Przemówienie prezydenckie z 14 lipca

Adres prezydenta14 lipca jest wydarzeniem medialnym w Francji , który pozwala na prezydenta Republiki wyrazić się Francuzom za pośrednictwem telewizji, z okazji Narodowego Dnia francuskiego na14 lipca.

Wymyślone przez Valéry'ego Giscarda d'Estaing , to spotkanie prezydenckie stało się, podobnie jak prezydenckie ślubowania 31 grudnia , istotnym momentem we francuskiej polityce . Pozwala prezydentowi republiki podsumować swoją wizję polityczną i wydarzenia z przeszłości. W ostatnich latach był przesłuchiwany przez dziennikarza TF1 i dziennikarza z Francji 2 . Przemówienie jest transmitowane na żywo z Pałacu Elizejskiego w dwóch głównych francuskich kanałach telewizyjnych na żywo, po paradzie wojskowej 14 lipca oraz przed lub w trakcie imprezy w ogrodzie Elizejskim .

Przemówienie to nie zostało zorganizowane za prezydentury Nicolasa Sarkozy'ego . Emmanuel Macron odpowiadał na pytania dziennikarzy dopiero w 2020 roku.

Przemówienia prezydenta François Mitterrand

14 lipca 1989 r.

Odbywa się podczas obchodów 200- lecia Rewolucji .

Przemówienia prezydenta Jacquesa Chirac

14 lipca 1995 r.

Na pierwszy telewizyjny adres 14 lipca Jacques'a Chiraca porusza wiele tematów, w tym sytuację we Francji, w szczególności zatrudnienie, próby jądrowe i Bośni.

O sytuacji we Francji: Jacques Chirac zapewnia, że zobowiązania z jego kampanii wyborczej zostaną dotrzymane „mimo naturalnego oporu i wszelkiego rodzaju konserwatyzmu”. Według niego „sytuacja poprawia się od roku i konieczne jest przyspieszenie niezbędnych reform”. Zapowiedział, że część z nich zostanie zaprezentowana „od początku”, w szczególności dla MŚP, rzemiosła, niesamodzielnych osób starszych, mieszkaniowych, szpitalnych czy studenckich. Odpowiadając na pytanie François Bachy z TF1 dotyczące rozczarowanych oczekiwań Francuzów, głowa państwa zapewnia, że „w ogóle nie odczuł tego klimatu”, ani wśród obywateli, ani w większości. Apeluje jednak, aby „nie mylić pośpiechu z pośpiechem”, ponieważ dla niego „zmiana jest kwestią stanu umysłu i działania w perspektywie średnio- i długoterminowej”. Podkreśla, że podczas kampanii prezydenckiej „nie mówił o rewolucji, ale o ewolucji”.
O opodatkowaniu: „Wśród wielu wielkich francuskich szefów istnieje rodzaj spontanicznej reakcji, by przy najmniejszych trudnościach natychmiast przedstawić plan społeczny, to znaczy zwolnić. Są to niedopuszczalne i archaiczne zachowania, ponieważ istnieje wiele sposobów organizowania rzeczy, w tym organizacja czasu pracy, zwolnienie, które należy uznać za ostateczny gest, gdy wszystko zostało wypróbowane ”. Na temat prywatyzacji Jacques Chirac wskazuje, że „zawsze było bardzo korzystnie” i popiera ruch sprzedaży przedsiębiorstw państwowych. W sprawie podwyżki VAT przyznaje, że jest to "wysiłek dla Francuzów" i zapewnia nas, że nie spowoduje to wzrostu inflacji.
O wznowieniu prób jądrowych: decyzja Francji o wznowieniu prób jądrowych jest „nieodwołalna”, potwierdza głowa państwa, pomimo krytyki, jaką wzbudza we Francji i na świecie. Dla niego te testy są „niezbędne”, aby kraj utrzymał odstraszanie nuklearne, gwarancję „ciężaru” i „bezpieczeństwa” na świecie.
O polityce międzynarodowej: Jacques Chirac wzywa do stanowczości w wojnie w Bośni .

