Amerykański Rewolucyjny Sojusz Ludowy

American Revolutionary Popular Alliance - Peruwiańska Partia Apristowa
(es) Alianza Popular Revolucionaria Americana - Partido Aprista Peruano

Oficjalny logotyp.
Prezentacja
Prezydent Cezar Trelles Lara
Fundacja 7 maja 1924( Meksyk )
20 września 1930( Lima )
Siedzenie Casa del Pueblo ,
Av. Alfonso Ugarte N° 1012,
Lima Peru
Założyciel Víctor Raúl Haya de la Torre
Sekretarze Generalni Elias Rodríguez
Benigno Chirinos
Pozycjonowanie Obecny:
Prawy

Historia:
Lewo

Ideologia Socjalliberalizm
Populizm
Socjaldemokracja
Historia  :
Nacjonalizm Latynoamerykańskie
antyimperializm
Indigenism
Socjalizm
Przynależność międzynarodowa Socjalistyczna międzynarodowa
COPPPAL
Zabarwienie Czerwony i biały
Stronie internetowej apra.pe

Amerykański Rewolucyjna wybierane Alliance - peruwiański Aprist Party ( APRA , Alianza Popular Revolucionaria Americana - Partido Aprista Peruano , w języku hiszpańskim) jest peruwiański partia polityczna założona przez Víctor Raúl Haya de la Torre .

Początki ruchu

Oficjalnym aktem założycielskim Amerykańskiego Rewolucyjnego Sojuszu Ludowego - Peruwiańskiej Partii Aprystycznej (APRA) jako ruchu politycznego Ameryki Łacińskiej jest uważane za przekazanie przez Haya de la Torre 7 maja 1924flagi z mapą Ameryki Łacińskiej z inicjałami APRA Federacji Studentów Meksyku. APRA jest więc w dużej mierze politycznym wyrazem reformy uniwersyteckiej . Ruch czerpie swój wpływ z rewolucji meksykańskiej i wynikającej z niej konstytucji z 1917 r ., szczególnie w kwestiach agraryzmu i indygenizmu , aw mniejszym stopniu z rewolucji sowieckiej. Jej zasady, proponując utworzenie Latynoamerykańskie Frontu (lub Indian amerykańskich w terminologii Haya de la Torre), określone są w pięciu punktach w artykule opublikowanym w grudniu 1926 roku emisji z British Journal Pracy Monthly. Co APRA:

  1. akcja przeciwko imperializmowi Ameryki Północnej;
  2. walka o jedność polityczną Ameryki Łacińskiej;
  3. postępująca nacjonalizacja ziemi i dużych przedsiębiorstw;
  4. umiędzynarodowienie Kanału Panamskiego  ;
  5. solidarność ze wszystkimi uciskanymi narodami i klasami świata.

Ideologia Aprist ma istotne podobieństwa do marksizmu-leninizmu: podobnie jak on dąży do zjednoczenia robotnika i chłopa, opowiada się za internacjonalizmem, chce wyrwać władzę z oligarchii właścicieli środków produkcji i jest antyimperialistyczna . Ale w przeciwieństwie do komunizmu, apryzm odrzuca walkę klasową i zachowuje swój rodowód z latynoamerykańskim liberalizmem politycznym. Tak więc, jeśli apryzm będzie początkowo sprzymierzony z marksizmem przeciwko wspólnemu wewnętrznemu (oligarchatowi) i zewnętrznemu przeciwnikowi (imperializm Stanów Zjednoczonych), sojusz będzie stopniowo ulegał erozji, o czym świadczą debaty i polemiki między Hayą de la Torre i jego kolegą marksistą José Carlos Mariátegui (który przez kilka lat był członkiem APRA), a zwłaszcza kubański komunistyczny intelektualista Julio Antonio Mella.

Pierwsza apirystyczna organizacja polityczna powstała w 1927 roku w Paryżu ( Centro de Estudios Antimperialistas del APRA ). Ostatecznie powstała peruwiańska Partia Aprystusowa (PAP)20 września 1930, co daje mu krajową bazę do działania w Peru. APRA pozostaje ruchem z ambicjami kontynentalnymi, rozpowszechniając swoje idee w każdym kraju Ameryki Łacińskiej .

W peruwiańskiej grze politycznej

Haya de la Torre wrócił do Peru w 1931 roku, aby kandydować na prezydenta. Ale został uwięziony na piętnaście miesięcy, a APRA była zakazana do 1934, a potem między 1935 a 1945 . W 1945 roku José Luis Bustamante y Rivero został prezydentem przy wsparciu APRA. W 1948 r. dysydenci partyjni zbuntowali się w Callao i APRA ponownie została uznana za nielegalną. W listopadzie władzę przejął Manuel A. Odría, a Haya de la Torre musiał schronić się w ambasadzie kolumbijskiej w Limie.

