Aline Pailler

Aline Pailler prezentuje swój program Do księżyca iz powrotem na stoisku Radio France na Targach Książki w Paryżu w 2012 roku. Funkcjonować

Poseł do Parlamentu Europejskiego Francja ( en ) i francuska partia komunistyczna
19 lipca 1994 -19 lipca 1999

Biografia

Narodziny	27 lipca 1955 Casablanca
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Dziennikarz , polityk , związkowiec, aktorka

Inne informacje

Pracował dla	France Inter
Partia polityczna	Francuska Partia Komunistyczna

Aline Pailler , urodzona dnia27 lipca 1955w Casablance jest francuskim dziennikarzem i politykiem .

Polityczna kobieta

To był posłem do Parlamentu Europejskiego od 4 -tego terminu z dnia Parlamentu Europejskiego (1994-1999) w barwach Francuskiej Partii Komunistycznej .

Pojawiła się na liście wspieranej przez Rewolucyjną Ligę Komunistyczną podczas wyborów samorządowych w marcu 2001 roku w Tuluzie . Została uznana za niekwalifikującą się na okres jednego roku od20 września 2001z powodu błędów raportowania na koncie kampanii.

Gorąco rozmawiała z demonstrantką i świadkiem podczas demonstracji przeciwko prawu pracy w 2017 r., Żałuje brutalnych działań niektórych demonstrantów, ale uważa te akty za zło konieczne, ponieważ nie ma innych środków przeciw przemocy instytucjonalnej i niektórych pracodawców. są prawdziwymi łamaczami, łamaczami życia, a nie gablotami ”.

Kobieta mediów

Kobieta radiowa

Bierze udział w pokazach:

Bez bębna lub trąbki z Jean-François Kahnem , Chocolatine , Les Dromomaniaques , Upside down , L'oreille en coin na France Inter

Godzina buissonnière w nieistniejącym radiu „seniorów” publicznego Radia Bleue

Prowadziła także codzienną poranną kolumnę Mówiąc, grając oraz z Au feu du jour i Jeśli wszystkie złości na świecie .

Z wrzesień 2007 w lipiec 2017, jest producentką cotygodniowego programu France Culture Do księżyca iz powrotem, przemianowanego w 2013 roku na Le temps buissonnier , poświęconego aktualnym wydarzeniom z literatury dziecięcej i programom dla młodej widowni. W swoim ostatnim programie2 lipca 2017 r, Aline Pailler ogłasza, że cieszy się z przejścia na emeryturę, o którą walczyła i wniosła swój wkład, wspomina, że emerytura nazywa się po hiszpańsku jubilación i że stała się bardziej radykalna wraz ze starzeniem się i będzie nadal walczyć o zniesienie pracowników najemnych i autonomiczną firma.

Kobieta telewizyjna

Pracowała także w telewizji:

On France 2 ( The Midnight Circle , Me, I )
W FR3 , w programach Saga-Cités , Życie w pełnym wymiarze godzin , a zwłaszcza w programie dziennym Regards de Femme , w którym przedstawiła i odkryła osobowość.

Publikacje

Świat do zmiany , z Francisem Wurtzem , Social Publishing, 1993
La Marmite , JC Lattès, 1994
Women on the Move , Cherry Time, 2001
Altergouvernement , praca zbiorowa skupiająca Paul Ariès , Geneviève Azam , Marc Dufumier , Marie Duru- Bellat, Claude Egullion, Jean-Baptiste Eyraud , Susan George , Franck Lepage , Jean-Marie Harribey , Philippe Leymarie, Laurent Mucchielli , Nathalie Péré-Marzano, Fabien Piasecki, Michel Pinçon , Monique Pinçon-Charlot , Clarisse Taron i Jacques Testart , wydania CtLe Muscadier , 2012 [1] .

Uwagi i odniesienia

Dominique DELPIROUX, „ Toulouse. Aline Pailler: the nomadic activist ” , na ladepeche.fr ,8 marca 2001(dostęp 30 sierpnia 2020 )
vdr / gw / ei, „ Ustawodawcza: była zastępczyni Europy Aline Pailler nie kwalifikuje się na rok ”, AFP Infos Françaises ,20 września 2001
Special Envoy , „ Special Envoy - We are all thugs (France 2) ” ,13 kwietnia 2017 r(dostęp 14 kwietnia 2017 ) , Między minutami 35 a 41
Wystawa „Le temps buissonnier” z dnia 07.02.2017: Młodzi ludzie z klubu czytelniczego Lekri Dezados w Seine-St-Denis: najlepsze książki roku wybrane przez członków klubu