kolonialną w 1928 r., W 1936 r. Objął urząd gubernatora generalnego francuskiej Afryki Równikowej (AEF), aw 1937 r. Został szefem oddziału Kinkala w Kongu . Będąc w Brazzaville podczas zawieszenia broni w 1940 r., Natychmiast dołączył do de Gaulle'a i brał czynny udział w rajdzie francuskiej Afryki Równikowej (AEF) do generała de Gaulle'a wSierpień 1940.
To tworzy firmę czarnych żołnierzy, zintegrowany z 1 st spacer batalionu objął dowodzenie i wziął udział w jego głowie operacji wojskowych w Gabonie. Walczył w szeregach Wolnej Francji na wszystkich frontach, został ranny w głowy swoich ludzi podczas ataku na Jebel-el-Kelb (15 czerwca 1941), Wyróżnił się w kierownictwie 2 nd Biuro 1st Division Darmowe francuski (DFL), brał udział w kampanii we Włoszech (1943) i we Francji podczas wyzwalania
Przyciągając wrogość ze strony rządu Vichy , w 1942 r. Pozbawiono go francuskiego obywatelstwa i zwolniono z szeregów i stanowiska.
Zakończył wojnę stopniem podpułkownika w armii kawalerii pancernej, aw 1945 roku został głównym administratorem kolonialnym.
W latach 1947-1953 był radnym miejskim i radnym generalnym Paryża , a także wiceprzewodniczącym paryskiej rady miejskiej w latach 1951-1952.
Po przekwalifikowaniu na administratora zamorskiej Francji w 1951 roku, wznowił służbę w koloniach, jako główny administrator FOM w Senegalu i Wybrzeżu Kości Słoniowej w latach 1953-1961.
Zastępca Jeana Sainteny'ego w Zgromadzeniu Narodowym , zastąpił go na swoim stanowisku, gdy ten ostatni został mianowany ministrem weteranów i ofiar wojny w rządzie Pompidou II i zakończył swój mandat do końca kadencji . Nie ubiegał się o reelekcję w wyborach parlamentarnych w 1967 roku .
Wrócił do swojej kariery w administracji zamorskiej i został doradcą nowej Republiki Gabońskiej w latach 1967-1970, a następnie doradcą prezydenta Wspólnej Organizacji Afryki, Madagaskaru i Mauritiusa (OCAM) w latach 1970-1972.
Zmarł w Paryżu dnia 13 sierpnia 1972i został pochowany w Nantes , na cmentarzu Saint-Donatien.