Partia została ponownie autoryzowana w 1956 roku . W 1962 roku Haya de la Torre stanął w wyborach prezydenckich, które wygrał, ale bez marginesu niezbędnego do wyboru zgodnie z konstytucją. Aby uniknąć „rewolucji w stylu kubańskim”, armia przejmuje władzę, rozwiązuje parlament, aresztuje członków Trybunału Wyborczego, aby sądzić ich, zawiesza Konstytucję i odwołuje wybory.

Nowe wybory odbyły się w 1963 roku , ale Haya de la Torre został pokonany. Partia pozostała partią opozycyjną do 1979 roku . Ponownie upoważniony, uzyskuje większość miejsc w zgromadzeniu konstytucyjnym. Ale walki o sukcesję, które nastąpiły po śmierci założyciela2 sierpnia 1979uniemożliwić partii skuteczne konkurowanie w wyborach prezydenckich. Wybory prezydenckie w 1985 roku przyniosły zwycięstwo kandydatowi Alana Garcíi . Partia doszła więc do władzy w Peru do 1990 roku po ponad pięćdziesięciu latach walki politycznej.

Obecna sytuacja

W 2006 roku peruwiańską partią Aprist Party przewodził prezydent Peru Alan García . Niewygrany kandydat w 2001 r., ponownie startował w wyborach prezydenckich9 kwietnia 2006i został wybrany z 55% głosów. Partia jest bardzo obecna na północy kraju, zwłaszcza w regionie La Libertad Region , wiernym pamięci założyciela urodzonego w Trujillo . Jest członkiem Międzynarodówki Socjalistycznej i COPPPAL , a dziś zajmuje pozycję w socjaldemokratycznym nurcie politycznym . Hymnem imprezy jest Marsylianka z tekstem w języku hiszpańskim: „Marsellesa Aprista”.

Jest więc obdarzona lepszą organizacją (geograficzną, ideologiczną) niż większość innych partii, które powstają sporadycznie. Należy jednak zauważyć, że ponieważ pierwszy rząd Aprist prezydenta Alana Garcíi pogrążył kraj w głębokim kryzysie, Peruwiańczycy nieufnie odnosili się do APRA do 2006 roku, kiedy to ponownie wybrali Garcíę. Partia stała się też coraz bardziej konserwatywna .

Partia zobowiązała się w 2004 roku na rzecz umowy o wolnym handlu ze Stanami Zjednoczonymi . Wybrany w 2006 roku w ramach programu centrolewicowego, Alan García mianuje osobistości z konserwatywnej prawicy, takie jak Rafael Rey , na kluczowe stanowiska w rządzie, negocjuje umowę o wolnym handlu z Chile i broni przywrócenia kary śmierci.

W 2019 r. APRA manewrowała z populaire Force populaire Fujimorist, aby obalić rząd Martína Vizcarry . Partia nie przedstawia kandydatury w wyborach prezydenckich w 2021 r. i wzywa do głosowania na Keiko Fujimori w drugiej turze.

Uwagi i referencje

  1. (es) Ignazio De Ferrari, "  La izquierda y la derecha del APRA  " , na perupolitico.com ,11 sierpnia 2006(dostęp 25 marca 2020 r . ) .
  2. "  Polityka. Prezydent przeciwko Kongresowi Fujimorist: Peru pogrąża się w kryzysie instytucjonalnym  ” , na temat Courrier international ,1 st październik 2019(dostęp 22 listopada 2020 r. )
  3. Amanda Chaparro, „  W Peru Fujimoryzm upada podczas wyborów parlamentarnych  ”, Le Monde ,27 stycznia 2020 r.( przeczytaj online ).
  4. Leslie Manigat, Ameryka Łacińska w XX wieku, 1889-1929 ,1991, s.  301-307.
  5. Maurice Lemoine, Ukryte dzieci generała Pinocheta. Szczegóły współczesnych zamachów stanu i innych prób destabilizacji , Don Kichot,2015, 113-114  s..
  6. "  Kręgi zepsucia w Peru  " , na ritimo ,9 września 2019 r..
  7. (es) "  La izquierda y la derecha del APRA  " , na stronie www.perupolitico.com ,11 sierpnia 2006.
  8. "  Polityka. Prezydent przeciwko Kongresowi Fujimorist: Peru pogrąża się w kryzysie instytucjonalnym  ” , na temat Courrier international ,1 st październik 2019.

Linki zewnętrzne