14 lipca 1996 r.

O rządzie Alaina Juppé : „Sposób, w jaki rząd prowadzi sprawy Francji, jest doskonale zgodny z celami, które wyznaczyłem, i obroną przeze mnie kursem. Uważam, że robi wszystko, co w jego mocy, i tym bardziej jestem mu wdzięczny, że nie ominął pułapek. Gdybym uważał, że premier i rząd nie wykonują swojej pracy w trudnych czasach, naturalnie wyciągałbym wnioski. ”. Jacques Chirac deklaruje również, że nie ma zamiaru rozwiązać Zgromadzenia Narodowego. Z drugiej strony uważa, że „wybrani przedstawiciele większości byliby dobrze zainspirowani do znalezienia odrobiny dynamizmu”. A ci z opozycji „by mieć trochę więcej wyobraźni”, żeby „proponować alternatywne rozwiązania”.
O trosce Francuzów: „Dobrze wiem, że w sercach i umysłach Francuzów jest obecnie głęboka troska” – przyznaje. „Jak mogłoby być inaczej? W kraju zadomowiła się pewna ogólna wątpliwość. Rodzaj bałaganu i zamętu, który rozwija się tym bardziej, że nie ma morale. „Podejmuje ideę Patricka Poivre d'Arvor o „lękach tysiącleci”.
O sytuacji budżetowej kraju: „Francja zbyt długo pozwalała sobie na zbyt długo”, „sparaliżowała się”, mówi Jacques Chirac: „Żyła na kredyt, wydawała bez zastanowienia. „Wyniki:” Pociągnęliśmy za dużo deficytów, za duże zadłużenie, a to ciągnie nas w dół. Byliśmy zbyt spokojni, zbyt długo. Jeśli chodzi o Francuzów, jeśli są „zdobywcami”, to „również są rutynowi”. Odbudowa Francji jest trudna i wymaga czasu. Nie ma cudownego rozwiązania.
O reformie armii: Jacques Chirac uważa, że „reforma naszej obrony była konieczna”. „Ale oczywiście zakłada to dywersyfikację produkcji naszych arsenałów. Nie będzie zwolnień ”, obiecuje:„ Prawo przewidziało środki wsparcia gospodarczego i społecznego, z niezwykle dużymi kredytami w regionach, w celu zrekompensowania likwidacji i zamknięcia ”baz wojskowych. Dodaje jednak: „To moja wola”, ale „nie mogę składać pustych obietnic”.
O sprawiedliwości: sprawy, które wstrząsają aktualnością, nie mają dla niego „nic wspólnego”. Dowodzą „że moralność republikańska jest dziś bardziej wymagająca”. Dopóki stoi na czele Pałacu Elizejskiego, „sprawiedliwość będzie taka sama dla wszystkich”. Chce „niezależnej”, ale także „bardziej pogodnej” sprawiedliwości. Zauważa, że w naszym systemie sądownictwa „kiedy tylko zostaniemy postawieni w stan oskarżenia, jesteśmy uznawani za winnych”, jeszcze zanim zostaniemy skazani. „Czy to normalne, że w więzieniach przebywa dziś prawie dwadzieścia tysięcy zatrzymanych w areszcie prewencyjnym?” „Zwracając również uwagę, że „systematycznie lekceważy się tajność śledztwa”, pragnie do końca roku zobaczyć, jak możemy zmodyfikować procedurę karną, usprawnić środki i funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, w szczególności tak, aby jest szybszy ".
