Alice już tu nie ma
Alice już tu nie ma
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Alice Isn't Here Anymore ( Alice Doesn't Live Here Anymore ) to amerykański film wyreżyserowany przez Martina Scorsese , wydany w 1974 roku .
Streszczenie
W Stanach Zjednoczonych w latach 70 . Alice jest 35-letnią gospodynią domową, nieszczęśliwą w gospodarstwie domowym: jej mąż jest wobec niej obojętny i poirytowany na ich dziesięcioletniego syna. Ale jej mąż ginie w wypadku samochodowym, a życie Alice zmienia kierunek. Wychodzi z synem w kierunku jej marzenie dziewczynki, aby stać się piosenkarka w Monterrey , w Kalifornii . Ale czekają go rozczarowania.
Karta techniczna
Dystrybucja
Produkcja
Geneza i rozwój
Po zakończeniu filmowania Egzorcysta , Warner Bros. pragnie nakręcić kolejny film z Ellen Burstyn, nad którym miałaby twórczą kontrolę. Chce wtedy nakręcić inny film z prawdziwą kobietą w roli głównej. Aktorka za pośrednictwem swojego agenta odkrywa scenariusz Roberta Getchella , który wysyła do producentów w studiu. Skontaktowała się również z Francisem Fordem Coppolą, aby dowiedzieć się, czy zna młodego reżysera, który mógłby wyreżyserować film. Mówi jej, żeby oglądała Mean Streets . Uwiedziona tym filmem Ellen Burstyn życzy sobie zaręczyn Martina Scorsese .
Podział ról
Córka Diane Ladd , Laura Dern , pojawia się jako Mała dziewczynka jedząca lody w rożku.
Filmowanie
Zdjęcia zostały zrobione od 26 lutego do 24 kwietnia 1974 roku :
Piosenki
Informacje wymienione w tej sekcji pochodzą z bazy danych filmów
IMDb .
-
Never Know (in) , teksty Mack Gordon i muzyka Harry'ego Warrena , grana przez Alice Faye w filmie Hello, Frisco, Hello (1943), piosenka grana podczas napisów początkowych związanych z sekwencją z dzieciństwa z Alice.
-
All the Way from Memphis (nie) słowa i muzyka Iana Huntera , grana przez zespół Mott the Hoople (1973).
-
Roll Away the Stone , teksty i muzyka Leona Russella i Grega Dempseya, w wykonaniu Leona Russella (1969).
-
Daniel (w) , słowa Berniego Taupina i muzyka Eltona Johna , w wykonaniu Eltona Johna (1973).
-
Jeepster , słowa i muzyka: Marc Bolan , w wykonaniu zespołu T. Rex (1971).
-
Gdzie lub kiedy (w) , słowa Harta Lorenza i muzyka Richarda Rodgersa (1937), grana przez Ellen Burstyn (niewymieniony w czołówce).
-
When Your Lover Has Gone , teksty i muzyka Einar Aaron Swan (1931).
-
Przeminęło z wiatrem (włączone) , słowa Herba Magidsona (w) i muzyka Allie Wrubel (1937), grana przez Ellen Burstyn (niewymieniony w czołówce).
-
I'm Got a Crush on You , teksty autorstwa Iry Gershwina i muzyka George'a Gershwina (1928) w wykonaniu Ellen Burstyn (niewymieniony w czołówce).
-
I'm So Lonesome I Could Cry , teksty i muzyka Hanka Williamsa (1949), w wykonaniu Krisa Kristoffersona (niewymieniony w czołówce).
-
Wildwood Flower (nie) tradycyjne słowa i muzyka Maud Irving autorstwa Josepha Philbricka Webstera (w) (1860), zaaranżowane przez Daniela Franklina.
-
Cuddle up a Little Closer, Lovey Mine (in) , słowa Otto Harbach i muzyka Karla Hoschny (in) (1908), w wykonaniu Betty Grable w filmie L'Île aux Plaisirs ( Coney Island , 1943), scena, w której Tommy ogląda ten film w telewizji.
-
I Will Always Love You , teksty, muzyka i wykonanie Dolly Parton (1974), niewymieniona piosenka, grana na szafie grającej na scenie barowej z Alice i Benem ( Harvey Keitel ).
