Albert II Brandenburgii
| Albert II Brandenburgii | |
 Pomnik margrabiego Alberta II (1898), część dawnej Alei Zwycięstwa w Berlinie, obecnie w cytadeli Spandau . | |
| Tytuł | |
|---|---|
| Margrabia Brandenburgii | |
| 25 lipca 1205 - 25 lutego 1220 ( 14 lat i 7 miesięcy ) |
|
| Poprzednik | Otho II |
| Następca | Jean I er i Otto III |
| Biografia | |
| Dynastia | Dom Askanii |
| Data urodzenia | v. 1176 |
| Data śmierci | 25 lutego 1220 |
| Tata | Othon I er Brandenburg |
| Matka | Ada z Holandii |
| Małżonka | Matylda de Groitzsch |
| Dzieci |
Jean I er Brandenburg Otto III, margrabia brandenburski Matylda Elżbieta (en) |
Albert II , urodzony ok. 1176 i zmarły dnia25 lutego 1220Jest księciem z domu Ascania , syna margrabiego Ottona I st Brandenburgii i Ady, hrabiny Holandii . Był czwartym margrabią brandenburskim od 1205 roku aż do śmierci.
Biografia
Albert II jest trzecim synem margrabiego Ottona I st Brandenburgii († 1184) i jego drugiej żony Ada († po 1205), prawdopodobnie córką hrabiego Floris III i Ada Huntingdon . Jest wnukiem Alberta Niedźwiedzia , założyciela Marchii Brandenburskiej w 1157 roku .
Po śmierci ojca w 1184 roku , kiedy władzę przejął jego starszy przyrodni brat Othon II , Albert został mianowany hrabią Arneburga w Altmarku . Wziął udział w trzeciej krucjacie rozpoczętej przez cesarza Fryderyka Barbarossę w 1189 r. i wziął udział w oblężeniu Saint-Jean-d'Acre na wielkiej radzie joannitów , która doczekała się powstania ich germańskiego posłuszeństwa , Krzyżaków .
Po wewnętrznych nieporozumieniach został tymczasowo zatrzymany przez margrabiego Othona II w 1194 ; ale odzyskuje wolność w następnym roku. Uczestniczył w krucjacie Henryka VI oraz w zjeździe założycielskim zakonu krzyżackiego w Saint-Jean-d'Acre w 1198 roku . Podobnie jak jego brat, był stronnikiem Hohenstaufów w hegemonicznej walce między Gwelfami a Gibelinami i walczył o pretendenta Filipa Szwabskiego .
Albert II zastąpił w 1205 r. swojego starszego Otona II, który zmarł bez potomków. Po zabójstwie Filipa Szwabskiego w 1208 r. udał się do obozu Welfów („ Guelfów ”), gdzie cesarz Otto IV zaoferował mu swoje wsparcie (potwierdzone pisemnie w 1212 r. ) w obronie Brandenburgii przed wsią. Król Danii Waldemar II . Jednocześnie Albert II wypadł z abp Albert I st Magdeburgu i stanęła przed biskupstwo Brandenburgii , do zbierania dziesięcin w swoich dziedzinach.
Albert II definitywnie przyłączył regiony Teltow , Prignitz i część Uckermark do marszu brandenburskiego, musiał jednak wycofać się z Pomorza . Po jego śmierci w 1220 r. jego następcami zostali wspólnie jego dwaj synowie Jan I st i Otto III, margrabia brandenburski .
Unia i potomność
Albert II ożenił się w sierpień 1205Mathilde de Groitzsch († 1255), córka margrabiego Konrada II Luzackiego , w tym:
- Elisabeth (en) (1207-1231), żona w 1228 Henri le Raspon (1204-1247), landgraf Turyngii od 1241;
- Mathilde († 1261), żona w 1228 Othon I er (1204-1252), książę Brunszwik-Lüneburg od 1235 roku;
- John I st (1213-1266), margrabia brandenburski ;
- Otto III (ok. 1215-1267), margrabia brandenburski.
Pomnik
Rzeźbiarz Johannes Boese zrealizowana w alei Zwycięstwa ( Siegesallee ) w Tiergarten w Berlinie wszystkie n o, 4, która zawiera figurę Albert II w środku, otoczony przez popiersiami Eike von Repgow, autor Zwierciadło Sasi , i Hermann von Salza , Wielki Mistrz Zakonu Krzyżackiego . Inauguracja zespołu posągów odbyła się dnia22 marca 1898 r..
Pochodzenie
Przodkowie Alberta II BrandenburgiiŹródło
- Anthony Stokvis , Podręcznik historii, genealogii i chronologii wszystkich stanów globu od najdawniejszych czasów do współczesności , pref. HF Wijnman, Brill Leyde 1890-1893 wydania, reed. 1966, tom III, rozdział VIII „Genealogia margrabiów brandenburskich. Dom Ascanii”. Tabela genealogiczna nr 7.