O wznowieniu wzrostu gospodarczego: „Mam nadzieję na poprawę, widzę to na zewnątrz, ale czekam na to, żeby rzeczywiście się to zamanifestowało we Francji. Jednak „ten wzrost, którego nam dzisiaj brakuje, nie jest mitem”. Nie możemy na to czekać, musimy to zrobić ”. I przerzucając odpowiedzialność na Francuzów, dodaje: „Wzrost jest wynikiem ich własnego zachowania. A wzrostu nie będzie bez cięć w wydatkach publicznych. Należy przeprowadzić reformy, jeśli nie chcemy potępiać nieustannie rosnących podatków w celu wchłonięcia deficytów.
O spadku stóp procentowych: „Stopy procentowe są wyraźnie za wysokie i jest spory margines na obniżki”, mówi. Przytacza przykład małych i średnich przedsiębiorstw (SMIs) i małych i średnich przedsiębiorstw, od których banki żądają „od 7% do 8% odsetek, podczas gdy inflacja wynosi 0%”. Jacques Chirac „nie chce ingerować w sprawy Banque de France”, ale uważa: „System bankowy jest w kryzysie, ponieważ jest źle zarządzany. „Ubolewając nad przeszłym zarządzaniem znacjonalizowanymi bankami, które doprowadziło do„ katastrofy finansowej ”, uważa, że „w nadchodzących miesiącach będziemy musieli znaleźć sposób, aby zagwarantować poważniejsze zarządzanie przez państwo własnym dziedzictwem”.
O skróceniu czasu pracy: „To ważny środek walki z bezrobociem”, przyznaje, ale trzeba „myśleć nieszablonowo” i „pokazywać wyobraźnię”. Skrócenie czasu pracy powinno według niego „umożliwić poprawę produktywności firm”. A ponieważ ta produktywność prowadzi do większych „zysków”, można sobie wyobrazić „rekompensowanie utraconych zarobków za pomocą mechanizmów motywacyjnych”. W każdym razie kwestia ta musi być rozstrzygnięta „oddział po oddziale, firma po firmie”.
O obniżeniu podatków: przyznaje, że „z roku na rok podatki osiągnęły poziom nie do zniesienia”. Ponadto, po silnych podwyżkach w latach 1995 i 1996, zaproponował „rozpoczęcie” ich redukcji w 1997 r. „a w szczególności prawdopodobnie podatek dochodowy na początku września”. Jeśli chodzi o budżet na 1997 r., „wzrośnie mniej niż byśmy się spodziewali”.
O Korsyce: „problem Korsyki to problem prawa zwyczajowego. Jest to problem mafii, który należy bezwzględnie wykorzenić ”. Proponując „zakaz noszenia broni” i stosowanie „sankcji karnych”, głowa państwa uważa, że „nadszedł moment pozytywnego dialogu”.
O imigracji: „Dzisiaj musimy skutecznie odrzucić nielegalną imigrację”, mówi i pragnie „wdrożyć wszystkie dostępne środki”, aby to osiągnąć. Jego pomysł? Zainicjować „silny sygnał polityczny” i odstraszyć nielegalnych imigrantów.
O reformie Edukacji Narodowej: „Jest w toku i jestem zachwycony. Wychodzimy z zastoju. Jeśli chodzi o zorganizowanie referendum na ten temat, „zobaczymy to, kiedy nadejdzie czas”. Jacques Chirac chce „przeorientować badania” na walkę z chorobami zakaźnymi. Dossier azbestu? Strona szczególnie dotknięta, Uniwersytet Jussieu zostanie zamknięty przed końcem roku.