Dom
-
AllMovie : „Chociaż Alice Is No Longer Here praktycznie nie ma cech tematycznych Martina Scorsese , film czerpie swój urok i energię z tego samego realistycznego stylu improwizacji, wspólnego dla wszystkich jego filmów, zwłaszcza w scenach między Alice i Flo lub z irytujący gestykulator Tommy. […] Ona [Ellen Burstyn] otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki . W tamtym czasie film był krytykowany za to, że przedstawił Alicji aż nazbyt oczywisty wybór między kochankiem a karierą oraz za uczynienie kochanka Krisa Kristoffersona niewiarygodnie atrakcyjnym. Jodie Foster gra Audrey, nową ekscentryczną przyjaciółkę Tommy'ego. Postacie scenarzysty Roberta Getchella zostały przystosowane do serialu telewizyjnego Alice . "
-
Critikat : „Byłoby niemal zdziwieniem, gdybyśmy odkryli Scorsese'a tak poprawnego w swoim malarstwie epoki poprzez intymność, zdolnego do namalowania w kilku scenach portretu kobiety, która mogłaby mówić w imieniu całej niewidzialnej społeczności, tej z Ameryki Środkowej, stwierdza, że nikt nie przechodzi. Już w zarodku istnieją szerokie zarysy jego wizualnego wszechświata: postacie uwięzione między realizmem a teatralnością, wołające o prawdę i tak kinematograficzne, sięgające do rzeczywistości, przekraczając ją. "
-
Le Monde : „Z polecenia Francisa Forda Coppoli przekonano ją [Ellen Burstyn], aby polegała na Scorsese . […] Wynik tej zaskakująco płynnej współpracy świadczy o dojrzałości młodego filmowca (30 lat). W sekwencjach, które rzucają Alice w szpony Bena ( Harvey Keitel ), psychopaty, który nienawidzi kobiet, odnajdujemy cały potencjał przemocy, który ujawnił już Scorsese. Ale sceny miłosne między Ellen Burstyn i Kris Kristofferson emanują delikatnością i lekkością. Piosenkarz country, który w tamtym czasie został gwiazdą filmową - właśnie wcielił się w Pat Garretta i Billy the Kid of Peckinpah - składa się z męskiej postaci, jakiej nigdy nie zobaczymy w filmach Scorsese: solidna, uspokajająca, zabawna. […] Ze swoją ścieżką dźwiękową, która łączy w sobie rockowe tytuły ( All the Way from Memphis (en) , Mott The Hoople ), kraj barów, w których Alice znajduje pracę i standardy Broadwayu, które tam ona. Performerka, Alice już tu nie ma, kontynuuje muzyczną twórczość Scorsese, zapoczątkowaną w jej pierwszym filmie Who's That Knocking at My Door? […] Wykorzystując siłę, którą reżyserzy zdobyli w zaciętej walce, Scorsese zażądał stworzenia scenerii dla tej sekwencji o dzieciństwie Alice, jej powołaniu jako piosenkarki. Jesteśmy oczywiście w studiu, w świecącym świetle, które nieodparcie przywołuje wielkie produkcje z lat czterdziestych XX wieku , począwszy od Przeminęło z wiatrem . Tym gestem Martin Scorsese wpisuje swoją historię w fikcję, a zwłaszcza w historię sztuki, którą twierdzi, że utrwala, wielkiego kina amerykańskiego. "
Nagrody
Informacje wymienione w tej sekcji pochodzą z bazy danych filmów
IMDb .
Uwagi i odniesienia
Uwagi
-
Tłumaczenie angielskie wydane przez wydawcę.
-
Dowolne tłumaczenie z języka angielskiego przez wydawcę.
-
Wydawany w Stanach Zjednoczonych od 1976 do 1985.
Bibliografia
-
(w) Ratingi Kredyty firmowe .
-
CNC, dystrybutorzy filmów .
-
Ciné-Ressources (francuskie Cinémathèque) .
-
(in) Informacje o wydaniu w internetowej bazie danych filmów
-
Sekrety filmowania - Allociné
-
(in) Ciekawostki w internetowej bazie danych filmów .
-
(w) IMDb Filmowanie i produkcja .
-
(w) Baza danych filmów TCM, materiały archiwalne .
-
(en) Oceny ścieżek dźwiękowych .
-
(w) Wyciąg z krytyki Lucia Bozzola .
-
Wyciąg z recenzji „ Po drugiej stronie lustra” , autorstwa Fabiena Reyre opublikowanej pod adresem26 czerwca 2012.
-
Fragment recenzji, The Revival is Around the Corner: Scorsese on the Roads of the West , autorstwa Thomasa Sotinela opublikowanej na26 czerwca 2012.
-
(en) Oceny .
Linki zewnętrzne