Redaktor naczelny |
---|
Narodziny |
31 grudnia 1825 r. Kolonia |
---|---|
Śmierć |
22 grudnia 1891(65 lat) Paryż |
Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
Imię i nazwisko | Abraham Wolff |
Pseudonimy | Charles Brassac, Gérôme |
Narodowości |
francuski niemiecki |
Trening | Ren Frederick William University w Bonn |
Zajęcia | Dziennikarz , dramaturg , pisarz , librecista , krytyk sztuki , autor literatury dziecięcej |
Pracował dla | Ilustrowany Wszechświat (1866-1867) , L'Avenir narodowy (od1865) , Le Figaro (od1859) , Le Charivari (od1859) , Augsburg Gazette (od (1853) , Wydarzenie , Żółty karzeł |
---|---|
Różnica | Kawaler Legii Honorowej |
Albert Wolff , prawdziwe nazwisko Abraham Wolff , urodzony dnia31 grudnia 1825w Kolonii i zmarł dnia22 grudnia 1891w swoim domu w 8 th dzielnicy z Paryża , to pisarz , dramaturg , dziennikarz i krytyk sztuki francuski oryginał niemiecki .
Wolff przygotowywał się w młodości do wielu różnych zawodów. Wysłany wcześnie do Paryża do kupca, sprzymierzeńca jego rodziny, po powrocie do Prus zrezygnował z handlu i poświęcił się rysunkowi ilustracyjnemu i literaturze humorystycznej, wznawiając studia na uniwersytecie w Bonn . Mimo wielkiego sukcesu skomponowanej wówczas i ilustrowanej przez siebie Humorystycznej Podróży po brzegach Renu , nagle porzucił ten gatunek na rzecz tworzenia opowiadań, a zwłaszcza opowiadań dla dzieci, za co dwukrotnie zdobywał nagrody w konkursach literackich organizowanych w Stuttgarcie i Hamburgu. W 1857 roku, na zlecenie głównego wydawcy tego typu dzieł Winkelmanna z Berlina, napisanie całego cyklu bajek dla dzieci, chęć ponownego zobaczenia Paryża zmusiła go do zerwania traktatu.
Po przybyciu do Paryża, aby zgłosić się na Salon Gazety Augsburskiej w 1857 roku, tam przebywał. Po sześciu miesiącach pełnienia funkcji sekretarza Aleksandra Dumasa napisał swój pierwszy francuski artykuł w Le Gaulois , został zauważony przez Villemessanta i Huarta , a jednocześnie wstąpił do Le Figaro i Le Charivari w 1859 roku. Wpływowy krytyk sztuki, od tego czasu związany z głównym tworzonych przez Villemessanta czasopism literackich i politycznych, był jednym z regularnych redaktorów dziennika L'Événement , a następnie regularnie pisał felietony i recenzje dramatyczne w Le Figaro , które z kolei stało się dziennikiem. Współpracował również przez dwa lata w żółtej karłowatości przez Aurélien Scholl , a następnie, jako kronikarz dla Avenir krajowego de Peyrat , w 1865 roku, a od 1866 do 1867 roku, kronikę przedstawionym Universe , pod podpisem „Gérôme'a”.
Wolff, którego artykuły w Le Figaro często tworzyły serie, jak te, które publikował pod tytułem London Gazette , na temat nędzy i zepsucia tej stolicy (Kwiecień 1868), zebrała kilka z nich w tomie zatytułowanym Mémoires du boulevard (1866, in-18). Dał też teatrowi kilka wodewilów. Krytyka impresjonizmu , choć czasami wynajmowane poszczególne dzieła tego ruchu, a sprzeciw wobec antysemityzmu , został pochowany w Paryżu na Père Lachaise ( 96 th dział).
Édouard Manet , Portret Alberta Wolffa (1877), Kunsthaus Zurich .
Jules Bastien-Lepage , Albert Wolff przy swoim biurku (1881), Muzeum Sztuki w Cleveland .
Jules Dalou , Albert Wolff (1891), Paryż , cmentarz Père-Lachaise .