14 lipca 1997 r.

Jacques Chirac odpowiada na pytania Arlette Chabot i Patricka Poivre d'Arvor . To jego pierwsze przemówienie z14 lipcaod rozwiązania Zgromadzenia Narodowego i kohabitacji z premierem socjalistycznym Lionelem Jospinem :

O rozwiązaniu: Jacques Chirac „niczego nie żałuje”, nawet jeśli naturalnie „wolałby inny wynik”. Biorąc pod uwagę sytuację blokującą we Francji, „było to najlepsze rozwiązanie”, aby uniknąć „kryzysu bezruchu”. Po raz kolejny składając hołd Alainowi Juppé , głowa państwa uważa, że brak prawa jest „odpowiedzialnością zbiorową”. Jednak, dodaje prezydent, „problemy pozostają dokładnie takie same” i „od dzisiejszego rządu zależy, czy spróbuje je rozwiązać. Mam nadzieję, że mu się uda ”.
O deficycie publicznym i stopie 3% narzuconej przez Traktat z Maastricht: „3% to odsetek akceptowalnych deficytów w stosunku do bogactwa narodowego. Na to też możemy liczyć, jeśli chodzi o coroczny wzrost. Krótko mówiąc, jest to gwarancja „równowagi” i „kryterium zdrowego rozsądku”. Dziś deficyt publiczny we Francji „są rzędu 3,5% PKB”, precyzuje głowa państwa, który uważa, że kontrola przeprowadzona przez obecny rząd „nie będzie się bardzo różnić od listu Alaina Juppé”. Prezydent zapewnia, że „data i warunki” wspólnej waluty muszą być przestrzegane. Według niego „inaczej byśmy się izolowali. Ale Europa musi jutro mieć władzę monetarną równą dolarowi, stąd potrzeba stworzenia tej wspólnej waluty ”. W odniesieniu do ewentualnej oceny kryteriów z Maastricht pod kątem trendów precyzuje, że „jest to temat, który musi być dyskutowany wśród Europejczyków, a już na pewno nie na forum publicznym”.
O kohabitacji i instytucjach: Jacques Chirac wyjaśnia, że „role zostały określone w konstytucji, która przewiduje prymat prezydenta, ale rząd też ma swoje obowiązki”. Przytacza w szczególności rolę, bezpieczeństwo i udziały rynkowe Francji w świecie; europejskiego dorobku prawnego, którego kraj musi być siłą napędową budowy... Podkreśla, że "przez Konstytucję Prezydent jest gwarantem poszanowania traktatów". Jest „bardzo powściągliwy” w kwestii ustanowienia pięcioletniej kadencji prezydenckiej, ponieważ „istnieje ryzyko ustanowienia reżimu prezydenckiego, ryzyko awantury konstytucyjnej”. To ograniczenie mandatu prezydenckiego prowadziłoby w oczach głowy państwa do „reżimu w stylu amerykańskim”, „dalekiego od francuskiej kultury politycznej”. Jeśli chodzi o akumulację mandatów, Jacques Chirac opowiedział się „za ograniczeniem, a nawet ograniczeniem do jednego mandatu”, co zostało poddane dogłębnej debacie parlamentarnej.
O RPR w opozycji do Zgromadzenia Narodowego: Prezydent Rzeczypospolitej, unikając jakiejkolwiek ingerencji w sprawy partii, pragnie, aby „związek i kontakt z Francuzami” były podstawowymi celami prawicy.
Na froncie narodowym : Jacques Chirac wyklucza, że między skrajną prawicą a klasyczną prawicą są takie same wartości. Nawet jeśli prezydent mówi, że „rozumie niepokój i protest” wyborców FN, to tezy o rasizmie i ksenofobii jej przywódców, które określa jako „niedopuszczalne”, zabraniają jakiegokolwiek sojuszu.
Sprawiedliwość: Według Jacquesa Chiraca „sprawiedliwość jest częścią spójności społecznej” i musi być jednocześnie „niezależna, bliska obywatelom, zrozumiała i realizowana w akceptowalnych terminach”. Określa „raport komisji Truche” jako „niezwykły”. I ma nadzieję, że dwa aspekty raportu zostaną pogłębione: „prawomocność” i „odpowiedzialność sędziów”.
W sprawie regularyzacji nielegalnych imigrantów: Jacques Chirac przywołuje swój strach przed „rozluźnieniem”: „Dawanie dokumentów wszystkim nielegalnym imigrantom jest legitymizacją nielegalnej imigracji. „Za głowę państwa” w tym przypadku nie możesz pozwolić, by twoje serce przemawiało tylko.
W sprawie ograniczenia zasiłków rodzinnych: Jacques Chirac uważa, że środek ten grozi „ukaraniem pracujących kobiet” i „uderzeniem w klasy średnie, o które pytano najczęściej w ostatnich latach”.
W sprawie wyłączenia Superphénix i energetyki jądrowej: „Stawką jest cała przyszłość przemysłu jądrowego. Myślę, że dobrze byłoby być ostrożnym i pomyśleć przed działaniem. "
W sprawie przywrócenia administracyjnego zezwolenia na zwolnienie: „To dyskusja z innej epoki” – powiedział prezydent. Opowiadając się za przyznaniem firmom „znacznie większej swobody”, uważa, że „nie możemy już dłużej zamykać działań tych, którzy tworzą w całkowicie przestarzałych przepisach”.
Na zakończenie prywatyzacji: Jacques Chirac zauważa, że „nasze duże firmy nie mogą już żyć bez sojuszy”. Mówi jednak, że w tej dziedzinie „nowoczesne kraje nie widzą, aby ich prywatne firmy współpracowały z firmami z sektora publicznego”. Opowiadający się za liberalną polityką Jacques Chirac uważa zatem, że państwo „nie ma już nic do roboty w zarządzaniu spółkami publicznymi sektora konkurencyjnego”.
O polityce międzynarodowej: Jacques Chirac chce złagodzić komentarze prasy francuskiej na temat fiaska szczytu NATO w Madrycie. „To ani sukces, ani porażka” – uważa. Odnosząc się do niedawnego zabójstwa zakładnika ETA , Miguela Angel Blanco Garrido, Jacques Chirac pragnie zakwalifikować ten czyn jako „zbrodnię bestialską”.

14 lipca 1998 r.

Jacques Chirac szczegółowo omawia zwycięstwo francuskiej drużyny piłkarskiej dwa dni wcześniej, ale także na inne tematy:

O Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej 1998 : „ Aimé Jacquet ma świetne umiejętności. Uosabia Francuzów w najlepszym wydaniu: poważny, zdeterminowany, ludzki, bliski ludziom, wyrozumiały i tolerancyjny, ale stanowczy. Dziś ten zespół, zarówno trójkolorowy, jak i wielobarwny, daje piękny obraz Francji w tym, co ma humanistyczne i mocne. "
O wzroście: „Wzrost powraca. To fenomen europejski: nie na całym świecie. W Azji panuje niepokojący kryzys, który może mieć dla nas reperkusje ”
O bezrobociu: „Poprawa wynika w dużej mierze z konsolidacji finansów publicznych dzięki wysiłkom poprzednich rządów, które były kontynuowane przez ten rząd”.
O kohabitacji: „Francja musi mówić jednym głosem na zewnątrz, to właśnie robi, a Francja w demokratycznym dialogu musi znaleźć dobrą drogę naprzód. "
O opodatkowaniu: „Musi zostać obniżony. Jest pewna łatwość w wydawaniu pieniędzy (...). Uważam, że musimy walczyć z tym trendem, bez wątpienia jeszcze bardziej zmniejszać deficyty. Z 2,3% nadal będziemy wśród najgorszych w Unii Europejskiej. "
O niepewności: „Rząd jest na dobrej drodze. Jestem bardzo wyczulony na to, co się dzieje w obszarze bezpieczeństwa. "
W pięcioletniej kadencji: „To prowadzi do reżimu prezydenckiego. Jestem przekonany, że reżim prezydencki bardzo szybko doprowadziłby do całkowitego zablokowania instytucji. "
O 35 godzinach: „Jeżeli ambicja 35 godzin jest uzasadnioną ambicją, należy pozostawić ją, jeśli chodzi o jej realizację, docenieniu lokalnych negocjacji, firma po firmie. Mam nadzieję, że negocjacje będą się rozwijać ”.
Z preferencji narodowych: „nie ma podstaw zgodnych z naszymi humanistycznymi, demokratycznymi i republikańskimi zasadami”, które „umożliwiłyby nieprzyznanie” obcokrajowcom znajdującym się w normalnej sytuacji „takich samych praw jak Francuzom”.
O RPR: „Nie mam absolutnie żadnej rady, żadnej lekcji do udzielenia nikomu w dziedzinie formacji politycznych, a nawet moim przyjaciołom z RPR, a nawet prezesowi RPR, którego aprobuję, którego szanuję”.
O Europie: „Interesem Francji jest bycie aktywnym elementem, motorem europejskiego budownictwa”.
O edukacji narodowej : „Musimy sprawić, by dzieci pracowały rano w dyscyplinach wiedzy, a popołudniu w sporcie, dyscyplinach artystycznych, dostępie do kultury, dostępie do nowoczesnych technologii. Wreszcie należy również wprowadzić system kształcenia i szkolenia przez całe życie ”.
O Ubezpieczeniu Społecznym: „Ścisłe stosowanie planu Juppé umożliwiłoby rozliczenie dużej części naszego ubezpieczenia zdrowotnego”.

14 lipca 1999 r.

Podczas tego przemówienia Jacques Chirac zapewnia przede wszystkim, że mimo konkubinatu będzie wykonywał swój mandat do końca:

O kohabitacji: „Chcieli tego Francuzi, ale nie chcieli, żeby urzędnicy wykonawczy walczyli jak szmaciarze”. Jacques Chirac określił współżycie jako „moment demokracji”, który należy „założyć tak skutecznie, jak to możliwe i z godnością”.
O kadencji pięcioletniej: Prezydent Republiki odmawia rozważenia ustanowienia pięcioletniej kadencji zaproponowanej przez Valéry'ego Giscarda d'Estaing i Philippe'a Séguina .
W wyborach europejskich w 1999 r.: Jacques Chirac odrzuca termin „osobista porażka”, woląc odrzucić odpowiedzialność za wynik prawicy w niedemokratycznym w jego oczach systemie wyborczym, a przy wstrzymywaniu się od „porażki demokracji”.
O możliwości drugiego semestru: „Gdybym o tym pomyślał, tak czy inaczej, zrozumiecie, że z trzyletnim wyprzedzeniem nie powiem wam o tym” – odpowiedział dziennikarzom.
O RPR : Jacques Chirac zamiast rysować zarys „partii prezydenta”, wzywa opozycję, według narzuconej liczby, „do podjęcia wysiłku pojednania”. „To, co łączy ludzi, jest ważniejsze niż to, co dzieli”, kontynuuje, wzywając do „wspólnego projektu opartego na wspólnej wizji przyszłości, która nie jest wizją lewicy”. Wspólny projekt możliwy pod warunkiem, że opozycja rozwiąże „problem osobistych kłótni”. „Jacques Chirac podsumowuje: „Jeśli chcesz sedna moich myśli, naprawdę te kłótnie są nie do zniesienia”.
W XXI th century : „To będzie, że etyki”.
O różnicy między lewą a prawą stroną : Jacques Chirac kładzie nacisk na „innego ducha” między lewicą a prawicą. Pierwsza w jego oczach została zbudowana na ideologii i „daje pierwszeństwo regulacji”, podczas gdy druga jest zbudowana wokół „kultury” i odwołuje się do „odpowiedzialności”. Właśnie rosnąca wartość według Chiraca na przykładzie 35 godzin. „Istnieje sposób na otwarcie dialogu społecznego, poszukiwanie układów zbiorowych, dostrzeżenie tego, co jest możliwe tutaj, a czego nie ma. No i jest droga przyjęta przez lewicę, bo to jest lewica, a to znaczy: wszyscy pod tym samym wzrostem. "
O dochodach podatkowych: dla Jacquesa Chiraca powinny one w pierwszej kolejności służyć reformie emerytalnej, kwestionując specjalne systemy emerytalne (pomysł Alaina Juppé) i „niezbędne” tworzenie funduszy emerytalnych. Wysunięty argument: zastąpić fundusze anglosaskie, do których należy „40% dużych firm francuskich”.
O polityce międzynarodowej: Zapytany o wyniki interwencji NATO w Kosowie, Jacques Chirac bronił francuskiego stanowiska, uważając, że „wszystko jest sukcesem”. Po raz pierwszy, powiedział, „wojna miała miejsce bez konfrontacji naziemnej w obronie praw człowieka i została wygrana”. Prezydent uważa, że „to potrwa długo”, bo trzeba „kontrolować nienawiść”.
O zdrowiu: Jacques Chirac krytykuje Światową Organizację Handlu (WTO) dotyczącą wołowiny z hormonami, przeciwstawiając decyzje WTO zaleceniom Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), która broni zasady „ostrożności”.
W sprawie immunitetu prezydenckiego: „Twoje pytanie staje się dość bezczelne” – odpowiedział Jacques Chirac na aluzję Patricka Poivre d'Arvor do jego możliwego zaangażowania w sprawy przed jego przybyciem do Pałacu Elizejskiego.

14 lipca 2000 r.

Prezydent Jacques Chirac uroczyście popiera „socjaldemokrację” i „nowoczesny rozwój” ubezpieczeń na wypadek bezrobocia.

O przepaści społecznej i wzroście: „Przepaść społeczna w obecnym stanie rzeczy, powiedział, nie zmniejsza się od pięciu lat. Liczba odbiorców RMI tylko rośnie. Widzimy spadek bezrobocia, wzrost bogactwa, ale jego podział jest kwestionowany, zwłaszcza przez ludzi, którzy włożyli najwięcej wysiłku, pokolenie w wieku od trzydziestu do pięćdziesięciu lat, które przeszło w decydujący okres i które nie jest nagradzane. „Zbliża się wzrost i pogłębia się przepaść społeczna” – dodał. Postęp technik komunikacyjnych, w szczególności środków komputerowych, prawdopodobnie doda do tej przepaści, o której wspomniałem, przepaść w pewnym sensie cyfrową, ze szkodą dla tych, którzy nie będą w stanie nabyć niezbędnych środków, a zwłaszcza nabyć wiedzę, umiejętność ich wykorzystania. "
O sile nabywczej: „Najpierw chciałbym podkreślić ciekawą sytuację: jesteśmy w okresie wzrostu, a siła nabywcza nie rośnie. Według mojej wiedzy jest to bezprecedensowe. Siła nabywcza przeciętnego wynagrodzenia jest dziś rozłożona. "
O 35 godzinach: Jacques Chirac jest tam przychylny, ale stwierdza, że „decyzja musiała zostać podjęta między partnerami społecznymi”, a nie „narzucona w jednolity sposób przez administrację centralną”. „Dialog bardziej sprzyja postępowi społecznemu niż regulacja. "
O planie pomocy w powrocie do pracy : „Sprawy idą w dobrym kierunku. To nowoczesna ewolucja. "
O referendum w sprawie pięcioletniej kadencji: „Francuzi muszą zrozumieć, że ten rozwój demokracji, który zakłada większy udział z ich strony w podejmowanych i dotyczących ich decyzjach, idzie w kierunku zobowiązania, które ich zobowiązuje w jakiś sposób moralnie wyrazić siebie. "

14 lipca 2001

Prezydent Jacques Chirac energicznie atakuje akta rządu Lionela Jospina , twierdzi , że jest ofiarą „domniemania winy” w przypadku nadużyć społecznych w Paryżu i uważa, że imprezy rave „są elementem kultury techno i „że mają swój urok”.

14 lipca 2002 r.

14 lipca 2003 r.

14 lipca 2004 r.

Prezydent Republiki Jacques Chirac zapowiada, że ratyfikacja projektu Konstytucji Europejskiej odbędzie się we Francji w drodze referendum, prawdopodobnie jesienią 2005 roku.

14 lipca 2005 r.

Po niepowodzeniach w referendum europejskim i Igrzysk Olimpijskich , Jacques Chirac starał w swoim telewizyjnym wystąpieniu do14 lipcaprzywrócić zaufanie do Francuzów poprzez wychwalanie atutów kraju i powstrzymanie się od sporów z ministrem spraw wewnętrznych Nicolasem Sarkozym .

14 lipca 2006 r.

Zapytany przez Patricka Poivre d'Arvor z TF1 i Davida Pujadasa z France 2 , Jacques Chirac o jego ostatnie przemówienie14 lipcaswojej pięcioletniej kadencji oświadczył, że nie nadszedł czas na podsumowanie, ale na podjęcie działań. Potwierdził również, że zamiary dotyczące przyszłych wyborów prezydenckich ujawni dopiero w pierwszym kwartale 2007 roku.

Przemówienia prezydenta François Hollande

Po wyborze François Hollande postanawia wrócić do tradycyjnej mowy 14 lipcaaby „[...] przekazać wiadomość narodowi, poprzez dyskurs o znaczeniu, jakie należy nadać przywódcom kraju. W 2012 r. wróci zatem to przemówienie.

14 lipca 2012 r.

To przemówienie miało miejsce na TF1 i France 2 z dziennikarzami Claire Chazal i Laurentem Delahousse , od 13:15. Po raz pierwszy nie odbywa się w Pałacu Elizejskim , zgodnie z kampanijną obietnicą nowej głowy państwa. Odbywa się zatem w Hôtel de la Marine , znajdującym się przy Place de la Concorde .

14 lipca 2013 r.

Wywiad ma miejsce w ogrodzie Pałacu Elizejskiego. Prezydent wyraża optymizm co do powrotu wzrostu gospodarczego. Wraca do zwolnienia Delphine Batho .

14 lipca 2014 r.

François Hollande twierdzi, że „ożywienie jest, ale jest za słabe”. Broni paktu odpowiedzialności i zapewnia, że między nim a nowym premierem Manuelem Vallsem nie ma najmniejszej różnicy .

14 lipca 2015 r.

Wystąpienie dotyczy terroryzmu i tematów międzynarodowych, takich jak referendum w Grecji i porozumienie w sprawie irańskiego programu nuklearnego .

14 lipca 2016

François Hollande podsumowuje swoją pięcioletnią kadencję. Przekształca ministra gospodarki Emmanuela Macrona . Apeluje o większe inwestycje z Unii Europejskiej. Powtarza, że nie zamierza przedłużać stanu wyjątkowego .

Przemówienia prezydenta Emmanuela Macrona

14 lipca 2020 r.

Zapytany przez Gillesa Bouleau i Léę Salamé , prezydent zapowiada noszenie obowiązkowej maski do walki z pandemią Covid-19 i plan naprawy gospodarczej. Obiecuje referendum w sprawie prac Obywatelskiej Konwencji Klimatycznej .

Uwagi i referencje

Typografia świąt państwowych i religijnych według Leksykonu zasad typograficznych stosowanych w Imprimerie Nationale , 2007 ( ISBN 978-2-7433-0482-9 ) , s . 81
" Wywiad z François Hollande " ,14 lipca 2013 r.
„ 14 lipca: co powiedział François Hollande ” , na www.lemonde.fr/les-decodeurs ,14 lipca 2014 r.
David Revault d'Allonnes, „ Holandia wykorzystuje 14 lipca, by pokazać się jako obrońca narodu ”, Le Monde ,14 lipca 2015 r.( przeczytaj online )
Lilian Alemagna i Laure Bretton, „ 14 lipca: Hollande wciąż prezydent, już kandydat ”, Liberation ,14 lipca 2016( przeczytaj online )
" Co zapamiętać z wywiadu z 14 lipca z François Hollande " , na www.lemonde.fr ,14 lipca 2016
Julie Renson Miquel, „ 14 lipca: co zapamiętać z wywiadu z Emmanuelem Macronem ” , na www.liberation.fr ,14 lipca 2020 r.

Powiązane artykuły

Śluby prezydenckie 31 grudnia we Francji